W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. (Ef 6, 16)
Niejednokrotnie w życiu zdarzają nam się upadki. Czujemy się wtedy słabi, niekiedy wręcz bezbronni. Nie mamy siły do walki. Nie mamy już czym walczyć. A jednak... Pan daje nam zbroję i oręż do walki, który zapewni nam zwycięstwo. Mimo tego, że czasami po ludzku nie mamy sił, to nie zapominajmy, że mamy swą TARCZĘ. Bierzmy wiarę w każdym położeniu. Módl się, a Pan Cię poprowadzi.
Albowiem Ja, Pan, twój i Bóg, ująłem twą prawicę, mówiąc ci: Nie lękaj się, przychodzę ci z pomocą. (Iz 41, 13)
Pewnemu bratu, który skarżył się bez ustanku na swoje życie, Abba Besarion powiedział:
- A może to życie jest niezadowolone z ciebie? Ono lubi żyć z kimś, kto chce nim żyć...
Czasami zdarza nam się chwila refleksji nad naszym życiem. Nad chwilowym upadkiem. Nad naszym smutkiem. Niekiedy zwyczajnie czujemy się beznadziejnie. Nic nam nie pozostało, więc narzekamy na nasze życie. Na bolące kolana, kręgosłup, za niskie płace, za wysokie ceny, a bo za ciepło, a bo pada, itd. Dajemy się podpuścić Złemu. Kiedy czujemy smutek, to znak, że za dużo myślimy o sobie. Nie zatracaj się w sobie...
Święty Franciszek Salezy mawiał: "Święty, który płacze, to opłakany święty".
Otrzyj swe łzy! Każdy z nas jest powołany do świętości. Każdy z nas jest powołany do tego, aby zostać świętym! I tutaj pragnę zaznaczyć, że świętość to nie jest smutny obowiązek. To wielka radość z wypełniania woli Bożej! Czyż nie cieszymy się z każdego nadchodzącego święta: urodziny, imieniny, Boże Narodzenie, Wielkanoc... ? Świętość to ciągłe świętowanie! Dlaczego by nie zacząć cieszyć się z powołania do świętości już dziś? I to teraz zaraz! Już!
Wielu z nas ucieka przed świętością, głoszeniem Ewangelii, nauki Chrystusa. Stwierdzamy niekiedy, że brak nam wiedzy na ten temat, nie potrafimy, brak nam odwagi (może po prostu chęci?). Święta Matka Teresa ma dla nas prostą receptę na wszelkie trudy, smutki i niepowodzenia w głoszeniu o Chrystusie:
Nasza radość to najlepszy sposób głoszenia chrześcijaństwa.
Nie chowajmy się za stereotypem smutnego chrześcijanina, który żyje z przymusu od A do Z, bo został ograniczony poprzez przykazania. Pokaż ludzkości, jak bardzo się myli. Tyle radości, ile przekazuje nam Bóg, nie dostaniemy od wszystkich ludzi razem wziętych! Takiej wolności, jaką mamy od Niego, nie da nam nikt i nic! Niech Jego Duch Cię umacnia. Daj Bogu szansę, aby Cię pocieszył i rozśmieszył. On naprawdę jest w tym świetny!
Dzisiaj w zeszycie seminaryjnym czekały na mnie takie pytania:
Czy jesteś gotów, by wytrwać w czasie ucisku i utrapienia? Czy potrafisz dostrzec łaskę, płynącą z tego czasu, który doprowadza do Twojego duchowego wzrostu i udoskonalania się w wierze?
Z Twoją Boże radością jestem gotowa na wszystko Panie! Z Bożą radością i Ty jesteś gotowy na wszystko! Czyż nie lubisz się śmiać? Każdy lubi! Śmiech to najlepsza terapia duchowa, a do tego i cielesna, bo nic tak nie ćwiczy mięśni brzucha jak szczery śmiech! Daj się Bogu rozśmieszyć! Poznaj Go na nowo! W Biblii jest tyle radości! Pozwól sobie to odkryć! Wtedy żaden ucisk nie będzie dla Ciebie straszny. Będzie za to kolejną wspaniałą przygodą z Bogiem! Z Bogiem, który Cię kocha i nie pozwoli na Twoje zatracenie!
Spraw, by Twoje życie było z Ciebie zadowolone już teraz!
Bądźcie płomiennego ducha. Pełnijcie służbę Panu. Weselcie się nadzieją. W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie - wytrwali. (Rz 12, 11-12)
Niech Płomień Pański rozleje się w Twym sercu! Niech wzbudzi w Tobie miłość! Bądź waleczny niczym Lew z Judy! Podążaj śladami Chrystusa. Odnajdź w nim radość życia. Podążaj Jego ścieżkami. Pełnij służbę Panu. Nie ma nic piękniejszego od dzielenia się z innymi łaską, którą otrzymujemy od Niego. Czyń na Jego chwałę. Niech Duch Święty rozpali w Tobie żar! Niech da Ci zapał, cierpliwość i wytrwałość do dalszej pracy nad sobą! Wesel się każdą najmniejszą nadzieją. Bo nie ma większej miłości niż ta, gdy ktoś życie oddaje bym ja mógł żyć!
Odnajdź radość Twojej drogi duchowej!
Bądź płomiennego ducha!
Szukaj!
Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się słabnąc młodzieńcy; lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły;
biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą. (Iz 40, 30-31)
Panie, Twoja miłość jest miłością odwieczną. Twa siła, siłą nieskończoną. Wystarczy, że zaufam, a otrzymam Twoją moc, bo mnie umiłowałeś! Wystarczy wiara jak ziarnko gorczycy, a mogę mieć skrzydła jak orzeł. Szybować po tym świecie i sokolim okiem dostrzegać piękno, które stworzyłeś. Wystarczy, że zaufam Tobie Panie, a dasz mi tyle siły w nogach, że będę mogła biec do Ciebie bez zmęczenia. Bez znużenia podążać Twoją drogą. Twoje przykazania nie będą już nieprzyjemnym obowiązkiem, lecz radością! Wystarczy, że zaufam, a postawisz mnie na nogi i nauczysz na nowo chodzić. Chodzić na Twoją chwałę! Wystarczy, że Ci zaufam, a otworzysz me oczy na Twoje piękno. Otworzysz moje uszy na Twoje Słowo. Otworzysz moje serce na Ciebie!
Wystarczy, że się pomodlę. :)
...ale miłość moja NIGDY NIE ODSTĄPI OD CIEBIE mówi Pan
Wówczas rzekł do nich:"Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga".
Gdy to usłyszeli, zmieszali się i zostawiwszy Go, odeszli. (Mt 22, 21)
Ileż to razy miałam Panie poświęcić Ci chociaż chwilę mojego dnia, a tego nie robiłam? A przecież miałam całe 24h. Zachłannie zagarnęłam je całkowicie dla siebie. Ty Panie pouczasz, by oddać Bogu to, co należy do Boga. To Ty stworzyłeś czas i Tobie należy go oddać. To Ty dajesz mi życie, dlatego Tobie należy je ofiarować. To Ty dajesz mi siłę, więc wykorzystać ją trzeba na Twoją chwałę. Ty Panie dajesz mi talenty, więc dla Ciebie chcę je pomnażać. Pragnę Ci oddać Panie całe moje życie... z miłości do Ciebie.
Daj mi Panie odwagę, bym nie odeszła zmieszana, lecz oddała Ci to, co należy do Ciebie.
Czujemy się wtedy słabi, niekiedy wręcz bezbronni. Nie mamy siły do walki. Nie mamy już czym walczyć. A jednak... Pan daje nam zbroję i oręż do walki, który zapewni nam zwycięstwo. Mimo tego, że czasami po ludzku nie mamy sił, to nie zapominajmy, że mamy swą TARCZĘ. Bierzmy wiarę w każdym położeniu. Módl się, a Pan Cię poprowadzi.
