Za chwilę trąby zawrzasną
na odłonięcie Obrazu.
Jej Wysokość Królowa Polski
nawiedzi swych poddanych
w całym przepychu
ciężkich od brylantów szat i korony.
Zbiegnie się tłum
adorujący, rozbłagany.

To za chwilę,
więc jeszcze zdążę,
ukryta w prostocie Czarna Madonno
o smutnych oczach,
z krwawiącą szramą na policzku,
uklęknąć przed Tobą
w ciszy pokajania -
za nieżyczliwość wobec inaczej myślących,
za nieodpowiedzialność działań,
za trwonienie wolności.

Wtedy dopiero,
Królowo Matko polskiego narodu,
ośmielę się złożyć Ci hołd.

Anna Zawadzka