Beata Kowalczyk
|
piątek, 25 stycznia 2013 13:09 |
Od upadku do upadku mówisz Augustynie... ...taka droga jest człowieka
lecz wtedy... się ginie...
Od powstania do powstania to jest słuszna droga Czy to wzgórze czy głębina niestraszna mi trwoga
Kiedy Boga ma się w sercu nieważne upadki Wtedy liczy się Ta Miłość co cię chwyci w łapki :)
Nie zatracam się w mych smutkach choć ich bywa wiele Od powstania do powstania! Tacy są na czele!
Biegnę ścieżką mego życia Biegnę - wiem, że warto!
Twoja miłość mnie podpiera Czuję, że mnie wsparto!
Choć czasami się upada i kolana zdziera to nie spocznę nim dobiegnę w ręce Przyjaciela
Beata Słowik
|