Idigoras Jose Ignacio Tellechea: Ignacy Loyola. Sam i na piechotę Drukuj
Polecane książki
wtorek, 27 stycznia 2015 22:15



Inigo studiuje, ale nie jest intelektualistą ani nie zamierza nim zostać. Jest człowiekiem czynu, aktywnego promieniowania. Nigdy nie zaskoczy wykładowców wnikliwością swoich uwag i komentarzy, ale ujmie ich pewnością siebie i majestatem, z jakimi rozprawia na tematy teologiczne. Jest w nim coś, co sprawia, że ma wpływ na znacznie od siebie młodszych kolegów, a nawet na profesorów. Nie jest inteligentnym i wygadanym, błyskotliwym młodym człowiekiem, który zjednuje sobie powierzchowne sympatie. Jest w nim coś innego. Gdziekolwiek się pojawia, zmieniają się nastroje. Sieje wokół siebie niepokój, przyciąga i - o co zawsze najtrudniej - przeobraża. Z zewnątrz nie ma nic cudownego w jego sposobie wyrażania się, nie ma pojęcia o retoryce. Jego konkretne inicjatywy nie są okraszone atrakcyjnymi elementami estetycznymi, nie mają charakteru intelektualnej mody. Jest człowiekiem nawróconym, który bez żadnych obaw zmierza zawsze prosto do sedna sprawy i który ma świadomość, że trzeba dotrzeć do punktu, w jakim nastąpi przełom, a po nim całkowite oddanie.

Tajemnicą jego promieniowania jest prawda bijąca od jego słów i życia, jego przykład niezawierający żadnych podstępów czy wybiegów, jego bezpośredni sposób obcowania z ludźmi. Jest człowiekiem głęboko zaangażowanym. Zawsze można na niego liczyć, jeśli chodzi o pomoc materialną, radę, słowa wsparcia i otuchy.

Zmieniony: piątek, 30 stycznia 2015 23:04