IV. Osoby odprawiające Liturgię Godzin

a. Wspólne odprawianie Liturgii Godzin

20.  Liturgia Godzin, podobnie jak inne czynności liturgiczne, nie jest czynnością prywatną, lecz całego Ciała Kościoła. Ona to czyni je widocznym i nań oddziałuje. Jest to najbardziej dostrzegalne - i dlatego najbardziej zalecane - gdy ją sprawuje Kościół miejscowy wraz ze swoim biskupem w otoczeniu kapłanów i sług ołtarza, bo "w tym Kościele jest obecny i działa jeden, święty, katolicki i apostolski Kościół Chrystusowy". Nawet i wtedy, gdy biskup jest nieobecny, kanonicy kapitulni czy inni kapłani powinni to czynić w czasie odpowiadającym poszczególnym Godzinom, i jeśli to możliwe, z udziałem wiernych. To samo odnosi się także do kapituł kolegiackich.

21.  Wszędzie, gdzie jest to możliwe, główne Godziny powinny być odprawiane w kościele także i przez inne wspólnoty wiernych, a przede wszystkim parafialne; parafie są bowiem wspólnotami diecezji zorganizowanymi lokalnie pod przewodnictwem pasterzy zastępujących biskupa. "W pewien sposób przedstawiają one widzialny Kościół ustanowiony na całej ziemi".

22.  Wierni wezwani na Liturgię Godzin i na niej zebrani w jedności serc i głosów, czynią widocznym Kościół sprawujący misterium Chrystusa.

23.  Organizacja i kierownictwo modlitwą wspólnoty należy do tych, którzy otrzymali święcenia lub specjalną misję kanoniczną. Niech więc dołożą oni starań, "by wszyscy powierzeni ich opiece byli jednomyślni w modlitwie". Mają oni zachęcać wiernych do wspólnego udziału w głównych częściach Liturgii Godzin, zwłaszcza w niedziele i święta, oraz przygotować ich do tego odpowiednimi pouczeniami. Niech im pokażą, że taki udział jest autentyczną szkołą modlitwy. Aby to osiągnąć, należy przyswoić wiernym zrozumienie psalmów w duchu chrześcijańskim, a oni w ten sposób nauczą się stopniowo modlitwy Kościoła i coraz bardziej będą ją przeżywać.

24.  Wspólnoty kanoników, mnichów i mniszek oraz członkowie innych zakonów, którzy na mocy reguły lub konstytucji odprawiają wspólnie Liturgię Godzin w całości lub częściowo, według powszechnego albo własnego obrzędu, ukazują w specjalny sposób modlący się Kościół, bo są wtedy w pełni obrazem Kościoła wielbiącego Pana zgodnym głosem. Wspólnoty te spełniają zadanie "współpracy przede wszystkim modlitwą w budowaniu i wzroście całego Mistycznego Ciała Chrystusowego oraz dobra Kościołów miejscowych". Odnosi się to zwłaszcza do wspólnot kontemplacyjnych.

25.  Ci, którzy przyjęli święcenia i nie są zobowiązani skądinąd do wspólnego odmawiania Liturgii Godzin, niech się starają, jeśli mieszkają razem lub biorą udział w swoich spotkaniach, odmówić wspólnie przynajmniej część tych modlitw, a zwłaszcza Jutrznię rano i Nieszpory pod wieczór.

26.  Zakonnikom i zakonnicom nie obowiązanym do wspólnego sprawowania Liturgii Godzin, a także członkom jakiegokolwiek instytutu doskonałości, usilnie się zaleca, aby ją odprawiali we własnej wspólnocie, albo z wiernymi, w całości lub przynajmniej częściowo.

27.  Ludzi świeckich gromadzących się z różnych powodów, apostolskich lub innych, zachęca się do wypełnienia obowiązku wspólnej modlitwy Kościoła przez odmówienie części Liturgii Godzin. Wypada bowiem, by się przyzwyczajali do czczenia Boga w duchu i prawdzie, a to przede wszystkim przez czynność liturgiczną. Niech też wiedzą, że przez kult publiczny i modlitwę dosięgają wszystkich ludzi i w niemałym stopniu mogą się przyczynić do zbawienia całego świata.
Wypada wreszcie, by i w rodzinie, która jest jakby domowym sanktuarium Kościoła, nie poprzestawano na wspólnych modlitwach, ale także, w miarę możności, odmawiano jakąś część Liturgii Godzin, zespalając się w ten sposób tym ściślej z całym Kościołem.

Ogólne wprowadzenie do Liturgii Godzin