Nie wiem kto wymyślił przysłowie, że co nagle to po diable. Niekiedy jest tak, że albo nagle albo nigdy. Trafność decyzji nie zależy wcale od długości czasu, jaki poświęcamy na ich roztrząsanie.

Biblia obfituje w decyzje natychmiastowe, nagłe, raptowne i całkowicie słuszne. Pierwsi apostołowie bez namysłu (sugerowanego przecież jako atrybut roztropności) pozostawiali dotychczasowe zajęcia, św. Paweł w okamgnieniu („olśniła go nagle światłość z nieba”) zmienia swoje życie, Dobry (i święty!) Łotr ratuje się w kilka sekund, Duch Święty „nagle” w postaci szumu zstępuje na zebranych w Wieczerniku.

Wędkarze (znów wracam do reakcji nad wodą) czują błyskawiczny atak dużej ryby na przynętę i jeśli chcą trofeum, muszą nagle, natychmiast podciąć wędzisko. Sprinterzy, żużlowcy i kierowcy Formuły 1 wiedzą dobrze, że tylko nagły, szybki, absolutnie natychmiastowy start gwarantuje sukces.

Rozpieszczeni jesteśmy ofertami „ostatniej chwili”, możemy czekać na wspaniałą okazję, która przyjdzie na samym końcu. I za parę groszy polecimy na sympatyczne wakacje na Majorkę. Starsze panny i starsi kawalerowie potwierdzają, że odkładanie jest wysoce nieopłacalne (ciągle gołąbek na dachu, a w ręku ani krztyny wróblowego puchu - a propos przysłowia).

Najpiękniejsze trafia się w wersji „first minute”, zwłaszcza w wierze, przebaczeniu i miłości. Nie mówiąc już o dorodnym sandaczu.

                                      ks. M. Puzewicz