Niewiele rzeczy mamy danych raz na zawsze, myślę nawet, że te najważniejsze trzeba wciąż odnawiać, aby je mieć i nie stracić ich.

     Wolność jest stanem serca, o który troszczyć się trzeba szczególnie i często. Przeświadczenie, że jesteśmy wolni, bo możemy w różne strony jechać, do wielu miejsc pójść (i nie ma zakazanych), kupować co nam się spodoba, usypia nas i usidla. Po cichu obrastamy w uzależnienia od doznań i rzeczy, tracąc pełną dyspozycję w odniesieniu do siebie samych, swojego czasu, swoich pieniędzy i innych cennych rzeczy.

     Przekonany jestem, że od czasu do czasu potrzebujemy u-wolnienia. Od wszystkiego, co nami kieruje, zmusza do określonych zachowań, co w formie mechanizmu dyktuje nam scenariusze życia. Znam ludzi, którzy nie wyobrażają sobie spotkania z kimś w godzinie nadawania ulubionego serialu. Inni czują się nieszczęśliwi, gdy muszą z powodu trudności finansowych spędzić tegoroczny urlop w kraju, przywykli do odpoczywania w tropikach (i to w miejscach oryginalnych). Jeszcze inni nie wyobrażają sobie noclegu poza standardem jednoosobowego pokoju z łazienką, telewizją i Internetem.

     Ogródki i rabaty (kwietne) potrzebują pielenia i doglądania, pozostawione sobie pokoje toną w kurzu i brudzie. Serce ludzkie (a przez nie i całe życie) nie uwalniane z balastu przymuszeń, wytwarzanych przez rzeczy, nastroje i doznania, jest sługą chodzącym na obcym postronku. Idzie tam, gdzie ciągną go rzeczy, nastroje i doznania. Oddala się od czystego dobra, nie zapłonie gorącą miłością i nie rzuci wszystkiego dla prawdy.

     Uwolnienie jest kwestią bardzo osobistą. Komuś wystarczy dobra, głęboka spowiedź. Ktoś inny pogada sam ze sobą godzinę na spacerze. Dobrze, jak możemy siąść i zrobić sobie bilans życiowy, najlepiej z długopisem na czystej kartce. Albo obejrzeć siebie przez pryzmat jakiegoś mądrego tekstu (np. Hymn o miłości). A czasem wystarczy krótkie olśnienie, w którym już wiemy, że musimy natychmiast porzucić dużo zbędnych rzeczy.

     Odrastają  nam skrzydła! Świeżość myślenia i odczuwania, jasne widzenie życia - wszystko to wyrasta z doświadczenia uwolnienia. Życie jest jedno, żal nie przeżyć go w pełnej wolności.

                                              ks. M. Puzewicz