W naszym kalendarium Modlitwa w ciszy dwukrotnie. Tak, jakby okalała Triduum Paschalne: jest przed nim i po nim.

Coś w tym jest. Cisza coraz głębsza zapada w Kościele i do ciszy zaprasza On nas w tych dniach. W Wielki Czwartek zamilkną organy. W Wielki Piątek milcząca żałoba, pokuta, Adoracja w ciemnicy; w Wielką Sobotę nie ma n i c... Kościół głęboko milknie wobec Tajemnicy Paschy Jezusa. Trwa Wielka Cisza. Cisza oczekiwania. Cisza tęsknoty. Cisza miłości aż do zmierzchu.

A potem? Owszem, radośnie wybuchnie Alleluja wszystkimi możliwościami instrumentów i głosów. Lecz przecież te najintymniejsze, najgłębsze, najmocniej zapadające w serce Spotkania ze Zmartwychwstałym, dokonują się w ciszy... poza gwarem wielkich spraw.

Modlitwa w ciszy okala Triduum w kalendarium PP. 
Pomóż mojemu sercu. Oby nie tylko w kalendarium tak było.

Marysia