Gdy przed kilkoma laty postanowiłem częściowo zmienić pracę, nie wiedziałem jeszcze, że przeżyję wiele niezwykłych wydarzeń, z jednej strony bardzo trudnych, chwilami wręcz wyczerpujących, ale z drugiej ciekawych, śmiesznych, czy nawet mocno pouczających. Pracując od wielu lat jako grafik komputerowy większość czasu spędzałem przy monitorze komputera, gdzie okna mojego biura usytuowanego w raczej przemysłowej dzielnicy Wrocławia, wychodziły na pusty plac i parking.

Nie się co dziwić, że brak widoku toczącego się życia, ludzi, czy czegokolwiek innego czasem bardzo mnie frustrował. Gdy przyszła zatem potrzeba podjęcia dodatkowych nowych obowiązków nawet się ucieszyłem. Niespodziewanie wybór padł na kierowcę taksówki i wkrótce po ukończeniu kilkutygodniowej szkoły taksówkarskiej, wielu nudnych szkoleniach i zaliczeniu w Urzędzie Miejskim niezwykle trudnego egzaminu ze znajomości topografii miasta zasiadłem za kierownicą wrocławskiej taksówki należącej do największej korporacji w naszym mieście.

Szybko przekonałem się, że praca taksówkarza wcale nie jest taka prosta, a przewożenie pasażerów przez zatłoczone i zakorkowane miasto to ogromne wyzwanie i odpowiedzialność. A pośród tego wszystkiego pośpiech, spóźnienia, znerwicowani ludzie, wiele konfliktów i utarczek. Ale zdarzało się sporo innych rzeczy, często zabawnych, budujących, czy nawet twórczych. Historie wydawały mi się na tyle ciekawe, że pod wpływem przyjaciół, którym to i owo opowiadałem postanowiłem podzielić się także na forum Płomienia Pańskiego. A dlaczego właśnie tutaj? Dużo historii wiąże się ze sprawami i przemyśleniami bardzo wartościowymi, rodzinnymi, czy wręcz świadectwami z życia duchowego.…

Na pierwszy odcinek „Wrocławskiej taksówki” zapraszam już jutro.

Maciej Prochowski
Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.