Treścią rozmowy, która wydarza się pomiędzy człowiekiem a Bogiem jest ludzkie życie. Innymi słowy, w czasie modlitwy Bóg dialoguje z człowiekiem o nim samym. I właśnie dlatego modlitwa najpierw jest trudem. Ona bowiem porządkuje ludzkie życie i przez to porządkuje ludzkie serce. Dobra modlitwa oczyszcza ludzkie serce i pokazuje człowiekowi prawdę o nim samym. „Chodzi o to – pisał ks. Blachnicki – abym zwątpił w siebie absolutnie, abym przyjął na siebie całą swą nędzę – abym wreszcie przestał – podświadomie choćby – wierzyć w swą moc i pragnienie sukcesu dla siebie i cieszyć się z siebie dla siebie”. Trzeba zatem powrócić do takiej modlitwy, która będzie spotkaniem z Bogiem w konkrecie ludzkiego życia, która podda to życie Jego leczącemu, uzdrawiającemu i porządkującemu działaniu.

Aleksander Bańka, Powrócić do źródeł modlitwy

mb