naszym wnukom

Przygaszam choinkowe światełka
a zaczekane oczka wnucząt
proszą o wigilijne opowieści
które potoczę jak różańcowe paciorki
budząc pamięć serdeczną
     O dniu w którym anioł
     obwieścił pasterzom pasącym swe stada
     radosną nowinę o Bożym Narodzeniu
O białym haftowanym obrusie
prababci Marysi
na którym niecierpliwy opłatek
chciał nałamać życzenia
na wszystkie dni w roku
     O niesfornych zapachowych duszkach
     ukrytych wśród świerkowych gałązek
     i lukrowanych pierników
O choince strojnej w ręcznie robione cudeńka
     O radosnych kolędach
     śpiewanych przy wtórze skrzypiec
     pradziadka Marianka
O jasełkach i kolędnikach
     O pasterkach w górskim kościółku
     i zaczarowanym dzwoneczku
     znalezionym w czasie świątecznego kuligu
     na drodze pod reglami
O cudownym drzewku
które nie bało się zimy
i rozdawało owoce szczęścia
wszystkim potrzebującym
     I o wigilijnych gwiazdkach
     które rodzą się w tę Świętą Noc
     z poruszeń serca
     spełniajac dziecięce marzenia

Irena Kubiak