Między niebem a ziemią
rozlałeś miłości tęczę ognistą
aby dusze rozbłysły
nadziei promieniem.
Dałeś Człowieka
który jak słońce bez cienia
zbudował most
łączący z Tobą.
Między naszymi zmysłami
umiejscowiłeś wrażliwość
bez nazwy i kształtu
która może ogień miłości
zaślubić z pieśnią uwielbienia
i dźwignąć duszę
na most cieńszy
od sierpu księżyca
na most tęczy.

Irena Kubiak
seminarium
10.10.2000