Apostołowie prosili Pana: «Przymnóż nam wiary». Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna. Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”».

W pierwszej chwili można odnieść wrażenie, że Pan Jezus udziela odpowiedzi, która rozmija się z tematem prośby uczniów.
Oni proszą o wiarę, a On gładko z wątku wiary przechodzi do wątku służby.

Dlaczego ?

Marysia

Zdrowe zasady, któreś posłyszał ode mnie, miej za wzorzec w wierze i miłości w Chrystusie Jezusie. Dobrego depozytu strzeż z pomocą Ducha Świętego, który w nas mieszka. (2Tm 1, 13-14)

Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki. Jeśliby kto oddał za miłość całe bogactwo swego domu, pogardzą nim tylko. (z Jutrzni)

Trudne wybory, które stają przed nami w życiu, zawsze zawierają w sobie jakąś utratę.
Trzeba oddać coś za coś. Może - symbolicznie - miłość za bogactwo, a może bogactwo za miłość.
Albo przeżyję utratę czyjejś akceptacji, albo - utratę jakiejś cząstki siebie.
Ale dziękuję Ci Panie, że właśnie takie wybory mnie....... rozwijają.

Marysia

W końcu, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym - to miejcie na myśli.
(Flp 4,8)

Nie jest obojętne, o czym myślę. Na pierwszym miejscu została wymieniona prawda - to ważne, aby myśleć o tym, co jest prawdziwe.

zz (z Godziny Czytań)

Pan przywraca wzrok ociemniałym, *
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych, *
Pan strzeże przybyszów.

Gdy wszyscy pełni byli podziwu dla wszystkich czynów Jezusa, On powiedział do swoich uczniów: „Weźcie wy sobie dobrze do serca te właśnie słowa: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi”.
Lecz oni nie rozumieli tego powiedzenia; było ono zakryte przed nimi, tak że go nie pojęli, a bali się zapytać Go o nie.

Słowa Pana Jezusa.....

Czy biorę je sobie do serca ?

Marysia

„A wy za kogo Mnie uważacie?” (Łk 9, 20)

Lecz teraz: odwagi Zorobaelu! -wyrocznia Pana. /.../ Odwagi, cały ludu tej ziemi! - wyrocznia Pana. Do dzieła! Gdyż Ja jestem z wami! - wyrocznia Pana Zastępów. Zgodnie z obietnicą, którą wam dałem, gdy wychodziliście z Egiptu, mój duch jest stale wśród was. Nie bójcie się! (Ag 2, 4-5)

Zaczyna się rok akademicki. Przede mną się piętrzy komputerowo-biurokratyczny Everest. I to Słowo - jak GOPR dla zagubionego i zniechęconego turysty... Dziękuję Ci, Panie Boże.

Zosia

Ich życie stanie się podobne do zroszonego ogrodu *
i już nigdy więcej sił im nie zabraknie.

Niebo - pełnia sił....?

Perspektywa i nadzieja.

Marysia

A czy dla was nadszedł już czas, żebyście mieszkali w przyozdobionych domach, podczas gdy dom Pana leży w gruzach? Teraz tak mówi Pan Zastępów: Rozważcie, jak się wam powodzi! Siejecie wiele, lecz zbieracie mało. (Ag 1, 4-6)

Szukajcie najpierw Królestwa Bożego i jego sprawiedliwości, a wszystko inne będzie wam dodane. (Mt 6, 33)

Zosia

Tak mówi Pan Bóg: "Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha, po to, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam" - wyrocznia Pana Boga.
(Ez 37,12b-14)

Już niedługo... 7 października start Seminarium...

zz (z Godziny Czytań)

Jeśli w jakimś mieście was nie przyjmą, wtedy odejdźcie stamtąd i strząśnijcie proch z waszych nóg na świadectwo przeciwko nim. (Łk 9, 5)

Mamy strząsnąć proch, odejść, robić swoje, a aż korci czasami, żeby jeszcze nad kimś "popracować" i odnieść, w swoim mniemaniu, zwycięstwo. To Bóg zwycięża. Trzeba dać Mu szansę.

Zosia

Zabiorę was spośród ludów, zbiorę was ze wszystkich krajów i przyprowadzę was z powrotem do waszego kraju, pokropię was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków. I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza; odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali. Wtedy będziecie mieszkać w kraju, który dałem waszym przodkom, i będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem.
(Ez 36,24-28)

Już niedługo... 7 października start Seminarium... 

zz (z Godziny Czytań)

Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je.
(Łk 8, 21)

Mnie się jeszcze zdarza zapominać o tym, że jestem, wg tego Słowa, rodziną Jezusa. A Wam?

Zosia

Nikt nie zapala lampy i nie przykrywa jej garncem ani nie stawia pod łóżkiem; lecz stawia na świeczniku, aby widzieli światło ci, którzy wchodzą. Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajemnego, co by nie było poznane i na jaw nie wyszło.

Panie Jezu, bądź jasną lampą w izdebce mojej modlitwy.
Niech zobaczą Twoje światło ci, którzy wchodzą......
I niech poznam o sobie to, co musi być poznane, by żyć w prawdzie.

Marysia

Uważajcie więc, jak słuchacie. (Łk 8, 18)

Uważajcie, żebyście byli uważni... Uważajmy, żebyśmy byli uważni...

Zosia

abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne (1 Tm 2, 2b)

Słuchajcie tego wy, którzy gnębicie ubogiego i bezrolnego pozostawiacie bez pracy, którzy mówicie: ”Kiedyż minie nów księżyca, byśmy mogli sprzedawać zboże? Kiedyż szabat, byśmy mogli otworzyć spichlerz? A będziemy zmniejszać efę, powiększać syki i wagę podstępnie fałszować. Będziemy kupować biednego za srebro, a ubogiego za parę sandałów i plewy pszenicy będziemy sprzedawać”. Przysiągł Pan na dumę Jakuba: ”Nie zapomnę nigdy wszystkich ich uczynków”. (Am 8, 4-7)

Będziemy kupować biednego za srebro, a ubogiego za parę sandałów i sprzedawać plewy pszeniczne. Przysiągł Pan na chwałę Jakuba: Nigdy nie zapomnę żadnego z ich uczynków. (Am 8, 6-7)

A jak jest dzisiaj?

Zosia

podnosi nędzarza z prochu
i dźwiga z gnoju ubogiego,
by go posadzić wśród książąt,
wśród książąt swojego ludu
(Ps 113, 7- 8)

Na prochach grzechów siedziałem
I w gnoju błędów taplałem
Aż przyszedł Ojciec, mój Pan
Przywrócił mnie w książęcy stan

podobne do przepaści jest serce i wnętrze człowieka
(Ps 64,7b)

Jakże trudno jest poznać przepaść... Jakże łatwo się w niej zgubić... Potrzebny Dobry Przewodnik i asekuracja.

zz (z Godziny Czytań)

 

Gdy On to usłyszał, powiedział: "Lekarz nie jest potrzebny zdrowym, lecz chorym. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary. Bo nie przyszedłem powoływać sprawiedliwych, ale grzeszników. (Mt 9, 12-13)

Tak naprawdę, to chrześcijaństwo polega na przygarnianiu świata z miłością. I mądrością. Bez gderania.

Zosia

Tych rzeczy nauczaj i do nich zachęcaj. Jeśli ktoś naucza inaczej i nie trzyma się zdrowych słów Pana naszego Jezusa Chrystusa oraz nauki zgodnej z pobożnością, jest nadęty, niczego nie pojmuje, lecz choruje na dociekania i słowne utarczki. Z nich rodzą się: zawiść, sprzeczka, bluźnierstwa, złośliwe podejrzenia, ciągłe spory ludzi o wypaczonym umyśle i którym brak prawdy, ludzi, którzy uważają, że pobożność jest źródłem zysku.
(1 Tm 6,2c-5)

Wczytajmy się - to ciężka choroba z bardzo groźnymi konsekwencjami.

zz

Jeśli ktoś (...) nie trzyma się zdrowych nauk Pana naszego, Jezusa Chrystusa (...) choruje na dociekania i słowne utarczki. (1 Tm 6, 3-4)

A ja? Czy trzymam się Jezusa prawdziwie? Czy podążam Jego śladem? Czy też pozwalam zakradać się ludzkiej myśli w Boże sprawy? Choruję na słowne utarczki i dociekania zamiast oddać się Jego woli?

Ty natomiast, o człowiecze Boży, uciekaj od tego rodzaju rzeczy (...). Walcz w dobrych zawodach (Tm 6, 11-12)

Dobre zawody są tylko jedne.
Tylko jedne!

Potem wędrował przez miasta i wsie, nauczał i głosił Ewangelię o królestwie Bożym. Towarzyszyło mu Dwunastu oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od chorób /.../, które im usługiwały, dzieląc się swoim majątkiem. (Łk 8, 1-3)

Tak sobie myślę, jak te kobiety narażały się swoim bliskim i znajomym - nie dość, że włóczyły się za jakimś nauczycielem, to jeszcze wydawały na Niego swój majątek. One naprawdę były w Nim zakochane, bardziej niż w swoich pieniądzach.

Zosia

Sądzę, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić.
(Rz 8,18)

Jezu, pochyl się nad nami,
Zdejmij ciężar naszej winy,
Pociesz w trudzie i niedoli,
Bądź nam światłem wśród ciemności.

Niech nikt nie lekceważy twego młodego wieku! Przeciwnie, niech biorą z ciebie przykład w mowie, w postępowaniu, w miłości, w wierze i w czystości. (1Tm 4,12)

Jak widać, nie tylko od starszych wiekiem można się uczyć. Starsi mogą się uczyć także od młodych. Czasami trudno przychodzi to uznać zaawansowanemu wiekowi...

Zosia

...urok marności przesłania dobro, a burza namiętności mąci prawy umysł.
(Mdr 4,12)

kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki. (1J 2, 17)

Trwa na wieki - nie przemija.
Trwa na wieki - nie ucieka.

Kto trwa przy Bogu jest wart Jego miłości.

* * *

trwa => wart  
/ to tylko kwestia przestawienia liter... Twego serca /

Uczciwy znajdzie wytchnienie, choćby umarł wcześnie. Starości nie ocenia się wiekiem i liczbą lat się jej nie mierzy. Siwizna, która budzi szacunek - to roztropność. Ten jest naprawdę sędziwy, kto żyje przykładnie. Spodobał się on Bogu, a Bóg go umiłował.
(Mdr 4, 7-10)

Starość, sędziwość, roztropność, to nie są atrybuty atrakcyjne dla świata. Ale dla Pana Boga - tak. Pracować na roztropność i sędziwość po Bożemu. Być mądrym człowiekiem w każdym wieku. Być przydatnym mądrością. Tak jej dzisiaj potrzeba.

Zosia

Z Psalmu responsoryjnego:

Zawsze uczciwie będę postępował. (Ps 101)

Zawsze.
Zawsze?
Zawsze!

Towarzyszył jej spory tłum z miasta. Na jej widok Pan użalił się nad nią i rzekł do niej: Nie płacz. Potem przystąpił, dotknął się mar, a ci, którzy je nieśli, stanęli. I rzekł: Młodzieńcze, tobie mówię, wstań. Zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce. (Łk 7, 12-15)

Właśnie dowiedziałam się o dwóch wspaniałych cudach Pana - uzdrowieniu i szczęśliwym porodzie dla matki i dziecka (było zagrożenie życia obojga). W małych, codziennych sprawach Pan też działa. Chciejmy to dostrzegać, to buduje wiarę i ufność. Alleluja!

Zosia

Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy, Ten, który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, byśmy sami mogli pocieszać tych, co są w jakiejkolwiek udręce, pociechą, której doznajemy od Boga. Jak bowiem obfitują w nas cierpienia Chrystusa, tak też wielkiej doznajemy przez Chrystusa pociechy.
(2 Kor 1,3-5)

„Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi”. (Łk 15, 2b)

A ja? Jak patrzę na zagubionych współbraci? Potępiam ich z definicji? Czy też potrafię przyjąć ich do swego serca i zaprosić do wspólnego stołu, nie bacząc na krzywdy, których od nich doznałem, by mój Ojciec mógł powiedzieć:

«Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła». (Łk 15, 6b)

Przyprowadzam zagubionych do ołtarza, na którym On nam się oddaje cały? Czy tylko narzekam jacy są źli? Wskazuję prawdziwie na krzyż Miłości? Czy patrząc na drzazgę w oku brata pamiętam o swojej belce? Czy pamiętam, że sam niejednokrotnie żyję rozrzutnie, grzeszę, a potem cierpię niedostatek?

Każdy ma szansę wrócić do Ojca, by ten:

wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. (Łk 15, 20b)

Przyjdź do Niego w Sakramencie Pokuty. Przyjdź do Niego w szczerej modlitwie. Przyjdź do Niego w cichości swego serca. I pomóż innym przyjść do Niego, by z czułością i wzruszeniem mógł powiedzieć:

ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się (Łk 15, 24)

Nie ma większej radości Ojca niż odnalezione dziecię.
Pomóż się odnaleźć na nowo...

Jezus powiedział do Nikodema: (...) potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. (J 3, 13-17)

Dziękuję Ci, Jezu, za Twoją mękę i krzyż. Dziękuję za to, że wziąłeś moje winy na Siebie. Że wyzwoliłeś mnie od śmierci i przez krzyż pojednałeś na nowo z Ojcem. Wiele Cię kosztowałam... Tak wiele musiałeś wycierpieć, aby spełnić pragnienie Ojca. Walczyłeś aż do krwi, na śmierć i życie, aby mnie Jemu przywrócić. Ale nie cofnąłeś się przed niczym. Dziękuję Ci. Dzięki Tobie mam nadzieję na życie wieczne we wspólnocie Miłości. Za darmo.

Pośród nich także my wszyscy niegdyś postępowaliśmy według żądz naszego ciała, spełniając zachcianki ciała i myśli zdrożnych. I byliśmy potomstwem z natury zasługującym na gniew, jak i wszyscy inni. A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteście zbawieni. (Ef 2, 3-5)

Chrystus Jezus, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej. (Flp 2, 6-8)

To mój Pan.

as

Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
(Ps 16, 7-8)

Piękne jest to wyznanie psalmisty. Warto postawić sobie pytanie, czy się z tymi słowami utożsamiam.

Kiedy odzywają się wyrzuty sumienia, kiedy serce nęka mnie wspomnieniem jakiejś sytuacji, słabości, upadku, grzechu – błogosławię Pana – za to, że daje mi poznać prawdę o mnie i dzięki temu mogę się nawracać? Czy może złoszczę się na siebie, użalam się nad sobą, bo nie jestem idealny?

A czy moje sumienie jest tak czułe, tak zdrowe i dobre – że serce napomina mnie nawet nocą?

Zawsze stawiać sobie Pana przed oczy. – To bardzo dobry sposób na to, by uwrażliwić swoje serce na grzech, na najmniejsze nawet zło. Gdy przyjdzie pokusa, zła myśl, załamanie – postaw sobie Pana przed oczy. Skieruj wzrok na Jego rany, spójrz na Jego otwarte, gorejące serce. Spojrzyj Mu w oczy... Nie po to, by wystraszyć się kary, ale by On cię umocnił swoim spojrzeniem pełnym miłości. – Spójrz na Jezusa, który jest dobrocią i miłością samą, a przejdzie ci ochota, by zgrzeszyć.

Gdy będziesz chodził w świadomości Jego miłości, wówczas nic tobą nie zachwieje.

as

Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej służcie sobie nawzajem tym darem, jaki każdy otrzymał. Jeżeli kto ma dar przemawiania, niech to będą jakby słowa Boże. Jeżeli kto pełni posługę, niech czyni to mocą, której Bóg udziela, aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jezusa Chrystusa.
(1 P 4,10-11)

Każdy otrzymał... A więc i ja...
Służę otrzymanym darem, czy go zakopałem? A może nic o nim nie wiem?

Na początku tego dnia daj naszym sercom gotowość pełnienia Twojej służby,
- aby nasze myśli i czyny przyniosły Ci chwałę.
Chwała Tobie, Panie, przez wszystkie wieki.
(z Jutrzni)

zz

A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny.

Czasem naprawdę trudno jest przebaczyć komuś coś, co mocno zabolało.... Rozsądek szepcze - "na drugi raz uważaj", a uczucia potrzebują czasu i pracy, żeby wrócić do pełni pokoju.

Przebaczenie jest wysiłkiem woli, świadomym wychodzeniem z postawy obronnej, rezygnacją z pielęgnowania niezdrowej ostrożności, choć nie naiwnością..... Może dlatego Jezus mówi o nagrodzie. Istotą tej nagrody jest nowa godność.

Taki Boży paradoks: ktoś raniąc, pozbawia jakiejś cząstki godności i wiąże mnie uczuciowo - lecz ja przebaczając, nie tylko uwalniam siebie, lecz nadto zyskuję godność większą, niż miałam wcześniej: synostwo Boże.

Marysia

Każdego dnia będę Cię błogosławił
i na wieki wysławiał Twe imię.
Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały,
a wielkość Jego niezgłębiona.
(Ps 145, 2-3)

O tak, Panie – Twoja mądrość i wielkość są niezgłębione. Nie jestem w stanie pojąć swoim ograniczonym, ludzkim umysłem Twojej potęgi i chwały. Przedziwna jest dla mnie Twa wiedza, zbyt wzniosła, nie mogę jej pojąć. (Ps 139, 6)

Któż bowiem z ludzi rozezna zamysł Boży
albo któż pojmie wolę Pana?
Nieśmiałe są myśli śmiertelników
i przewidywania nasze zawodne,
bo śmiertelne ciało przygniata duszę
i ziemski przybytek obciąża lotny umysł.
Mozolnie odkrywamy rzeczy tej ziemi,
z trudem znajdujemy, co mamy pod ręką -
a któż wyśledzi to, co jest na niebie?
Któż poznał Twój zamysł, gdyś nie dał Mądrości,
nie zesłał z wysoka Świętego Ducha swego?
(Mdr 9, 13-17)

Ześlij nam, Panie, swojego Świętego Ducha, abyśmy poznali i zrozumieli jeszcze bardziej Twoją miłość, Twoją wielkość i mądrość. Bo im lepiej człowiek Ciebie poznaje, im bardziej odkrywa Twoje piękno, dobroć i wielkość, tym bardziej pragnie Cię wielbić i głosić innym Twoją chwałę, potęgę i moc, i wspaniałość chwały Twego królestwa.

as

Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny obciążający nas nakazami. To właśnie, co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi przygwoździwszy do krzyża.
(Kol 2, 13b - 14)

Czy potrafię wybaczać na Jego Obraz i Podobieństwo?

zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności (Kol 2, 7)

Pan przez wszystkie dni niech będzie błogosławiony, *
Bóg, który nas dźwiga co dzień, Zbawienie nasze!
(Ps 68,20)

z Godziny Czytań

Jedynie w Bogu szukaj pokoju, duszo moja,
bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
On tylko jest skałą i zbawieniem moim,
On moją twierdzą, więc się nie zachwieję. 
(Ps 62,6-7)

Ten, który kazał zajaśnieć ciemnościom,
By dzień oświecał cały obszar ziemi,
Sam w nas zamieszkał i dobrem obdarza
Przez swego Ducha.

(z Jutrzni)

Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
(Ps 145,8-9) 

Błogosławcie tych, którzy was prześladują. Błogosławcie, a nie złorzeczcie. Weselcie się z tymi, którzy się weselą, płaczcie z tymi, którzy płaczą. Bądźcie zgodni we wzajemnych uczuciach. Nie gońcie za wielkością, lecz niech was pociąga to, co pokorne.
(Rz 12,14-16a)

bylebyście tylko trwali w wierze - ugruntowani i stateczni - a nie chwiejący się w nadziei [nieodłącznej od] Ewangelii. (Kol 1, 23a)

trwała wiara
a Ty trwały?
idź to wyznać
przed Tron Chwały

Zechciał bowiem Bóg, aby w Nim zamieszkała cała Pełnia
i aby przez Niego i dla Niego znów pojednać wszystko ze sobą:
i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach,
wprowadziwszy pokój przez krew Jego krzyża.
(Kol 1,19-20)

Z Jutrzni:

Teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa. On bowiem jest naszym pokojem.
(Ef 2,13-14a) 

Oto Bóg jest moim zbawieniem,
Jemu zaufam i bać się nie będę.
Pan jest moją pieśnią i mocą
i On się stał moim zbawieniem.
(Iz 12,2)

I przyciągnąwszy łodzie do brzegu, zostawili wszystko i poszli za Nim. (Łk 5,11).

Fascynacja cudem..... czy fascynacja Sprawcą cudu?

Jaki jest porządek fascynacji w moim własnym sercu.... ?

Marysia

Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej?

Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz?

Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował.
(Rz 8, 35.37)

 

 

 

 

 

Powierz Panu swą drogę,
zaufaj Mu, a On sam będzie działał. 
(Ps 37,5)

Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnych, abym obwoływał rok łaski od Pana”. Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione.
(Łk 4,17-20)

Oczy utkwione w Jezusie. Widać czuli, że mówi do nich, choć nie rozumieli.

I my utkwijmy w Nim oczy i rozważmy, czy mówi do nas. Gdzie jestem ubogim, co mnie więzi i uciska, na czym polega moja ślepota.

zz

Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: »Przyjacielu, przesiądź się wyżej«; i spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. (Łk 14,10).

Synu, z łagodnością wykonuj swe sprawy, a każdy, kto jest prawy, będzie cię miłował.
(Syr 3,17)

Z książki: Francesca Ambrogetti, Sergio Rubin: Jezuita Papież Franciszek. Wywiad rzeka z Jorge Bergoglio.

Co Ksiądz uważa za największą cnotę?

No cóż, miłość, dawanie miejsca drugiemu, i to z perspektywy łagodności. Ach, jak mnie pociąga łagodność! Stale modlę się do Boga, by dał mi serce łagodne.

zz

każdemu według jego zdolności (Mt 25, 15)

Nieważne czy umiesz szyć, gotować, czy świetnie jeździsz na rowerze na jednym kole w jednej ręce trzymając szklankę z wodą, a w drugiej łyżeczkę z jajkiem. Dostałeś według Twoich zdolności.
Zostałeś powołany do świętości i abyś rozwijał w sobie owoce Ducha Świętego. 
Co zrobiłeś od tego czasu?

Wciąż sobie wmawiasz "to nie dla mnie", "nie potrafię", "jestem tylko człowiekiem"? 
Czy może jednak "ryzykujesz" i pomnażasz?

Miej otwarty umysł i serce! 
Abyś kiedyś nie usłyszał:

«Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz w ciemności : tam będzie płacz i zgrzytanie zębów»”. (Mt 25, 26-30)

Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana * (Ps 97, 5a)

Góry... problemów, rozterek, niepowodzeń
Stopnieją... jeśli dasz Mu szansę dojść do głosu

A kiedy pozwolisz... stopnieje też Twoje serce
byś mógł kochać tak jak On...

Dużo się zmienia przed obliczem Pana...

A nierozsądne rzekły do roztropnych: «Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną». Odpowiedziały roztropne: «Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie».

Pożyczyć coś komuś? Dobry uczynek. Są ludzie, którzy bardzo zwracają uwagę na dobre uczynki...

Jednak panny nazwane roztropnymi, dobrego uczynku nie czynią; zamiast tego, odpowiadają proszącym: "nie".

Obym potrafiła stawić czoła konsekwencjom własnych zaniedbań, a nie obciążała nimi ludzi wokół mnie.
Obym potrafiła mówić "nie", gdy wymaga tego dobro - moje i bliźniego.

Marysia

Niech żyje Pan, niech będzie błogosławiona moja Opoka,
niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca. 
(Ps 18,47)

A król bardzo się zasmucił, ale przez wzgląd na przysięgę i biesiadników nie chciał jej odmówić. (Mk 6, 26)

A co by się stało gdyby odmówił? 
Potępiliby króla za niedotrzymanie słowa w tak okrutnej sprawie?
A może radowaliby się z tego, iż ocalił wielkiego nauczyciela?

Skąd wiesz ...
Czy pozostając wiernym Prawu do końca nie dajesz większego świadectwa?

W Tobie, Panie, ucieczka moja, *
niech wstydu nie zaznam na wieki.
Wyzwól mnie i ratuj w Twej sprawiedliwości, *
nakłoń ku mnie swe ucho i ześlij ocalenie.

Bądź dla mnie skałą schronienia *
i zamkiem warownym, aby mnie ocalić,
bo Ty jesteś moją opoką i twierdzą. *
Boże mój, wyrwij mnie z rąk niegodziwca.
(Ps 71,1-4)

Ty zaś przepasz swoje biodra, wstań i mów wszystko, co ci rozkażę. Nie lękaj się ich, bym cię czasem nie napełnił lękiem przed nimi. A oto Ja czynię cię dzisiaj twierdzą warowną, kolumną żelazną i murem spiżowym przeciw całej ziemi, przeciw królom judzkim i ich przywódcom, ich kapłanom i ludowi tej ziemi. Będą walczyć przeciw tobie, ale nie zdołają cię [zwyciężyć], gdyż Ja jestem z tobą - wyrocznia Pana - by cię ochraniać. (Jr 1, 17-19)

Zadanie na każdy dzień...
I nie lękaj się tych, których masz wokół. Po prostu świadcz - a On będzie z Tobą by Cię ochraniać!

Pamiętacie przecież, bracia, naszą pracę i trud. Pracowaliśmy dniem i nocą, aby nikomu z was nie być ciężarem. Tak to wśród was głosiliśmy Ewangelię Bożą. (1 Tes 2, 9)

Niejednokrotnie w naszym życiu pada pytanie "jak być świadkiem Jezusa?". Prawdziwy świadek, to nie anonimowy członek tłumu, który udaje, że nic go nie dotyczy. Prawdziwy świadek, to człowiek czynu. Człowiek czynu codziennego.

Jak świadczysz o Jezusie? Bierzesz "urlop" od spraw codziennych, czy też nauczasz w rzeczywistości w jakiej żyjesz? Świadczysz w pracy? W sklepie? Szkole? W trudnej sytuacji? W długach? W zlotach? Upadkach?

Czy jest ktoś, komu mógłbyś powiedzieć w imieniu Kościoła?:

Dlatego nieustannie dziękujemy Bogu, bo gdy przyjęliście słowo Boże, usłyszane od nas, przyjęliście je nie jako słowo ludzkie, ale - jak jest naprawdę - jako słowo Boga, który działa w was wierzących.
(1 Tes 2, 13)

Czy jestem świadkiem codziennego czynu?

A teraz rozważcie, co wam uczynił,
i dziękujcie Mu głośno. 
(Tb 13,7a)

Przenikasz i znasz mnie, Panie, 
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję. 
Z daleka spostrzegasz moje myśli,
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, 
i znasz wszystkie moje drogi.

Zanim słowo znajdzie się na moim języku, 
Ty, Panie, już znasz je w całości.
Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz 
i kładziesz na mnie swą rękę.
(Ps 139,1-5) 

A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem.
 (Ga 4,7a)

„Synu mój, nie lekceważ karania Pana, nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza. Bo tego Pan miłuje, kogo karze, chłoszcze każdego, którego za syna przyjmuje”.
(Hbr, 12, 5b-6)

Z każdego ucisku czerp radość, bo Miłość Pana Cię doświadcza. Tak bowiem wygląda wychowywanie.

Rzekł do niego Natanael: „Czyż może być co dobrego z Nazaretu?”
Odpowiedział mu Filip: „Chodź i zobacz”. (J 1, 46)

A ten poszedł i się przekonał.

Czasami słyszymy złe słowa, które nie powinny trafić do naszych uszu. Nie daj się złamać. Jest Ten, Który wie, że zawsze może być coś dobrego z... Ciebie!
Nie przekreślaj Jego Miłości z powodu ludzkiego gadania. Daj innym szansę, by poszli i zobaczyli...

Śpiew przed Ewangelią:

Naucz mnie, Boże mój, chodzić Twoimi ścieżkami,
prowadź mnie w prawdzie, według Twych pouczeń.

„Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju”. (Iz 9,5b)

Cały nasz Tata :]

„Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”. (Łk 1 ,38)

Masz w sobie tyle odwagi by całkowicie polegać na Nim?

Śpiew przed Ewangelią:

Żywe jest słowo Boże i skuteczne,
zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Słowo Boże. Żywe. Skuteczne. Zna moje pragnienia i myśli serca.
Może dlatego tak trudno mi je wpuścić całkowicie w moje życie...?

«Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?» Odpowiedzieli mu: «Bo nas nikt nie najął».
(Mt 20, 6b-7a)

Mnie najął sam Bóg. Czy godnie wypełniam swoją pracę? Czy też może stoję całe życie bezczynnie?

Będę słuchał tego, *
co mówi Pan Bóg (Ps 85, 9)

... i bez dyskusji :)

Pewien człowiek zbliżył się do Jezusa i zapytał: „Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?” Odpowiedział mu: „Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry."

Ten człowiek miał ideały, swoją wizję życia. Miało być dobre (zapewne również - pobożne) i skończyć się w niebie.

Ale Jezus zakwestionował to pojęcie dobra, które miał pytający......

Marysia

Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam.

Faryzeusze mieli swoje wyobrażenie o Mesjaszu, i mieli swoje oczekiwania - jaki powinien być i co powinien uczynić, gdy przyjdzie.

Uczniów też to nie ominęło - mieli swoje wyobrażenia, i oczekiwania też.

Jezus okazał się zupełnie innym Mesjaszem......

Potrafię to przyjąć ?

Marysia

Przynoszono do Jezusa dzieci, aby włożył na nie ręce i pomodlił się za nie; a uczniowie szorstko zabraniali im tego.
(Mt 19,13)

Zastanawiam się, dlaczego szorstko. Chcieli ochronić Swego Nauczyciela przed przepracowaniem, ale - dlaczego szorstko?

Panie Jezu, broń nas przed szorstkością. 

zz

Bójcie się więc Pana i służcie Mu w szczerości i prawdzie. (Joz 24, 14)

A Ty? Jak służysz Panu?

Faryzeusze przystąpili do Jezusa, chcąc Go wystawić na próbę, i zadali Mu pytanie: „Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?”. On odpowiedział: „Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? I rzekł: «Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem». A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela”.

Faryzeusze zadają pytanie. Jezus w odpowiedzi wskazuje na Słowo Boga.
Prosto i bez owijania w bawełnę: weźcie i czytajcie.
Tam są odpowiedzi.

A gdy ja zadaję Mu pytania..... - czy biorę i czytam ?

Marysia

Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi. (Mt 19, 30)

I dokąd się tak spieszysz... pycho?

Wtedy Maryja rzekła: Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim. 
(Łk 1,46-47)

Tak. Wielbi moja dusza Pana, a duch mój raduje się w Bogu, moim Zbawicielu.

Mojżesz wstąpił z równiny Moabu na górę Nebo, na szczyt Pisga, naprzeciw Jerycha. Pan zaś pokazał mu całą ziemię Gilead aż po Dań; całą ziemię Neftalego, ziemię Efraima i Manassesa, całą krainę Judy aż po Morze Zachodnie; Negeb, okręg doliny koło Jerycha, miasta palm, aż do Soaru. Rzekł Pan do niego: „Oto kraj, który poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi tymi słowami: «Dam go twemu potomstwu». Dałem ci go zobaczyć własnymi oczami, lecz tam nie wejdziesz”.

Mojżesz wstąpił na górę, zobaczył cudowne rzeczy... i wtedy usłyszał od Boga: "nie".

Gdy Jezus wstąpił na górę podczas kuszenia, też ujrzał wszystkie cudowności świata. Wystarczyło wyciągnąć rękę.
Propozycja "tak, będziesz miał wszystko" była...... diabelska.

Ucz mnie przyjmować Twoje "nie".
Ucz przyjmować granice i panować nad swoim życiem.
Bym żyła w prawdzie i wolności.

Marysia

Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie. (Mt 18, 18)

Przebacz, póki jeszcze możesz...

Bądź mężny i mocny, nie lękaj się, nie bój się ich, gdyż Pan, Bóg twój, idzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci.
On będzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci. Nie lękaj się i nie drżyj!
(Pwt 31,6.8)

To powiedział Mojżesz do Izraela i Jozuego.

To mówi Pan Bóg do Ciebie.

zz

Śpiew przed Ewangelią:

Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokorny sercem.

Praktyka, a nie sama teoria...
Jak nie wezmę na siebie Jego jarzma, to się nie nauczę cichości i pokory...

Bądź mężny i mocny, (...). Sam Pan, który pójdzie przed tobą, On będzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci. Nie lękaj się i nie drżyj!” (Pwt 31, 7-8)

On będzie ze mną. On JEST ze mną.  
Tylko gdzie ta moja mężność...

Dokonajcie więc obrzezania waszego serca
(Pwt 10,16a)

Co to znaczy? Każdy musi sam sobie odpowiedzieć na to pytanie...

zz 

czego żąda od ciebie twój Pan Bóg?
Tylko tego,
byś się bał swojego Pana Boga,
chodził wszystkimi Jego drogami,
miłował Go,
służył twemu Panu Bogu z całego swojego serca i z całej swej duszy,
strzegł poleceń Pana i Jego praw 
(Pwt 10, 12-13b)

Czy to tak wiele... ?

Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze.

Skarb - już "jest". Czas teraźniejszy.

Serce - dopiero "będzie". Czas przyszły.

Zmierzam do królestwa, którego jeszcze teraz moje serce nie jest gotowe przyjąć, bo potrzebuje przemiany.

Jeszcze jestem w drodze, jak podróżnik zmierzający do upragnionego celu - o którym wie, że przekracza jego najśmielsze wyobrażenia. Gdyby zobaczył go dziś, nie zniósłby tego, nie będąc w pełni gotowym.

Panie, uczyń mnie zdolną do poddania się Twoim zabiegom przygotowawczym.

Marysia

Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.

Tak. Wiele jeszcze razy usłyszę te słowa w swoim życiu.

Lecz co znaczy "kochać" ? Co znaczy "życie" ? Co znaczy "strata" ? Na każdym etapie życia będzie to znaczyło dla mnie coś innego, nowszego, dojrzalszego niż poprzednio.

Czyżby jednak nie było to możliwe, żeby na każdym etapie żyć i kochać.... bez przeżywania strat?

Tutaj - nie jest.

Tam - jest...

Marysia

Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny.
(Mt 25,13) 

Następnie zwołał Mojżesz wraz z Aaronem zgromadzenie przed skałą i wtedy rzekł do nich: „Słuchajcie, wy buntownicy! Czy potrafimy z tej skały wyprowadzić dla was wodę?” Następnie podniósł Mojżesz rękę i uderzył dwa razy laską w skałę. Wtedy wypłynęła woda tak obficie, że mógł się napić zarówno lud, jak i jego bydło. Rzekł znowu Pan do Mojżesza i Aarona: „Ponieważ Mi nie uwierzyliście i nie objawiliście mojej świętości wobec synów Izraela, dlatego wy nie wprowadzicie tego ludu do kraju, który im dałem”.
(Lb 20,10-12)

Wg komentarzy w Piśmie Świętym nie jest oczywisty powód, dla którego Pan Bóg nałożył tę karę na Mojżesza. Mi się wydaje, że Mojżeszowi ... woda sodowa uderzyła do głowy. Zamiast oddać chwałę Panu Bogu i w Jego imię tę wodę wyprowadzić ze skały, to oddał chwałę ... sobie i Aaronowi.

Panie, strzeż mnie przed pychą...

zz

...poznacie, co to znaczy, gdy Ja się oddalę. 
(Lb 14,34b)

Taką karę nałożył Pan Bóg na Izraelitów, którzy Go nie posłuchali i stchórzyli. Poznali, co to znaczy, gdy Bóg się oddali...
Panie Boże, nie oddalaj się nigdy ode mnie... Nie chcę się błąkać po pustyni. Pragnę słyszeć Twój głos i być przez Ciebie prowadzonym przez całe me życie.

zz

„To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”
(2P 1,17b)

Uczniowie usłyszeli te słowa - skierowane przez Boga Ojca do Syna.

Jezus usłyszał te słowa - skierowane do Niego przez Ojca.

Myślę, że każdy syn chce choć raz w życiu takie słowa usłyszeć od swojego taty...

zz

Lecz mój lud nie posłuchał mego głosu:
nie był Mi posłuszny Izrael.
Zostawiłem ich przeto twardym ich sercom,
niech postępują według zamysłów swoich.
(Ps 81,12-13)

Panie, zmiękczaj moje serce, proszę. 

zz

Ktoś z tłumu powiedział do Jezusa: ”Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem”. Lecz On mu odpowiedział: ”Człowieku, któż Mię ustanowił sędzią albo rozjemcą nad wami?”.
(Łk 12,13-14)

Te słowa mogą zaskoczyć. Jak to, Jezus, który jest Panem świata, Królem królów, nie mógł rozsądzić tego sporu?

Mógł z pewnością. Ale nie chciał. Jezus to taki Król, który daje wolność. Co ja z tą wolnością zrobię - zależy ode mnie.

zz

Nie będziecie wyrządzać krzywdy jeden drugiemu. Będziesz się bał Boga twego, bo Ja jestem Pan, Bóg wasz!
(Kpł, 25,17) 

Jezus, przyszedłszy do swego rodzinnego miasta, nauczał ich w synagodze, tak że byli zdumieni i pytali: „Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda? Także Jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże więc ma to wszystko?” I powątpiewali o Nim. A Jezus rzekł do nich: „Tylko w swojej ojczyźnie i w swoim domu może być prorok lekceważony”. I niewiele zdziałał tam cudów z powodu ich niedowiarstwa.

Ewangelista mówi, że powątpiewali. A sam Jezus mówi o lekceważeniu. Jak gdyby dwa różne słowa na określenie postawy wobec Jezusa, ale w gruncie rzeczy bardzo sobie bliskie....

Czasem warto sobie zrobić rachunek sumienia z lekceważenia Go - niezauważalnego na początku, lecz mogącego wyrządzić wiele szkody.

Lekceważenie zaczyna się tam, gdzie przyzwyczajenie....

Marysia

Wtedy to obłok okrył Namiot Spotkania, a chwała Pana napełniła przybytek. I nie mógł Mojżesz wejść do Namiotu Spotkania, bo spoczywał na nim obłok i chwała Pana wypełniała przybytek. Ile razy obłok wznosił się nad przybytkiem, synowie Izraela wyruszali w drogę, a jeśli obłok nie wznosił się, nie ruszali w drogę, aż do dnia uniesienia się obłoku. Obłok bowiem Pana za dnia zakrywał przybytek, a w nocy błyszczał jak ogień w oczach całego domu izraelskiego w czasie całej ich wędrówki.
(Wj 40,34-38)

Czy jestem gotów na napełnienie Chwałą Pana? Czy wszystko jest odpowiednio przygotowane - jak było w przypadku przybytku zbudowanego przez Mojżesza?

Czy daję się prowadzić Obłokowi Pana?

zz