Niech miłość i wierność cię strzeże; przymocuj je sobie do szyi, na tablicy serca je zapisz, a znajdziesz życzliwość i łaskę w oczach Boga i ludzi. Z całego serca Bogu zaufaj, nie polegaj na swoim rozsądku, myśl o Nim na każdej drodze, a On twe ścieżki wyrówna. Nie bądź mądrym we własnych oczach, Boga się bój, zła unikaj: to ciału zapewni zdrowie, a pokrzepienie twym kościom. (Prz 3,3-8)

Z Godziny Czytań

Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia. Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi wytrwałość. Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali, nienaganni, w niczym nie wykazując braków.
(Jk 1,2-4) 

Jeżeli zechcesz, zachowasz przykazania, a dochować wierności jest Jego upodobaniem. Położył przed tobą ogień i wodę, co zechcesz, po to wyciągniesz rękę. Przed ludźmi życie i śmierć, co ci się podoba, to będzie ci dane.
(Syr 15,15-17) 

Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. (Mt 4, 4b)

Nauczał tłumy. A potem wziął chleby i rybki, i rozmnożył je na oczach wielu, by wiedzieli, że Słowo Boże jest skuteczne. I czyni tak codziennie - w Eucharystii. Byłeś już dzisiaj zobaczyć ten Cud?

Nie chodź głodny. To niebezpieczne. Z serca bowiem pochodzi złość... właśnie z głodu. 
Dieta dla Duszy nie jest dobrym rozwiązaniem. Nie głodź się...

I polecił ludowi usiąść na ziemi. A wziąwszy te siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali. I rozdali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo i polecił je rozdać.

W tych ludziach był głód. Byli na pustkowiu. Wydawało się, że nie ma innego sposobu na zaspokojenie ich pragnień, jak tylko zmiana miejsca, w którym się znajdowali.

Jezus znajduje inny sposób, który okazuje się skuteczny, a który wyprowadza z małego elementu rzeczywistości: kilku skromnych chlebków.

Czasem, gdy wiele spraw idzie nie tak jak byśmy chcieli i nasze potrzeby/pragnienia/marzenia nie są zaspokojone, zaczynamy myśleć o odejściu z tego miejsca w życiu, w którym jesteśmy. W odejściu widzimy sposób na zmianę i na znalezienie zaspokojenia. I owszem, czasem zewnętrzne zmiany są oznaką wewnętrznej przemiany i początkiem nowego życia. Tym niemniej, łatwe odejście od niezaspokojenia niczego nie załatwia. Bo ono jest w Tobie, a nie w sytuacji zewnętrznej. Jeśli odejdziesz, pójdzie za Tobą jak cień.

Jezus uczy tych wygłodniałych ludzi nie-odchodzenia. Pozostając, zaczynają smakować niespodziewane cuda, których by nie było, gdyby zrobili po swojemu i odeszli w poszukiwaniu chleba.

Marysia

Chwalcie Pana, wszystkie narody, *
wysławiajcie Go, wszystkie ludy,
bo potężna nad nami Jego łaska, *
a wierność Pana trwa na wieki.
(Ps 117)

Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań
i sprawiedliwie postępują w każdym czasie.
Pamiętaj o nas Panie, gdyż upodobałeś sobie w swym ludzie,
przyjdź nam z pomocą.
(Ps 106,3-4)

I mówił dalej: „Co wychodzi z człowieka, to czyni go nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym”. (Mk 7, 20-23)

Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. (Mt 5,8)

Powierz Panu swą drogę,
zaufaj Mu, a on sam będzie działał. 
(Ps 37,5)

Odpowiedział im: Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi. (Mk 7, 6-7)

Czy zawsze idziesz sercem za Tym, w Którego wierzysz?
Czy świadczysz i pamiętasz o Nim poza czasem modlitwy?

Dbaj o czystość swojej duszy.

Salomon stanął przed ołtarzem Pana wobec całego zgromadzenia izraelskiego i wyciągnąwszy ręce do nieba, rzekł: "O Panie, Boże Izraela! Nie ma takiego Boga jak Ty ani w górze na niebie, ani w dole na ziemi, tak zachowującego przymierze i łaskę względem Twoich sług, którzy czczą Cię z całego swego serca. Czy jednak naprawdę zamieszka Bóg na ziemi? Przecież niebo i niebiosa najwyższe nie mogą Cię objąć, a tym mniej ta świątynia, którą zbudowałem. Zważ więc na modlitwę Twego sługi i jego błaganie, o Panie, Boże mój, i wysłuchaj to wołanie i tę modlitwę, w której dziś Twój sługa stara się ubłagać Cię o to, aby w nocy i w dzień Twoje oczy patrzyły na tę świątynię. Jest to miejsce, o którym powiedziałeś: «Tam będzie moje imię», tak aby wysłuchać modlitwę, którą zanosi Twój sługa na tym miejscu. Dlatego wysłuchaj błaganie Twego sługi i Twego ludu, Izraela, ilekroć modlić się będzie na tym miejscu. Ty zaś wysłuchaj na miejscu Twego przebywania w niebie. Nie tylko wysłuchaj, ale też i przebacz".

Salomon miał takie podejście do siebie, do rzeczywistości i do Boga, któremu warto się przyjrzeć.

Z jednej strony - wiedział, że jest wspaniałym królem. Opływał w dostatki, rozsądzał spory w sądzie, zadziwiał mądrością, ludzie go kochali, miał relację z Bogiem. Co za spełnione życie; tylko pozazdrościć.
Z drugiej - wiedział, że Bóg jest Bogiem: że przewyższa go nieskończenie, że żadne nawet najwspanialsze dzieło (choćby potężna i piękna świątynia) nie odda Bogu chwały tak, jak należy. I był w tym szczery.
To trochę jak kroczenie naprzód na dwóch nogach w życiu, a te dwie nogi to prawda o sobie i prawda o Bogu. Kroczenie Salomona było proste, bez kuśtykania spowodowanego kompleksami lub lekceważeniem Boga.

Taki wzór życia w prawdzie. Fascynuje i pociąga, by iść tak samo.

Marysia

Skoro wysiedli z łodzi, zaraz Go poznano. Ludzie biegali po całej owej okolicy i zaczęli znosić na noszach chorych, tam gdzie, jak słyszeli, przebywa. I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy do osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby choć frędzli u Jego płaszcza mogli się dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.
(Mk 6,54-56)

Biegali i szukali - żeby choć frędzli dotknąć... A my - w każdej Eucharystii możemy przyjąć Jego Ciało i Krew...

Zbyszek

Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu.
Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.
(Mt 5,14-16)

Przeczytajmy uważnie.
Moje światło ma świecić tak, aby inni widzieli moje uczynki, a nie mnie. Dobre uczynki. I chwalili Boga - nie mnie. A ci inni to przede wszystkim ci, którzy są w moim domu...

Zbyszek

Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje.
Nie przelęknie się złej nowiny,
jego mocne serce zaufało Panu. 
Jego wierne serce lękać się nie będzie.
(Ps 112,6a.7-8a)

Z całego swego serca szukam Ciebie,
nie daj mi zboczyć od Twoich przykazań.
W sercu swoim przechowuję Twe słowa,
aby przeciw Tobie nie zgrzeszyć.
(Ps 119,10-11)

Niech żyje Pan, niech będzie błogosławiona moja Opoka.
Niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.
(Ps 18,47)

Twoja jest, o Panie
wielkość, moc, sława, majestat i chwała,
bo wszystko, co jest na niebie i na ziemi, jest Twoje;
do Ciebie, Panie, należy królowanie i ten, co głowę wznosi ponad wszystkich. 
Bogactwo i chwała od Ciebie pochodzą, Ty nad wszystkim panujesz,
a w ręku Twoim siła i moc,
i ręką Twoją wywyższasz i utwierdzasz wszystko.
(1 Krn 29, 11-12)

Do Ciebie więc modlić się będzie każdy wierny, gdy znajdzie się w potrzebie. 
Choćby nawet wezbrały wody, fale go nie dosięgną. 
Ty jesteś moją ucieczką, wyrwiesz mnie z ucisku, 
otoczysz mnie radością z mego ocalenia.
(Ps 32,6-7)

Jezus wziął na siebie nasze słabości
i nosił nasze choroby. 
(Mt 8,17)

Kładę się, zasypiam i znowu się budzę,
bo Pan mnie podtrzymuje.  
(Ps 3,6)

Ponieważ zaś dzieci uczestniczą we krwi i ciele, dlatego i On także bez żadnej różnicy stał się ich uczestnikiem, aby przez śmierć pokonać tego, który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła, i aby uwolnić tych wszystkich, którzy całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli. Zaiste bowiem nie aniołów przygarnia, ale przygarnia potomstwo Abrahamowe.

Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu. W czym bowiem sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddani próbom. (Hbr 2, 14-18)

Świętym obrzędom i przepisom Prawa
Pozostawionym przez Mojżesza pióro
Raczył się poddać Ten, co w domu Ojca
Rządzi aniołów chórem promienistym,
Stwórca wszechmocny niebios, mórz i lądów.

Matka szczęśliwa niesie w swych ramionach
Boga skrytego pod zasłoną ciała;
W czystych objęciach tuli swoje Dziecię,
Pocałunkami obsypuje Syna,
Który jest w pełni Bogiem i człowiekiem.

Ten jest światłością dla pogańskich ludów,
Ten Izraela chwałą i potomkiem;
Ustanowiony na upadek wielu,
Wszystkim narodom dany dla zbawienia,
Aż się wyjawią serca tajemnice.

Chwała niech będzie Ojcu przedwiecznemu,
Jego Synowi cześć i panowanie,
Hołdy Duchowi teraz i na zawsze;
Sława bezmierna Bogu w Trójcy Świętej,
Panu i Władcy, którzy rządzi światem. Amen. 

Naraz zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź się już napełniała. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: „Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?” On wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: „Milcz, ucisz się”. Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza.  Wtedy rzekł do nich: „Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?” Oni zlękli się bardzo i mówili jeden do drugiego : „Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?”.

To, co uderza w tym tekście - to reakcja uczniów. Taka sama i na dobro, i na zło..... reakcja lękowa.

Gdy zerwała się burza - wystraszyli się, że giną i pobiegli do Jezusa.
Gdy burza ucichła - wystraszyli się, że nie pojmują, kim On jest.
I tak źle, i tak niedobrze: za każdym razem powód do strachu znajdują w zasięgu ręki.
Dlatego Jezus wyrzuca im bojaźliwość.

A moje reakcje na dobro i zło ? Może warto im się przyjrzeć uważnie ?
Może są bardziej podobne do siebie, niż mi się zdaje ?

Marysia

Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: „Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?” On wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: „Milcz, ucisz się”. Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza. (Mk 4, 38-39)

Uczniowie odkąd poznali Jezusa polegali tylko na Nim. I oczekiwali, że będzie o Nich dbał w każdej sytuacji. A tutaj? Wielka burza, a On śpi!

Zapytany z rozgoryczeniem, czy Mu na nich nie zależy odpowiedział tylko "Milcz, ucisz się".
Czy na pewno kierował te słowa tylko do jeziora...?

W sercach uczniów rozpętała się burza emocji, kiedy groziła im śmierć, a ich Mistrz po prostu spał. Jedyna osoba, która według nich mogła im pomóc. Wszyscy na łodzi robili, co mogli, by nie zginąć, a On spał. Wzburzenie w uczniach rosło.

Bóg nakazał im jednak milczeć i się uciszyć. Ochłonąć. Przypomnieć sobie czego do tej pory nauczyli się o Bogu. Znowu zaufać. I to nie Jezusowi-Człowiekowi, ale właśnie Jezusowi-Bogu.

Jakież wielkie niedowierzanie widniało w ich sercach i na twarzach kiedy burza ustała.

Ja też nie raz się dziwię - przychodzę do Jezusa z wielką burzą w sercu, z pretensjami, czasami płaczem, czasami brakiem nadziei, złością, bezradnością - zupełnie jak uczniowie na łodzi. A On mi tylko mówi "Ciii moje dziecko. Ja wszystko wiem. Milcz, ucisz się. Wsłuchaj się w rytm Mego serca.". Wicher się uspokaja i nastaje głęboka cisza...

Pozwól Jezusowi być sternikiem Twojej łodzi. Nie bój się, wie co robi :)

bs

Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste *
i odnów we mnie moc ducha.
(PS 51, 12)

każdego dnia na nowo

Panie, otwórz wargi moje,
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
(Ps 51,17)

Spraw, abym usłyszał radość i wesele,
niech się radują kości, które skruszyłeś. 
(Ps 51,10)

Jezus mówił ludowi:
„Czy po to wnosi się światło, by je postawić pod korcem lub pod łóżkiem? Czy nie po to, aby je postawić na świeczniku? Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało wyjść na jaw. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha”.
I mówił im: „Uważajcie na to, czego słuchacie. Taką samą miarą, jaką wy mierzycie, odmierzą wam i jeszcze wam dołożą. Bo kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, pozbawią go i tego, co ma”.
(Mk 4, 21-25)

Nie zachowuj tylko dla siebie Bożego pierwiastka jaki masz w sobie. Niech Jezus świeci przykładem przez Twoje życie! :) Daj ludziom wiarę, że Miłość przemienia...
I nie daj zdusić w sobie radości z bycia dzieckiem Bożym! Strzeż swoich uszu...

bs

Poszedł więc król Dawid i usiadłszy przed Panem mówił: Kimże ja jestem, Panie mój, Boże, i czym jest mój ród, że doprowadziłeś mię aż dotąd?

Jakie to ważne pytanie... - kim jestem ?

Stawiane sobie samemu, ale w odniesieniu do Boga, umożliwia poznanie nie tylko siebie, ale i Jego.

Marysia

A gdy był sam, pytali Go ci, którzy przy Nim byli, razem z Dwunastoma, o przypowieść. On im odrzekł: «Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami, wszystko dzieje się w przypowieściach.
(Mk 4,10-11)

Nie wystarczy posłuchać. Dobrze jest być przy Nim i pytać.

Zbyszek

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom. (Mt 11,25)

Nie bój się być Bożym prostaczkiem :)
Uważaj tylko, by nie stać się prostakiem...

Bramy, podnieście swe szczyty,
unieście się odwieczne podwoje,
aby mógł wkroczyć Król chwały!
„Któż jest tym Królem chwały?”
„Pan, dzielny i potężny,
Pan, potężny w boju”.

Bramy, podnieście swe szczyty,
unieście się odwieczne podwoje,
aby mógł wkroczyć Król chwały!
„Któż jest tym Królem chwały?”
„Pan Zastępów: On jest Królem chwały”.
(Ps 24,7-10)

Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. 
(Mk 3,24-25)

Jak jest z królestwem mojego serca? Jak jest z domem mojego wnętrza? ...

Zbyszek

Na wieki będę opiewał łaski Pana,
moimi ustami będę głosił Twą wierność przez wszystkie pokolenia,
albowiem powiedziałeś: «Na wieki ugruntowana jest łaska»,
utrwaliłeś swoją wierność w niebiosach.

Niebiosa wysławiają cuda Twoje, Panie,
i wierność Twoją w radzie świętych.
Bo któż na obłokach będzie równy Panu,
któż wśród synów Bożych będzie do Pana podobny?
Bóg w radzie świętych przejmuje bojaźnią,
wielki jest i straszny - ponad wszystkich wokół Niego.
Panie, Boże Zastępów, któż równy jest Tobie?
Potężny jesteś, Panie, a wierność Twoja w krąg Ciebie otacza. 

Szczęśliwy lud, co umie się radować:
chodzi, o Panie, w świetle Twego oblicza.
Cieszą się zawsze Twoim imieniem,
wywyższa ich Twoja sprawiedliwość.
Bo Ty jesteś blaskiem ich potęgi,
a dzięki Twej przychylności moc nasza się wznosi.
Bo puklerz nasz należy do Pana,
a król nasz - do Świętego Izraela. 
(Ps 89,2-3.6-9.16-19)

O jedno proszę Pana, tego poszukuję:
bym w domu Pańskim przebywał po wszystkie dni mego życia,
abym zażywał łaskawości Pana, stale się radował Jego świątynią.
Albowiem On przechowa mnie w swym namiocie w dniu nieszczęścia,
ukryje mnie w głębi swego przybytku,
wydźwignie mnie na skałę.
Ufaj Panu, bądź mężny, niech się twe serce umocni, ufaj Panu!
(Ps 27,4-5.14)

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, a dla nas zbawienne, abyśmy Tobie składali dziękczynienie i Ciebie wychwalali, Panie, Ojcze niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. 
Ty zbudowałeś Kościół na fundamencie Apostołów, aby na świecie był trwałym znakiem Twojej świętości i głosił wszystkim ludziom dobrą nowinę o zbawieniu. 
Dlatego zjednoczeni z chórami Aniołów wysławiamy Ciebie, z radością wołając... 

Antyfona na Komunię

Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem,
abyście szli i owoc przynosili. (J 15,16)

Masz jeszcze jakieś wątpliwości?

Ty zapisałeś moje życie tułacze
i przechowałeś łzy moje w swej sakwie,
czyż nie są spisane w Twej księdze? (Ps 56)

Refren: Błogosławiony Pan, Opoka moja.

On moje ręce zaprawia do walki,
moje palce do bitwy. On mocą 
i warownią moją, : osłoną moją
i moim wybawcą. 
 
Boże, będę Ci śpiewał pieśń nową,
grać Ci będę na harfie o dziesięciu strunach. 
Ty królom dajesz zwycięstwo,
Tyś wyzwolił sługę Twego, Dawida.

Pan rzekł do Samuela: "Nie zważaj ani na jego wygląd, ani na wysoki wzrost, gdyż nie wybrałem go, nie tak bowiem człowiek widzi, jak widzi Bóg, bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce".
(1 Sm 16,7)

Panie Boże, gdy patrzysz na mnie - co widzisz? ...

Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: „Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno?”.
(Mk 2,22-23)

No właśnie - czy widzisz mnie między uczniami, czy może ... między faryzeuszami? ...

Zbyszek

Niech Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa
przeniknie nasze serca swoim światłem,
abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania. (Ef 1,17-18)

Daj Mu się poznać.
Daj sobie szansę poznać Jego.

Dołóżcie starań, aby się częściej gromadzić na dziękczynieniu i uwielbianiu Boga. Gdy bowiem zbieracie się razem, słabnie moc szatana i dzięki zgodnej waszej wierze rozprasza się zło, które on sprowadza. Nic cenniejszego od pokoju, który usuwa wszelkie wojowanie nieprzyjaciół ziemskich i duchowych.

Z Godziny Czytań - z listu św. Ignacego Antiocheńskiego, biskupa i męczennika, do Efezjan

Złożyłem w Panu całą nadzieję; 
On schylił się nade mną 
i wysłuchał mego wołania. 

Wydobył mnie z dołu zagłady 
i z kałuży błota, 
a stopy moje postawił na skale 
i umocnił moje kroki. 

Otoczyły mnie bowiem nieszczęścia, 
których nie ma liczby, 
winy moje mnie ogarnęły, 
a gdybym mógł je widzieć, 
byłyby liczniejsze niż włosy na mej głowie, 
więc we mnie serce ustaje.

Ja zaś jestem ubogi i nędzny, 
ale Pan troszczy się o mnie. 
Ty jesteś wspomożycielem moim i wybawcą; 
Boże mój, nie zwlekaj!
(Ps 40,2-3.13.18)

Pokropię was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków. I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali.
(Ez 36,25-27)

Z Jutrzni 

Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają.
Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników. (Mk 2,17)

Jak to dobrze, że przy Jego stole znajdzie się miejsce dla każdego... 
Wystarczy tylko odpowiedzieć na wołanie "Pójdź za Mną"

Panie, moje serce się nie pyszni
i nie patrzą wyniośle moje oczy.
    Nie dbam o rzeczy wielkie
    ani o to, co przerasta me siły.
Lecz uspokoiłem i uciszyłem moją duszę;
jak dziecko na łonie swej matki,
jak ciche dziecko jest we mnie moja dusza.
    Izraelu, złóż nadzieję w Panu,
    teraz i na wieki.
(Ps 131)

Z Godziny Czytań

Gdy wychwalać będziecie Pana, wywyższajcie Go, ile tylko możecie, albowiem i tak będzie jeszcze wyższy, a gdy Go wywyższać będziecie, pomnóżcie siły, nie ustawajcie, bo i tak nie dojdziecie do końca.
Któż Go widział i mógł to opowiedzieć i któż Go tak wysławił, jak tego jest godzien? Istnieje wiele tajemnic jeszcze większych niż te, widzimy bowiem tylko nieliczne Jego dzieła. Pan bowiem uczynił wszystko, a bogobojnym dał mądrość. 
(Syr 43,30-33)

Z Godziny Czytań

W tym czasie Filistyni zgromadzili się, by walczyć przeciw Izraelitom.
Izraelici wyruszyli do walki z Filistynami. Rozbili oni obóz koło Eben-Haezer, natomiast Filistyni rozbili obóz w Afek. Filistyni przygotowali szyki bojowe przeciw Izraelitom i rozgorzała walka. Izraelici zostali pokonani przez Filistynów, tak że poległo na pobojowisku, na równinie, około czterech tysięcy ludzi.
Po powrocie ludzi do obozu starsi Izraela stawiali sobie pytanie: „Dlaczego Pan dotknął nas klęska z ręki Filistynów? Sprowadźmy sobie tutaj Arkę Przymierza Pana z Szilo, ażeby znajdując się wśród nas wyzwoliła nas z ręki naszych wrogów”.
Filistyni stoczyli bitwę i zwyciężyli Izraelitów, tak że uciekł każdy do swego namiotu. Klęska ta była bardzo wielka. Zginęło bowiem trzydzieści tysięcy izraelskiej piechoty. Arka Boża została zabrana, a dwaj synowie Helego, Chofni i Pinchas, polegli.
(Sm 4,1-3.10-11)

Izraelici postawili sobie pytanie i sami sobie odpowiedzieli. W efekcie ponieśli druzgocącą klęskę, pomimo, że sprowadzili sobie Arkę Przymierza... 

Zbyszek

Trędowaty przyszedł do Jezusa i upadając na kolana, prosił Go: „Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić”. Zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: „Chcę, bądź oczyszczony”. Natychmiast trąd go opuścił i został oczyszczony. Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił, mówiąc mu: „Uważaj, nikomu nic nie mów, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich”. Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co zaszło, tak że Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w miejscach pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się do Niego.

Trędowatemu było łatwo przyjąć Jezusa zdjętego litością. Może był przyzwyczajony do takiego traktowania; może już spotkał wielu takich, co się nad nim litowali. Umiał więc gładko wejść w rolę skrzywdzonego - a że był nim, to inna rzecz.

Nastąpiła zmiana, jakiej chciał. Lecz nastąpiła też zmiana w mówieniu Jezusa. Zamiast litości - surowość. Wychowawcze kroki zmierzające już do uzdrowienia nie ciała, lecz mentalności zniekształconej przez złe doświadczenia i złe reakcje ludzi.

Nie było już tak łatwo przyjąć Jezusa - surowego. Nie posłuchał. Rozgłosił wszystkim, że jest uzdrowiony. Znowu był w centrum uwagi, z innego powodu co prawda, lecz w gruncie rzeczy był to ten sam pokarm, którym się karmił wcześniej: wzmożona uwaga otoczenia.

Nie takiego chciał Jezus świadectwa - i nie takiej przemiany.

Marysia

Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu o niej.
Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych;
(Mk 1,30.32) 

Złożyłem w Panu całą nadzieję;
On schylił się nade mną
i wysłuchał mego wołania.
Wydobył mnie z dołu zagłady 
i z kałuży błota,
a stopy moje postawił na skale
i umocnił moje kroki. 
(Ps 40,2-3)

Z Aklamacji:

Moje owce słuchają mojego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.
(J 10,27)

Któż zna lepiej swoje owce niż Pasterz?
Zaufaj Mu. Wiele się możesz od Niego nauczyć.
O sobie...

* * *

Trzy pytania na dziś:
1. Czy słucham głosu Pana?
2. Czy wierzę, że Bóg mnie zna jak najlepszy Przyjaciel?
3. Czy idę za Jego głosem?

___________________________________________

Uwaga:
słucham to nie to samo co słyszę
wierzę to nie to samo co wiem
idę to nie to samo co wlokę się

Z Aklamacji:

Przyjmijcie słowo Boże nie jako słowo ludzkie,
ale jak jest naprawdę, jako słowo Boga.
(1 Tes 2,13)

Człowiek mówi różne rzeczy. Człowiek czasami skłamie, zmanipuluje, ukąsi. Jest nietrwały.
Zdarza się, że człowiek mówi jedno, a robi drugie...

Bóg jest inny. Bóg jak mówi to tak jest. Bóg jak mówi, to Stwarza.
Bóg zawsze mówi prawdę. Słowo Boże jest prawdziwe. Bóg jest Prawdą.

Jakie słowo czytasz?
Jak czytasz Słowo?

1 Jutrzenka ziemi zwiastuje
Blaski słonecznych promieni
I ukazuje w swym świetle
Kształty i barwy prawdziwe.

2 Do Ciebie, Słońce przedwieczne,
Chryste wszechmocny i żywy,
Wznosimy nasze modlitwy,
Pewni, że Ty nas oświecisz.

3 Mądrości Ojca, o Słowo,
Przez które wszystko istnieje
I swoim ładem pociąga
Serca i myśli człowiecze.

4 Pragniemy z Twoją pomocą
Stać się synami światłości
I złożyć czynem świadectwo
Ojca dobroci i łasce.

5 Dopomóż zawsze wyznawać
Szczerość naszymi ustami
I obudź miłość ku prawdzie,
Która napełnia weselem.

6 O Chryste, Królu łagodny,
Tobie i Ojcu Twojemu
Z Najświętszym Dawcą pociechy
Chwała niech będzie na wieki. Amen. 

Niejeden słaby potrzebuje pomocy, brak mu sił i obfituje w biedę, lecz gdy tylko oczy Pana łaskawie na niego spojrzą, wydźwignie On go z nędzy i podniesie mu głowę, a wielu zdumieje się tym, co go spotkało. 
(Syr 11,12)

z Godziny Czytań

To Pan daje śmierć i życie,
wtrąca do otchłani i zeń wywodzi.
Pan uboży i wzbogaca,
poniża i wywyższa.
Z pyłu podnosi biedaka,
z barłogu dźwiga nędzarza,
by go wśród możnych posadzić,
by dać mu tron chwały. 
(Sm 2,6-8)

Cała mądrość od Boga pochodzi, jest z Nim na wieki. Piasek morski, krople deszczu i dni wieczności któż może policzyć? Wysokość nieba, szerokość ziemi, przepaść i mądrość któż potrafi zbadać? Jako pierwsza przed wszystkim stworzona została mądrość, rozum roztropności od wieków.
Koroną mądrości - bojaźń Pańska, dająca pokój i czerstwe zdrowie. A Pan ją przejrzał, policzył, wiedzę i poznanie rozumu jak deszcz wylał, i wywyższył chwałę tych, co ją posiadają. Korzeń mądrości to bać się Pana, a gałęzie jej - długie życie. 
(Syr 1,1-3.18-20)

Z Godziny Czytań

Panie, w Tobie jest żródło życia, i w Twej światłości oglądamy światło. 
(Ps 36,10)

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże. 
Ty przez cudowne znaki nad wodami Jordanu objawiłeś nam tajemnicę chrztu nowego. Twój głos rozległ się z nieba, abyśmy uwierzyli, że Twoje Słowo zamieszkało wśród ludzi. Duch Święty, zstępując w postaci gołębicy, dał świadectwo, że Chrystus, Twój Sługa, został namaszczony i posłany, aby głosić dobrą nowinę ubogim.
Dlatego łącząc się z Aniołami w niebie, wielbimy Ciebie na ziemi... 

Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc:
„To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?”
Jezus mu odpowiedział: „Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe”. Wtedy Mu ustąpił.
A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody.
A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”.
(Mt 3,13-17) 

O tym napisałem do was,
którzy wierzycie w imię Syna Bożego,
abyście wiedzieli,
że macie życie wieczne.
(1J 5,13) 

Święty Jan Apostoł

Boże, Ty spotykasz się z nami w Najświętszym Sakramencie, spraw, aby jego moc uświęcała nasze serca, bo tylko Twoja łaska może nas przygotować do godnego przyjmowania Twoich darów. Przez Chrystusa, Pana naszego. 

Gdy Jezus przebywał w jednym z miast, zjawił się człowiek cały pokryty trądem. Gdy ujrzał Jezusa, upadł na twarz i prosił Go: "Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić". Jezus wyciągnął rękę i dotknął go, mówiąc: "Chcę, bądź oczyszczony". I natychmiast trąd z niego ustąpił.
A On mu przykazał, żeby nikomu nie mówił: "Ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż ofiarę za swe oczyszczenie, jak przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich".
Lecz tym szerzej rozchodziła się Jego sława, a liczne tłumy zbierały się, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych niedomagań. On jednak usuwał się na miejsca pustynne i modlił się.
(Łk 5,12-16)

Sława. Marzenie wielu. Zapewne niektórzy jeszcze pamiętają: Clive Harris i kolejki czekających na uzdrowienie...

Ale Jezus głosi Słowo i uzdrawia, a potem usuwa się. Wtedy ... i teraz - w każdej Eucharystii.

Zbyszek

Jezus powrócił w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich.
Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane:
„Duch Pański spoczywa na Mnie,
ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie,
abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność,
a niewidomym przejrzenie;
abym uciśnionych odsyłał wolnych,
abym obwoływał rok łaski od Pana”.
Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione.
Począł więc mówić do nich: „Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli”. A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego.
(Łk 4,14-16)

Ci w Nazarecie mieli szczęście - Jezus mówił do nich osobiście. 

Ale - my też możemy być szczęśliwi. W każdej Mszy Świętej kapłan proklamuje Słowo Boże. Słowo Jezusa. Mówi w imieniu Jezusa. A potem ... Jezus przychodzi osobiście...

Zbyszek

Prosimy Cię, wszechmogący Boże, spraw, aby moc Najświętszego Sakramentu nieustannie podtrzymywała nasze życie. Przez Chrystusa, Pana naszego. 

Wieczór zapadł, łódź była na środku jeziora, a On sam jeden na lądzie. Widząc, jak się trudzili przy wiosłowaniu, bo wiatr był im przeciwny, około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze, i chciał ich minąć.
Oni zaś, gdy Go ujrzeli kroczącego po jeziorze, myśleli, że to zjawa, i zaczęli krzyczeć. Widzieli Go bowiem wszyscy i zatrwożyli się. Lecz On zaraz przemówił do nich: „Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się”. I wszedł do nich do łodzi, a wiatr się uciszył.
Oni tym bardziej byli zdumieni w duszy, że nie zrozumieli sprawy z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.
(Mk 6,47-52)

Jezus jest - nie bój się. Zaproś Go, wpuść do łodzi swojego życia, do swojego serca - a wiatr się uciszy.

Zbyszek

Boże, nasz Ojcze, w swojej dobroci udzielaj nam teraz i w przyszłości wszelkich pomocy, których potrzebujemy, abyśmy czerpiąc siły z darów przemijających, z większą ufnością dążyli do wieczności. Przez Chrystusa, Pana naszego. 

A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by kładli przed nimi. Także dwie ryby rozdzielił między wszystkich. Jedli wszyscy do sytości i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i ostatki z ryb. A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn.
(Mk 6,41-44)

Cud sprzed wieków...

Powtarzany na każdej Mszy Świętej. Bierzmy i jedzmy.

Zbyszek

Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim. (1 J 3, 23-24)

Wypełnianie Jego przykazań - to powinno być moim największym "zmartwieniem" w życiu, moją troską. Ciągłe dążenie do coraz lepszego poznania i miłowania Chrystusa, i do większego miłowania moich braci.

Codziennie dbam o czystość swojego ciała i domu. A czy tak samo wiernie dbam o higienę swojej duszy? O regularne oczyszczanie serca poprzez rachunek sumienia, jak również o czystość otoczenia - jakość tego, co czytam, oglądam, słucham?

Czyste serce - to jest to, co podoba się Bogu. Jeśli serce jest kochające i czyste - Syn Boży z radością w nim zamieszka.

as

O co prosić będziemy,
otrzymamy od Boga,
ponieważ zachowujemy Jego przykazania
I czynimy to, co się Jemu podoba.
A przykazanie Jego zaś jest takie,
abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa,
i miłowali się wzajemnie tak,
jak nam nakazał.
Kto wypełnia Jego przykazania,
trwa w Bogu, a Bóg w nim;
a to, że trwa On w nas,
poznajemy po Duchu, którego nam dał. (1 J 3, 22-24)

Z Aklamacji

Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu. (Mt 4,23)

A Ty co czynisz, by wypełniła się wola Ojca?

Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary,
królowie Szeby i Saby złożą daninę.
I oddadzą Mu pokłon wszyscy królowie,
wszystkie narody będą Mu służyły.

Wyzwoli bowiem biedaka, który Go wzywa,
i ubogiego, co nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim,
nędzarza ocali od śmierci. 

Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec
Pana naszego Jezusa Chrystusa,
który napełnił nas
wszelkim błogosławieństwem duchowym
na wyżynach niebieskich w Chrystusie.
W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata,
abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem.
Z miłości przeznaczył nas dla siebie
jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa,
według postanowienia swej woli,
ku chwale majestatu swej łaski,
którą obdarzył nas w Umiłowanym.
(Ef 1,3-6)

Istniejemy ku chwale majestatu łaski Boga. To zobowiązuje...

Zbyszek 

Jan Chrzciciel stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: „Oto Baranek Boży”. Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem.
Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: „Czego szukacie?”
Oni powiedzieli do Niego: „Rabbi! (to znaczy: Nauczycielu), gdzie mieszkasz?”
Odpowiedział im: „Chodźcie, a zobaczycie”. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej. 
(J 1,35-39)

Poszli za Jezusem, bo usłyszeli słowa Jana Chrzciciela. Uwierzyli Janowi, którego uczniami byli. Wcześniej Jan mówił, że za Nim idzie ktoś, komu On nie jest godzien wiązać sandałów. Zrozumieli, że to jest właśnie Ten.

Nie stchórzyli, gdy Jezus spytał, czego szukają. Powiedzieli to co czuli - że chcą Go poznać lepiej, chcą się dowiedzieć, gdzie mieszka. I - Jezus zaprosił ich do siebie. Zostali Jego uczniami.

Obym był jak Jan Chrzciciel - wskazujący na Jezusa. Obym był jak uczniowie - odważni, garnący się do Jezusa, chcący Go słuchać, iść za Nim, słuchać Go i naśladować. Obym...

Zbyszek

Imię Jezus - to potężne umocnienie wiary. Dzięki niemu stajemy się dziećmi Bożymi. Wszak wiara katolicka polega na poznaniu Jezusa Chrystusa i na uczestnictwie w Jego światłości. To On jest światłem duszy. On bramą życia i fundamentem wiecznego zbawienia. Konieczna jest wiara. Bez niej jesteś podobny do człowieka, który bez lampy przedziera się przez ciemności nocy lub kroczy bezmyślnie z zamkniętymi oczyma po krawędzi zawrotnej przepaści. Nawet najznakomitszy umysł nie zdoła pojąć tajemnic Bożych. Kto liczy na własne zdolności, powierza swe losy niewidomemu przewodnikowi, usiłuje budować dom bez fundamentów, chce przedostawać się do domu przez dach zamiast bramą. Właśnie Jezus jest fundamentem, światłem i bramą. On każdemu udziela światła wiary, bo pragnie ukazać błądzącym niezawodną drogę życia. Sam nazwał się drogą. Dzięki Chrystusowej światłości coraz mocniej jednoczymy się z Bogiem. Najpierw Go poszukujemy, następnie całkowicie Mu zawierzamy, wreszcie posiądziemy Go na wieki.

Z Godziny Czytań: Kazanie św. Bernardyna ze Sieny, prezbitera

Kim jesteś? Co mówisz sam o sobie? 
(J 1,22)

Te pytania padają co roku. Czy co roku moja odpowiedź jest pełniejsza? A może się zmienia? 

Zbyszek

Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem.

To błogosławieństwo towarzyszy mi od dzieciństwa. W trochę innym brzmieniu:

Niech cię błogosławi Pan i niechaj cię strzeże. Niech rozjaśni Pan oblicze swoje nad tobą i niech ci miłościw będzie.  Niech obróci Pan twarz swoją ku tobie i niech ci da pokój swój.

Jak dobrze jest usłyszeć te słowa na początku kolejnego roku. Tak, właśnie:

Niech nam błogosławi Pan i niechaj nas strzeże. Niech rozjaśni Pan oblicze swoje nad nami i niech nam miłościw będzie.  Niech obróci Pan twarz swoją ku nam i niech nam da pokój swój. 

Amen.

Zbyszek

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie...
Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi. (J 1, 1-4.10-12)

W Nim było życie... W Nim jest życie, Ono jest źródłem życia.
Bóg wypowiedział Słowo i stałeś się, zacząłeś istnieć. Teraz Słowo Boga podtrzymuje twoje życie. Ono też jest źródłem, z którego możesz nieustannie czerpać, aby już tu na ziemi żyć pełnią życia.
Otwórz się bardziej na Słowo, zaufaj jeszcze bardziej Jezusowi - Słowu wcielonemu. On jest drogą, prawdą i życiem. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. (J 3, 16-17)

as

Z traktatu św. Hipolita, prezbitera, Odparcie wszelkich herezji

Wiara nasza nie opiera się na pustych słowach. Nie ulegamy nagłym poruszeniom serca i nie uwodzi nas czar pięknych wywodów, ale też nie odmawiamy słowom wypowiedzianym z mocą Bożą.
Bóg je przekazał i wypowiedział przez Tego, który jest Jego Słowem. On zaś mówiąc, nawracał człowieka z drogi nieposłuszeństwa, nie biorąc go przemocą w niewolę, lecz zwracając się do jego dobrej woli, w pełnym poszanowaniu jego wolności. (...)

Wiele złego doznałeś tu na ziemi i Bóg to dopuścił, bo jesteś tylko człowiekiem. Co zaś jest Bożego, to Bóg obiecał ci dać wtedy, kiedy staniesz się Boży i nieśmiertelny. Poznaj więc samego siebie, uznając Boga, który cię uczynił. Poznać i być poznanym przystoi temu, którego Bóg powołał. 
Nie bądźcie więc dla siebie wrogami i nie wahajcie się zawrócić ze złej drogi. Albowiem "Chrystus jest Bogiem ponad wszystkim", i On to postanowił obmyć ludzi z grzechu i starego człowieka uczynić nowym; bo na początku nazwał go obrazem, a dając ci swe podobieństwo, okazał ci tym samym miłość, którą żywi ku tobie. Jeżeli posłuchasz tak ważnych Jego nauk i będziesz naśladowcą Tego, który jest dobry, sam stawszy się dobrym, upodobnisz się do Niego, a On cię uczci. Bóg jest tak bogaty, że dał ci udział w swoim Bóstwie dla swojej chwały.

Liturgia Godzin - Godzina Czytań

Wszystko bowiem, co jest na świecie, a więc:
pożądliwość ciała, pożądliwość oczu
i pycha tego życia
nie pochodzi od Ojca, lecz od świata.
Świat zaś przemija,
a z nim jego pożądliwość;
kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki.

Jaka jest Twoja wola, Panie ...... ?

Marysia

...anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: „Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić”. On wstał...
...Józefowi w Egipcie ukazał się anioł Pański we śnie i rzekł: „Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i idź do ziemi Izraela, bo już umarli ci, którzy czyhali na życie Dziecięcia”. On więc wstał...

Obym nigdy nie przeoczył i nie zignorował słów Boga: "Wstań. Podejmij działanie."

Zbyszek

Gdy Mędrcy odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: „Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić”. On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda. Tak miało się spełnić słowo, które Pan powiedział przez proroka: „Z Egiptu wezwałem Syna mego”. A gdy Herod umarł, oto Józefowi w Egipcie ukazał się anioł Pański we śnie i rzekł: „Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i idź do ziemi Izraela, bo już umarli ci, którzy czyhali na życie Dziecięcia”. On więc wstał, wziął Dziecię i Jego Matkę i wrócił do ziemi Izraela. Lecz gdy posłyszał, że w Judei panuje Archelaus w miejsce ojca swego, Heroda, bał się tam iść. Otrzymawszy zaś we śnie nakaz, udał się w stronę Galilei. Przybył do miasta, zwanego Nazaret, i tam osiadł. Tak miało się spełnić słowo Proroków: „Nazwany będzie Nazarejczykiem”.

Dlaczego to było takie skomplikowane....?

Przecież Bóg mógł sprawić po prostu, by Herod umarł od razu po narodzinach Jezusa. Albo, żeby po śmierci Heroda na tron wstąpił ktoś inny, kogo Józef by się nie bał. Albo jeszcze inaczej. W każdym razie, mogło być po prostu.... prościej. Czemu Bóg nie wybrał jakiegoś prostszego planu, tylko komplikował Józefowi plany raz za razem?

Kto zakłada rodzinę, chce stabilizacji. Kupuje mieszkanie, bierze kredyt. Dba o pracę, żeby jej nie stracić. Myśli o dzieciach. Ludzie jakoś próbują się w tym życiu.... urządzić. Mieć coś "pewnego". Być wśród swoich.

Ale Józef był człowiekiem posłusznym Słowu i w jego życiu stabilizacji - przynajmniej na początku - nie było. Jezus też był Człowiekiem posłusznym Słowu i w jego życiu też nie bylo stabilizacji. Dekady spędzone w Nazarecie były okresem przygotowania do wędrówki ku realizacji Bożego wezwania.

Może jesteś już w życiu ustawiony - a może jeszcze nie, ale chcesz być - i masz już jakiś plan na zwyczajne, normalne urządzanie swojego życia. To ludzka rzecz.

Ale czy jesteś już choć trochę w życiu uSłowiony - odmieniony przez Słowo, które przynajmniej raz w życiu skomplikowało Ci życie?

Marysia

Gdy Mędrcy odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: „Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić”. On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda. Tak miało się spełnić słowo, które Pan powiedział przez Proroka: „Z Egiptu wezwałem Syna mego”. 

Tak daleko był Józef - od swoich..... 

Aż do śmierci Heroda.

Marysia

Umiłowani:

To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce, bo życie objawiło się.

Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu,
a nam zostało objawione, oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli,
abyście i wy mieli łączność z nami.

A mieć z nami łączność znaczy: mieć ją z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem. 

Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.

Bądź dla mnie skałą schronienia, 
warownią, która ocala.
Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, 
kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię.
(Ps 31)

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże. 
Albowiem przez tajemnicę Wcielonego Słowa zajaśniał oczom naszej duszy nowy blask Twojej światłości; abyśmy poznając Boga w widzialnej postaci, zostali przezeń porwani do umiłowania rzeczy niewidzialnych. 
Dlatego niebo i ziemia z uwielbieniem śpiewają Tobie pieśń nową i my z wszystkimi zastępami Aniołów wysławiamy Ciebie.

Prefacja

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Jego przepowiadali wszyscy Prorocy, Dziewica Matka oczekiwała z wielką miłością, Jan Chrzciciel zwiastował Jego przyjście i ogłosił Jego obecność wśród ludu. On pozwala nam z radością przygotować się na święta Jego Narodzenia, aby gdy przyjdzie, znalazł nas czuwających na modlitwie i pełnych wdzięczności.

Prefacja

Dobry jest Pan i prawy, *
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze, *
pokornych uczy dróg swoich. (Ps 25)

Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienna za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem prawym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: ”Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów”. 

To musiał być straszny ból. Ze względu na sprawiedliwość i uczciwość - zdecydować o oddaleniu Maryi, ukochanego człowieka. W reakcji na cierpienie i stratę, Józef zapada w sen, zapada (się) w ciemność, w ból żałoby - bez drogi wyjścia. Kto stracił nieodwracalnie w swoim życiu kogoś bardzo bliskiego, ten dobrze zrozumie stan Józefa.

Ale nikt tak dobrze nie zna ciemności ludzkich przeżyć, jak Bóg.
Właśnie wtedy zaczyna mówić do Józefa po imieniu.
Nakazuje nadać Imię.... nowemu życiu.

Marysia

Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Raduje się w Nim nasze serce,
ufamy Jego świętemu imieniu.
(Ps 33,20-21)

Cicho! Ukochany mój! Oto on! Oto nadchodzi! Biegnie przez góry, skacze po pagórkach... (Pnp 2, 8)

Spójrz na tę Oblubienicę - jak wypatruje Ukochanego, jak go wyczekuje. Nasłuchuje całą sobą. Nic innego nie ma dla niej w tej chwili znaczenia, tylko osoba Oblubieńca - Cicho! Ukochany mój! Oto on! Oto nadchodzi! - jak niewiele słów, a jakże wielkie pragnienie wyrażają.

Kiedy ostatni raz ja przyjęłam taką postawę na modlitwie - postawę oczekiwania, nasłuchiwania i zupełnego zatopienia się w osobie Oblubieńca, bycia tylko i wyłącznie dla Niego? Jakże często zapominam o tym Cicho! A bez tego mogę rozminąć się z Ukochanym, mogę Go nie dostrzec w gąszczu innych spraw i myśli.  

as

Kluczu Dawida, 
który otwierasz bramy wiecznego królestwa,
przyjdź i wyprowadź z więzienia
jeńca siedzącego w ciemnościach.

A oto będziesz niemy i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, w którym się to stanie, bo nie uwierzyłeś moim słowom, które się spełnią w swoim czasie (Łk 1, 20)

Zamilknij. Zostało już tylko kilka dni do Narodzin Pana.
Zamilcz i pozwól Mu działać.

Bądź dla mnie skałą schronienia
i zamkiem warownym, aby mnie ocalić. (Ps 71)

Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak.
Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego.
(Mt 1,18)

Tak było z narodzeniem Jezusa Chrystusa jako człowieka.

A jak było z narodzeniem Jezusa Chrystusa w Twoim życiu?

Zbyszek

Mądrości Najwyższego,
która urządzasz wszystko mocno i łagodnie,
 przyjdź i naucz nas drogi roztropności.

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję. 
(Ps 25,4bc-5ab)

A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi.
(Mt 11,6)

Zbyszek 

Bóg dochowuje wierności na wieki, *
uciśnionym wymierza sprawiedliwość. (Ps 146)

Oto sędzia stoi przed drzwiami. (Jk 5)

Wyrażenie "wymierzyć komuś sprawiedliwość" - raczej kojarzy się jednoznacznie z ukaraniem przestępcy. "Bóg jest sędzią sprawiedliwym" - iluż ludzi wierzy w to i drży z lęku.

Wygląda na to, że prawda jest zupełnie inna. Słowo ukazuje dziś sprawiedliwość Bożą jako pomoc uciśnionym.

Ufność w Bożą sprawiedliwość to nadzieja na ulgę w naszych uciskach.

Przyjdzie - we właściwej porze.

Marysia

Odnów nas Boże, i daj nam zbawienie.

To refren dzisiejszego Psalmu. A co z refrenem należy robić? Należy go powtarzać.

Zbyszek