Maria Magdalena stała przed grobem płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli siedzących, jednego przy głowie, a drugiego przy nogach, w miejscu, gdzie leżało ciało Jezusa.
I rzekli do niej: "Niewiasto, czemu płaczesz?" Odpowiedziała im: "Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono". Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus.
 

A może w Twoim życiu też tak jest, że coś się dzieje, a Ty ... nie wiesz, że to Jezus?

Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, 
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz,
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie. 

Ty ścieżkę życia mi ukażesz, 
pełnię Twojej radości 
i wieczną rozkosz 
po Twojej prawicy.

Otóż, jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy,
wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych już więcej nie umiera,
śmierć nad Nim nie ma już władzy.
Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga.  

Co się stało? Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków. Bóg umarł w ciele, a poruszył Otchłań.

Idzie, aby odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę.

Pragnie nawiedzić tych, którzy siedzą zupełnie pogrążeni w cieniu śmierci; aby wyzwolić z bólów niewolnika Adama, a wraz z nim niewolnicę Ewę, idzie On, który jest ich Bogiem i synem Ewy.

Przyszedł więc do nich Pan, trzymając w ręku zwycięski oręż krzyża. Ujrzawszy Go praojciec Adam, pełen zdumienia, uderzył się w piersi i zawołał do wszystkich: "Pan mój z nami wszystkimi!" I odrzekł Chrystus Adamowi: "I z duchem twoim!" A pochwyciwszy go za rękę, podniósł go mówiąc: "Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus.

Oto Ja, twój Bóg, który dla ciebie stałem się twoim synem. Oto teraz mówię tobie i wszystkim, którzy będą twoimi synami, i moją władzą rozkazuję wszystkim, którzy są w okowach: Wyjdźcie! A tym, którzy są w ciemnościach, powiadam: Niech zajaśnieje wam światło! Tym zaś, którzy zasnęli, rozkazuję: Powstańcie!

Dusza nasza oczekuje Pana, *
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska *
według nadziei, jaką pokładamy w Tobie.

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty nam dałeś nowe życie przez błogosławioną śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, zachowaj w nas dzieło swojego miłosierdzia i spraw, abyśmy przez udział w tym misterium żyli zawsze dla Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Modlitwa po Komunii

Niech Twoje oblicze zajaśnieje nad Twym sługą: *
wybaw mnie w swym miłosierdziu.
Bądźcie dzielni i mężnego serca, *
 wszyscy, którzy ufacie Panu. (Ps 31)

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. 
On sam jako prawdziwy i wieczny Kapłan, ustanawiając obrzęd wiekuistej Ofiary, pierwszy się Tobie oddał w zbawczej Ofierze i nam polecił ją składać na swoją pamiątkę. Jego Ciało za nas wydane umacnia nas, gdy je spożywamy, a Krew za nas wylana obmywa nas, gdy ją pijemy. 
Dlatego zjednoczeni z chórami Aniołów wysławiamy Ciebie, z radością wołając...

Prefacja

Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
jak Ja was umiłowałem. (J 13, 34)

Panie, nasz Boże, przyjmij złożone dary i spraw łaskawie, abyśmy przez miłość wniknęli w tajemnicę Męki Twojego Syna, którą sprawujemy w świętych obrzędach. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Modlitwa nad darami

Pieśnią chcę chwalić imię Boga
i wielbić Go z dziękczynieniem.
Patrzcie i cieszcie się, ubodzy,
niech ożyje serce szukających Boga.
Bo Pan wysłuchuje biednych
i swoimi więźniami nie gardzi.

Bądź dla mnie skałą schronienia 
i zamkiem warownym, aby mnie ocalić,
bo Ty jesteś moją opoką i twierdzą.

Posileni Chlebem dającym zbawienie, prosimy Cię, miłosierny Boże, spraw, aby Sakrament, który jest naszym pokarmem na ziemi, zapewnił nam udział w życiu wiecznym. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Modlitwa po Komunii Świętej

Panie, nasz Boże, nawiedź swoich wiernych i otocz czujną miłością ich serca, uświęcone przez Eucharystię, aby z Twoją pomocą strzegli zbawiennych darów, które otrzymali dzięki Twojemu miłosierdziu. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Modlitwa po Komunii Świętej

Oczekuj Pana, bądź mężny, *
nabierz odwagi i oczekuj Pana. (Ps 27)

Dla nas Chrystus stał się posłuszny aż do śmierci,
a była to śmierć na krzyżu.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko
i dał Mu imię, które jest ponad wszelkie imię.

Wszechmogący Boże, Ty nas karmisz Najświętszym Ciałem i Krwią Twojego Syna; pokornie Cię błagamy, abyś nam dał udział w Twoim boskim życiu.

Modlitwa po Komunii Świętej

Zamienię bowiem ich smutek w radość, *
pocieszę ich i rozweselę po ich troskach. (Jr 31, 13b)

Miłuję Cię, Panie, mocy moja,  * 
Panie, opoko moja i twierdzo, mój wybawicielu.
Boże, skało moja, na którą się chronię, *
tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono.

Wzywam Pana, godnego chwały, *
i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.
Ogarnęły mnie fale śmierci +
i zatrwożyły odmęty niosące zagładę, *
opętały mnie pęta otchłani, schwyciły mnie sidła śmierci.

Wzywałem Pana w moim utrapieniu, *
wołałem do mojego Boga
i głos mój usłyszał ze świątyni swojej, *
dotarł mój krzyk do Jego uszu.
 

Rozważajcie o Panu i Jego potędze,
zawsze szukajcie Jego oblicza.
On, Pan, jest naszym Bogiem,
Jego wyroki obejmują świat cały.

„Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę,
 a prawda was wyzwoli".

Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców,
pełen chwały i wywyższony na wieki.

Panie, wysłuchaj modlitwę moją,
a wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Nie ukrywaj przede mną swojego oblicza
w dniu mego utrapienia.
Nakłoń ku mnie Twego ucha,
w dniu, w którym Cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj!
 

A Ty to widzisz: i trud, i cierpienie, *
patrzysz, by wziąć je w swe ręce.
Tobie poleca się biedny, *
Tyś opiekunem sieroty. (Ps 10)

Wiekuisty Boże, który poznajesz to, co jest ukryte, i wiesz wszystko, zanim się stanie...
(Dn 13, 42)

Tak mówi Pan Bóg: "Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam", mówi Pan Bóg.

Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *
Panie, wysłuchaj głosu mego.
Nachyl Twe ucho *
na głos mojego błagania.

Jeśli zachowasz pamięć o grzechu. Panie, *
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia, *
aby Ci służono z bojaźnią.

Pokładam nadzieję w Panu, +
dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie, *
Dusza moja oczekuje Pana.
bardziej niż strażnicy poranka, *
niech Izrael wygląda Pana.

U Pana jest bowiem łaska, *
u Niego obfite odkupienie.
On odkupi Izraela *
ze wszystkich jego grzechów.

 

Bóg jest dla mnie tarczą,
co zbawia ludzi prostego serca. 

Pan słyszy wołających o pomoc
i ratuje ich od wszelkiej udręki.

Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie.
Nie odbieram chwały od ludzi, ale wiem o was, że nie macie w sobie miłości Boga. Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył kto inny we własnym imieniu, to byście go przyjęli. Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga?

Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
    Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach
    i we wszystkich dziełach swoich święty.
    Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają,
    i podnosi wszystkich zgnębionych.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają,
wszystkich wzywających Go szczerze.

Bóg jest dla nas ucieczką i mocą:
najpewniejszą pomocą w trudnościach.
Przeto nie będziemy się bali, choćby zatrzęsła sie ziemia
i góry zapadały w otchłanie morza.

Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już długi czas, rzekł do niego: „Czy chcesz stać się zdrowym?”
Odpowiedział Mu chory: „Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. Gdy ja sam już dochodzę, inny schodzi przede mną”.
Rzekł do niego Jezus: „Wstań, weź swoje łoże i chodź”. Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje łoże i chodził. (J 5, 6-9)

Jezus widzi moją niedolę, widzi jak mój grzech mnie przykuwa do łóżka, paraliżuje moją duszę. Stopniowo przestaję czuć... Przestaję walczyć, bo sam nie jestem w stanie na czas dojść do sadzawki. Wewnętrznie umieram.

I do tej nędzy we mnie przychodzi dzisiaj Jezus. Przychodzi z pomocą, z prostym pytaniem: czy chcesz stać się zdrowym? Ode mnie zależy czy uwierzę w Jego moc uzdrawiania, czy Mu zaufam.

Paralityk na postawione przez Jezusa pytanie nie odpowiada po prostu "tak". Potrzebuje się "wygadać", opowiada dlaczego wciąż tkwi w tym samym miejscu, tłumaczy się. A Jezusowi wystarcza iskierka chęci paralityka do wyzdrowienia, by mógł dla niego uczynić cud. Wystarczy, że powiem "chcę..." albo chociaż "chcę chcieć..." Jemu wystarczy, że uchylę szparę do swojego serduszka :)

Dzisiaj wstań, weź dzisiaj swoje łoże i dzisiaj chodź. Jezus Cię potrzebuje.
I nie daj sobie wmówić, że nie masz prawa do radości! Udowodnij, że faryzeusze dzisiejszych czasów wciąż się mylą! Każdy czas na uzdrowienie z paraliżu duchowego jest dobry! Nieważne z jakiego bagna się podnosisz.

1. Wstań
2. Weź swoje nosze
3. I chodź, głosząc Dobrą Nowinę o Twoim nawróceniu, o Jego Zbawieniu!

Po prostu ciesz się życiem :)

Nie przechodź bezużytecznie nad faktem, że Aaron kropił krwią przebłagalnię od wschodniej strony. Zmiłowanie bowiem przychodzi od wschodu. Stamtąd bowiem pochodzi Mąż, któremu na imię Wschodzące Słońce i który stał się Pośrednikiem między Bogiem i ludźmi.
Fakt ten jest dla ciebie wezwaniem, byś zawsze spoglądał na wschód, skąd wschodzi dla ciebie Słońce sprawiedliwości, gdzie zawsze rodzi się dla ciebie światło, abyś nigdy nie chodził w mroku i aby dzień ostateczny nie zaskoczył cię wśród ciemności; żeby w twoje wnętrze nie wśliznęła się noc i mgła, lecz byś zawsze przebywał w blasku mądrości, zawsze miał w sobie dzień wiary i zawsze był w posiadaniu światła miłości i pokoju.

Orygenes
Godzina Czytań

Śpiewajcie psalm wszyscy miłujący Pana
i pamiętajcie o Jego świętości.
Gniew Jego trwa tylko przez chwilę
a Jego łaska przez całe życie.
Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele.

Natchniony zwyczaj nas uczy, byśmy w zbawiennym okresie
Czterdziestu dni umartwienia szczerą czynili pokutę.

Do tego Prawo przynagla i napomnienia proroków,
A nade wszystko sam Chrystus, Król i Stworzyciel wszechświata.

Ten czas przeżyjmy w skupieniu, krótsze niech będą rozmowy,
Skromniejsze nasze posiłki, więcej czuwania nad sobą.

Oddalmy zło, które może chwiejnych zagarnąć w niewolę,
I brońmy siebie przed wrogiem pełnym podstępnej przemocy.

Niech Tobie, w Trójcy Jedyny, chwała i cześć będzie wieczna,
A Ty w nas pomnóż owoce postu i skruchy serdecznej. Amen.

Hymn z Godziny Czytań

Znowu więc przywołali tego człowieka, który był niewidomy, i rzekli do niego: "Daj chwałę Bogu. My wiemy, że człowiek ten jest grzesznikiem". Na to odpowiedział: "Czy On jest grzesznikiem, tego nie wiem. Jedno wiem: byłem niewidomy, a teraz widzę".
 

Jedno wiem: byłem ślepy, a teraz widzę, byłem głuchy, a teraz słyszę, nie czułem, a teraz czuję, byłem niewierzący, a teraz...

Zbyszek

Chodźcie, powróćmy do Pana!
Dołóżmy starań, aby poznać Pana.

(...) odwiedzajmy Pana póki czas, pielęgnujmy Go i nakarmijmy, odziejmy Go i przygarnijmy do siebie, uczcijmy Go nie tylko stołem, jak niektórzy, czy olejkami, jak Maria, nie grobem, jak Józef z Arymatei, ani tym, co związane jest z pogrzebem, jak Nikodem, który tylko połowicznie kochał Chrystusa, nie złotem wreszcie, kadzidłem i mirrą, jak to uczynili Magowie przed tymi wszystkimi, których wymieniliśmy. Pan bowiem wszechrzeczy pragnie miłosierdzia, a nie ofiary, gdyż współczujące miłosierdzie przewyższa wszelkie mnóstwo tłustych jagniąt. 
Takie właśnie miłosierdzie okażmy Chrystusowi w ubogich, którzy leżą dziś rozciągnięci na ziemi, aby nas przyjęli, gdy stąd odejdziemy, do wiecznych przybytków, w samym Chrystusie, Panu naszym, któremu chwała na wieki. Amen. 

św. Grzegorz z Nazjanzu
Godzina Czytań

Jeden z uczonych w Piśmie zbliżył się do Jezusa i zapytał Go: "Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?" Jezus odpowiedział: "Pierwsze jest: «Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą». Drugie jest to: «Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego». Nie ma innego przykazania większego od tych".

Słuchajcie głosu mojego, a będę wam Bogiem, wy zaś będziecie Mi narodem. Chodźcie każdą drogą, którą wam rozkażę, aby się wam dobrze powodziło.

Każde królestwo wewnętrznie rozdarte pustoszeje i dom na dom się wali. (Łk 11, 17b)

Zadbaj o swoje wnętrze.
Nie pozwól, by świątynia, którą jesteś się zawaliła.

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego: +
„Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba, *
jak na pustyni w dniu Massa,
gdzie Mnie kusili wasi ojcowie, *
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła”. (Ps 95, 7c-9)

Umocnij moje kroki Twoim słowem, Panie, niech nie panuje we mnie żadna niegodziwość.

Tylko się strzeż bardzo i pilnuj swej duszy, byś nie zapomniał o tych rzeczach, które widziały twe oczy.

Oto Panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Emmanuel,
albowiem Bóg z nami.

Elizeusz zaś kazał mu przez posłańca powiedzieć: Idź, obmyj się siedem razy w Jordanie, a ciało twoje będzie takie jak poprzednio i staniesz się czysty! (2Krl 5, 10)

Czasami stawiamy przed sobą większe wymagania niż stawia nam Bóg. Uważamy, że powinien od nas wymagać więcej, być surowszy, potępić. A On zna nas lepiej od nas samych i często zadziwia swoją dobrocią. Przychodzimy do niego brudni od grzechu, pewni, że będzie krzyczał, bo nam się należy. Przekonani, że dostaniemy pokutę jakich mało. Wciąż zapominamy, że On jest przede wszystkim kochającym Ojcem. Nie jest człowiekiem, jest Bogiem. Nie potępia - zawsze kocha. Kiedy w końcu przychodzisz do Niego się oczyścić On jest szczęśliwy. Zna Twoje winy, doskonale sobie zdaje sprawę ile wycierpiał przez Twoje przewinienie, ale nie wypomina. Delikatnie nawraca. "Idź i nie grzesz więcej". Zaskakująco mało, kiedy oczekujemy burzy słów. Zaskakująco dużo w prostocie, miłości i zrozumieniu.

Naaman miał swoje wymagania wobec proroka, wobec Boga. Miał swój scenariusz na swoje oczyszczenie. Znał swój brud, doskonale zdawał sobie sprawę ze swojej nieczystości. Uważał, że lepiej wie jak ma zostać uzdrowiony. A tu prorok nawet do niego nie wychodzi, nawet go nie widział, a mówi "idź się obmyj w Jordanie". Skąd może wiedzieć? Skąd może mieć pewność, że to pomoże, skoro nawet nie ujrzał, nie wysłuchał Naamana? Trudno Naamanowi zderzyć się z tą postawą tak inną niż jego scenariusz. Nie dopuszcza do siebie, że taki prosty zabieg może pomóc. Zaczyna kpić, bo przecież u siebie też ma wodę i że też sam o tym nie pomyślał żeby się tam obmyć siedem razy, a nie iść na taką wyprawę.

Czasami jestem Naamanem. Kiedy idę do drugiego człowieka po poradę, chociaż mam scenariusz w głowie co chcę usłyszeć i innego zdania nie przyjmę. Kiedy słyszę pouczenie, przynaglenie do nawrócenia, a sam lepiej wiem w swej pysze czego potrzebuję, by być oczyszczonym. Kiedy idę do krat konfesjonału i oczekuję surowej kary za swoje grzechy, bo wtedy tylko poczuję, że będzie sprawiedliwie, bo uważam, że ciężki grzech wymaga ciężkiej pokuty. Jakże inaczej na nas patrzy nasz Ojciec. Ileż to razy zaskakuje nas swoją dobrocią i prostotą. Liczy się gest. Liczy się chęć nawrócenia. Niejednokrotnie odchodzę od konfesjonału w gniewie myśląc, że ksiądz mnie nie słuchał, nic nie zrozumiał! Przecież za to powinien co najmniej... a on tylko to proste wytrwaj w dobrych postanowieniach...

Pełen gniewu zawrócił, by odejść. Lecz słudzy jego przybliżyli się i przemówili do niego tymi słowami: „Mój ojcze, gdyby prorok kazał ci spełnić coś trudnego, czy byś nie wykonał? O ileż więc bardziej, jeśli ci powiedział: «Obmyj się, a będziesz czysty»”.
(2Krl 5, 12c - 14)

Gdyby Bóg stawiał przede mną wymagania na jakie uważam, że zasługuję, to potocznie mówiąc nie byłoby co zbierać... Na szczęście On wie lepiej czego potrzebuję i pomaga mi być dla siebie dobrym Samarytaninem :)

W okresie Wielkiego Postu zadbaj o siebie - idź się oczyścić.
Tylko pamiętaj, zostaw wszystkie scenariusze Panu Bogu :)

Jak łania pragnie wody ze strumieni, *
tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.
Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, *
kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże? (Ps 42, 2-3)

On prawdziwie jest Zbawicielem świata. (J 4, 42)

Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. (Rz 5, 8b)

Nie pluj sobie w brodę kiedy upadniesz - powstań. On zna Twą grzeszną naturę i umarł za Twoje grzechy z miłości, byś czuł się od nich wolny. Kiedy upadasz - powstań. Jak Twój Mistrz powstawał za każdym razem kiedy upadał podczas drogi krzyżowej.

„Czy po to wyprowadziłeś nas z Egiptu, aby nas, nasze dzieci i nasze bydło wydać na śmierć z pragnienia?" (Wj 17, 3b)
„Czy też Pan jest rzeczywiście pośrodku nas, czy nie?” (Wj 17, 7b)

Bóg nigdy nie wpuszcza nas w maliny... sami tam brniemy. Jeśli masz wrażenie, że w Twoim życiu jest coś nie tak, to nie miej do Niego pretensji, tylko poproś Go o pomoc. Masz wolną wolę, On nie może się narzucać. Każdy trud ofiaruj Jemu, a On przyjdzie Ci z pomocą. Jak do Mojżesza, jak do Samarytanki - z żywą wodą, którą Jest.

Jeśli budzą się w Tobie pytania jak powyżej to jesteś bliżej Życia... czy śmierci...?
Nie porzucaj swojej duszy na pastwę losu. Wystarczy, że powiesz

„Daj mi tej wody, abym już nie pragnęła i nie przychodziła tu czerpać” (J 4, 15)

i uwierzysz... a tak się stanie. Bez względu na bariery jakie są teraz między Tobą a Nim. Dla Niego nie ma granic. Jako Żyd, Bóg, spragniony, zmęczony człowiek odezwał się do Samarytanki, kobiety wbrew wszystkim tamtejszym zasadom. Nie bój się przekraczać granic własnego serca. Nie bój się przekraczać wstydu, który nie pozwala Ci przemówić do Niego. Po prostu idź. Pod krzyż. Do Niego. On wie. On rozumie. On kocha.

On czeka
właśnie na Ciebie :)

Paś lud Twój, Panie, laską Twoją, trzodę dziedzictwa Twego; co mieszka samotnie w lesie, pośród ogrodów.

«Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy.»

Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał.

Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne. Któż je zgłębi? Ja, Pan, badam serce i doświadczam sumienie, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków.

Błogosławiony, kto zaufał Panu.
On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, 
które wydaje owoc w swoim czasie,
liście jego nie więdną, 
a wszystko, co czyni, jest udane.

Błogosławiony jesteś, Panie, na sklepieniu nieba, *
pełen chwały i wywyższony na wieki. 

On to wbrew nadziei uwierzył nadziei...

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie.
Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. (Mt 23, 1-3.4-7)

I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.

Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie szuka swego...

Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy 
i utwórzcie sobie nowe serca i nowego ducha.

Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli,
a Pan Bóg będzie z wami. (Am 5,14)

Panie! Wstyd na twarzach niech okrywa nas, naszych królów, naszych przywódców i naszych przodków, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. Pan zaś, nasz Bóg, jest miłosierny i okazuje łaskawość, mimo że zbuntowaliśmy się przeciw Niemu i nie słuchaliśmy głosu Pana, naszego Boga, by postępować według Jego wskazań, które nam dał przez swoje sługi, proroków.

Weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii według danej mocy Boga, który nas wybawił i wezwał świętym wezwaniem, nie dzięki naszym czynom, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami. (2Tm 1, 8b-9)

Weź udział i nie trać Boga sprzed oczu, bo tylko według danej mocy Boga możesz przezwyciężyć trudy i dzielnie nieść swój krzyż. I nie martw się, Ona zawsze da tyle łask ile potrzebujesz. Nie lękaj się. Idź.

Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska
według nadziei, którą pokładamy w Tobie.

On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski. (Mt 5, 45-48)

Ojciec nasz niebieski nie ma względu na osoby - dla każdego ma tak samo wielką miłość, miłość nieskończoną. Zarówno dobrzy, jak i źli ludzie otrzymują z Jego ręki dobre dary. Zarówno w życiu sprawiedliwych, jak i grzeszników dopuszcza trudności.

Wszyscy jesteśmy Jego umiłowanymi dziećmi i żadne popełnione grzechy tego nie zmienią. Nasze słabości nie są w stanie w żaden sposób umniejszyć Jego miłości. On na każde swoje dziecko czeka z otwartymi ramionami. Czeka, gotowy przebaczyć. A kiedy skruszony wracasz do Niego - On natychmiast zapomina, co było złego. Przebacza, nie wypominając. Nie szuka pomsty, nie chowa urazy. W końcu Miłość nie pamięta złego (1 Kor 13, 5). Serce Ojca jest otwarte dla wszystkich.

Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski. (Mt 5, 48)

as

Błogosławieni, których droga nieskalana,
którzy postępują zgodnie z prawem Pańskim.
Błogosławieni, którzy zachowują Jego upomnienia
i szukają Go całym sercem.

To mówi Pan Bóg: A jeśliby występny porzucił wszystkie swoje grzechy, które popełniał, a strzegł wszystkich moich ustaw i postępowałby według prawa i sprawiedliwości, żyć będzie, a nie umrze: nie będą mu poczytane wszystkie grzechy, jakie popełnił, lecz będzie żył dzięki sprawiedliwości, z jaką postępował. (Ez 18, 21-22)

Miłosierdzie Pana jest niezmierzone. On gotów jest (a właściwie gorąco tego pragnie!) puścić w niepamięć wszystkie nasze grzechy, wszystkie nasze występki. Chce, aby człowiek stanął przed Nim i wyznał swoje winy - nie po to, aby wymierzyć mu sprawiedliwość, ale by... przywrócić mu życie.

Czyż tak bardzo mi zależy na śmierci występnego - wyrocznia Pana Boga - a nie raczej na tym, by się nawrócił i żył? Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy, któreście popełniali przeciwko Mnie, i utwórzcie sobie nowe serce i nowego ducha. Dlaczego mielibyście umrzeć, domu Izraela? Ja nie mam żadnego upodobania w śmierci - wyrocznia Pana Boga. Zatem nawróćcie się, a żyć będziecie. (Ez 18, 23.31-32)

as

U Pana jest bowiem łaska,
u Niego obfite odkupienie.

Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem,
pomnożyłeś moc mojej duszy.

Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha.

Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych, *
uszy Jego otwarte na ich wołanie. (Ps 34)

A Król im odpowie: „Zaprawdę, powiadam wam:

Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”.

„Czy to prawda, że Bóg powiedział: »Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?«”.
Niewiasta odpowiedziała wężowi: „Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: »Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli«”. Wtedy rzekł wąż do niewiasty: „Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło”.
Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią; a on zjadł. A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski. (Rdz 3, 1b-7)

Nigdy, przenigdy nie dyskutuj z szatanem! Przyprawi Cię to o zgubę! Choćbyś nie wiem jak czuł się silny, nigdy z nim nie wygrasz wchodząc z nim w dialog. Jedyne co możesz, to rzec do niego na wzór Jezusa:

Na to odrzekł mu Jezus: „Idź precz, szatanie! (Mt 4, 10a)

Wtedy opuścił Go diabeł. Wtedy przestanie kusić i Ciebie. Wystarczy, że powiesz: mocą mojego Chrztu Świętego mówię Ci idź przecz szatanie!

Tylko nie dyskutuj...

Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.

Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem. Pan cię zawsze prowadzić będzie, nasyci duszę twoją na pustkowiach. Odmłodzi twoje kości tak, że będziesz jak zroszony ogród i jak źródło wody, co się nie wyczerpie.

Czyż nie jest raczej ten post, który wybieram: Rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać? Dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków?
Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pana iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On rzecze: «Oto jestem»".

Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię, kładę przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierajcie więc życie, abyście żyli wy i wasze potomstwo, miłując Boga swego, Pana, słuchając Jego głosu, lgnąc do Niego;

Kiedy dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie”.

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.

A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: „Któż więc może się zbawić?”  Jezus spojrzał na nich i rzekł: „U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe”. (Mk 10, 26-27)

Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa. On w swoim wielkim miłosierdziu przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei: do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane dla was w niebie. Wy bowiem jesteście przez wiarę strzeżeni mocą Bożą dla zbawienia, gotowego objawić się w czasie ostatecznym. 
Dlatego radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń.
(1 P 1,3-6)

Sumienie nie wyrzuca mi wprawdzie niczego, ale to mnie jeszcze nie usprawiedliwia. Pan jest moim sędzią.
(1 Kor 4,4)

Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego. 
(Jk 5,16b)

Zresztą i teraz nie ma nic słodszego, jak skierować oczy duszy ku Niemu, rozważać i wpatrywać się w owo niewypowiedziane Boskie piękno, być oświeconym i ozdobionym przez uczestnictwo i łączność ze Światłem, być przenikniętym duchową słodyczą, przyodziać się w świętość, zdobyć rozumienie, a wreszcie napełnić się Bożą radością po wszystkie dni obecnego żywota.

św. Grzegorz, biskup Agrigentum
Godzina Czytań

Tłumy znowu ściągały do Niego i znowu je nauczał, jak miał zwyczaj.
(Mk 10,1b)

Taka jest droga zaufanych w sobie
i przyszłość zakochanych we własnych słowach.
Są jak owce pędzone do Otchłani,
śmierć ich pasie, zejdą prosto do grobu.
(Ps 49,14-15ab)

Aklamacja:

Przyjmijcie słowo Boże nie jako słowo ludzkie,
ale jak jest naprawdę, jako słowo Boga. (1 Tes 2, 13)

Serce mędrców jest w domu żałoby, a serce głupców w domu wesela. (Koh 7,4) 

z Godziny Czytań 

Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, grzeszy.
(Jk 4,17)

Zrzuć swą troskę na Pana, a On cię podtrzyma,
nigdy nie dopuści, by zachwiał się sprawiedliwy. 
(Ps 55,23)

Sądzę, iż narodziny są szczęśliwe i w odpowiednim czasie wówczas, kiedy człowiek - jak mówi prorok Izajasz - poczyna swoje zbawienie w bojaźni Bożej i wydaje je na świat w bólach duszy, która rodzi. Jesteśmy zatem - aby tak powiedzieć - sami sobie rodzicami, kiedy dzięki umiłowaniu dobra i z udziałem wolnej woli samych siebie kształtujemy, rodzimy i wydajemy na świat.

Z Godziny Czytań

Najmilsi:
Kto spośród was jest mądry i rozsądny? Niech wykaże się w swoim nienagannym postępowaniu uczynkami dokonanymi z łagodnością właściwą mądrości. Natomiast jeżeli żywicie w sercach waszych gorzką zazdrość i skłonność do kłótni, to nie przechwalajcie się i nie sprzeciwiajcie się kłamstwem prawdzie.
Nie na tym polega zstępująca z góry mądrość, ale mądrość ziemska, zmysłowa i szatańska. Gdzie bowiem zazdrość i żądza sporu, tam też bezład i wszelki występek. Mądrość zaś zstępująca z góry jest przede wszystkim czysta, dalej, skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy. Owoc zaś sprawiedliwości sieją w pokoju ci, którzy zaprowadzają pokój.
(Jk 3,13-18) 

Pan powiedział do Mojżesza: "Mów do całej społeczności Izraelitów i powiedz im: Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!"
(Kpl 19,1b-2).

Jezus zaś mówi do uczniów: "Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski."
(Mt 5,48).

On odpuszcza wszystkie twoje winy
i leczy wszystkie choroby.
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.

Pan jest moim pasterzem, 
niczego mi nie braknie.
Pozwala mi leżeć 
na zielonych pastwiskach. 
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, 
orzeźwia moją duszę. 
(Ps 23,1-3a)

Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też martwa jest wiara bez uczynków.
(Jk 2,26)

Ja jestem drogą, prawdą i życiem,
nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.
(J 14,6) 

Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem.
Ty masz słowa życia wiecznego.
(J 6,63b.68b)

Jezus i uczniowie przyszli do Betsaidy. Tam przyprowadzili Mu niewidomego i prosili, żeby się go dotknął. On ujął niewidomego za rękę i wyprowadził go poza wieś. Zwilżył mu oczy śliną, położył na niego ręce i zapytał: Czy widzisz co? A gdy przejrzał, powiedział: Widzę ludzi, bo gdy chodzą, dostrzegam ich niby drzewa. Potem znowu położył ręce na jego oczy. I przejrzał /on/ zupełnie, i został uzdrowiony; wszystko widział teraz jasno i wyraźnie. Jezus odesłał go do domu ze słowami: Tylko do wsi nie wstępuj.

Uzdrowienie niewidomego było procesem. Najpierw prośba innych.... Potem ujęcie za rękę... Wyprowadzenie poza wieś. Poza teren znany, oswojony. Na pustkowie. Sam na sam z Bogiem i ze sobą.

Uzdrowienie "sam na sam", a jednak niewidomy mówi pierwsze słowa: widzę ludzi. Czyżby był złakniony towarzystwa drugiego człowieka? A może był po prostu od nich uzależniony w swojej słabości? Jezus jest tak blisko, kładzie na niego ręce, ale on zamiast odpowiedzieć: widzę wyraźnie i blisko Ciebie Jezu... odpowiada: widzę niewyraźnie ludzi. Więc Jezus cierpliwie kładzie ręce na nim jeszcze raz, a człowiek ten widział teraz jasno i wyraźnie w s z y s t k o. Jezusa, ludzi, i zapewne siebie też.

Jezus odsyła go do domu ze słowami: tylko do wsi nie wstępuj.
Pobądź jeszcze trochę sam na sam ze sobą, żebyś nie wpadł w stare koleiny uzależnienia od innych.

Może już nigdy ten człowiek do swojej wsi nie wrócił....

Marysia

Wiedzcie, bracia moi umiłowani: każdy człowiek winien być chętny do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu.
(Jk 1,19) 

Błogosławiony mąż, którego Ty wychowujesz, Panie,
i pouczasz Twoim prawem,
aby mu dać wytchnienie
w dniach nieszczęśliwych.
(Ps 94,12-13)