z Listu do Hebrajczyków:

Zaiste bowiem nie aniołów przygarnia, ale przygarnia potomstwo Abrahamowe.

Przygarnia, nie odpycha. Otacza, nie odtrąca. Słucha, nie zakrzykuje. Kocha.

W czym bowiem sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddani próbom.

Bo tylko ten, kto doświadcza, w pełni rozumie naszą radość, smutek, żal, bojaźń, poczucie krzywdy, zranienia, miłość, nadzieję...

On wie... więc dlaczego nie podzielić się z Nim tym co we mnie, by pomógł zrozumieć, by pokazał co dalej... ?

* * *

Do tej pory pamiętam obraz, w którym do mnie przyszedł podczas modlitwy jako Zmartwychwstały, pełen wigoru, z dziurami w rękach. Pomógł zrozumieć, że wie, że rozumie, że ulecza to, o co się wtedy modliłam, czyli moje zabliźnione ręce. Kiedy czasami jeszcze mnie zły łapie na tym polu, to właśnie ten obraz i słowa Jezusa "a ja mam dziury w dłoniach" dodaje mi sił.

Bo tak trochę "trafił swój na swego" :)

To było ważne odkrycie dla mnie. Jezusa dziurawego.
Ty może potrzebujesz Jezusa innego.
Powiedz Mu o tym - przyjdzie
Tylko ufaj

Beata

Na wieki On pamięta o swoim przymierzu, 
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, 
przysiędzie danej Izaakowi. 

Przyjmijcie słowo Boże nie jako słowo ludzkie,
ale jak jest naprawdę, jako słowo Boga.

Pan króluje, wesel się, ziemio,
radujcie się, liczne wyspy! 
Radujcie się w Panu, sprawiedliwi, 
i sławcie Jego święte imię.

Boże, Twoja opatrzność nigdy się nie myli w swoich zrządzeniach, pokornie Cię błagamy, abyś oddalił od nas wszystko, co nam szkodzi, i udzielił wszystkiego, co służy naszemu dobru. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

Zaprawdę powiadam wam: Wierzcie, że otrzymacie wszystko, o co prosicie w modlitwie, a to się wam stanie.

"Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, 
ująłem Cię za rękę i ukształtowałem,
ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi,
światłością dla narodów,
abyś otworzył oczy niewidomym,
ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców,
z więzienia tych, co mieszkają w ciemności".

Pan posłał mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność. 

Prosimy Cię, wszechmogący Boże, spraw, aby moc Najświętszego Sakramentu
nieustannie podtrzymywała nasze życie.

Chrystus został ogłoszony narodom,
znalazł wiarę w świecie, Jemu chwała na wieki.

Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się.

Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu.

Taka jest wola Boża,
którą objawiono nam od początku,
abyśmy się wzajemnie miłowali.
[1J 3,11]

Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec
Pana naszego Jezusa Chrystusa,
który napełnił nas
wszelkim błogosławieństwem duchowym
na wyżynach niebieskich w Chrystusie.
W Nim bowiem wybrał nas
przed założeniem świata,
abyśmy byli święci i nieskalani
przed Jego obliczem.
Z miłości przeznaczył nas dla siebie
jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa,
według postanowienia swej woli,
ku chwale majestatu swej łaski,
którą obdarzył nas w Umiłowanym.
[Ef 1,3-6]

Umiłowani,
obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi,
ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. 

Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
[Ps 98,3b-4]

Niech ci błogosławi Pan i niechaj cię strzeże.
Niech rozjaśni Pan oblicze swe nad tobą i niech ci miłościw będzie.
Niech obróci Pan twarz swoją ku tobie i niech ci da pokój swój.
[Lb 6,24-26]

Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli,
dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi. 

Moc, aby stać się dzieckiem Bożym? Ciekawe. Raczej przecież, by stać się dzieckiem, potrzeba pozwolić sobie na okazanie słabości, wrażliwości, kruchości. Jak to niektórzy mądrzy ludzie nazywają: uwolnić swoje wewnętrzne dziecko, złapać z nim kontakt, mieć je w opiece.

Ale św. Jan mówi chyba o czymś innym. O byciu dzieckiem Bożym - to nie to samo, co dobra relacja ze swoim wewnętrznym dzieckiem. Nie to samo....
Jan pisze, że do bycia dzieckiem Bożym potrzebna jest moc podarowana nam przez przyjęte Słowo. Na rodzące się pytania o moc, pytania o bycie dzieckiem Bożym - podsuwa jedną odpowiedź. Przyjmij Słowo, ono da ci moc, byś mogła/mógł stać się dzieckiem Bożym.

Przyjmij Słowo.
Słuchaj.
Czytaj.

Marysia

Nie miłujcie świata
ani tego, co jest na świecie.
Jeśli kto miłuje świat,
nie ma w nim miłości Ojca.
Wszystko bowiem, co jest na świecie, a więc:
pożądliwość ciała, pożądliwość oczu
i pycha tego życia,
nie pochodzi od Ojca, lecz od świata.
Świat zaś przemija,
a z nim jego pożądliwość;
kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki.
[1J 2,15-17]

Po tym poznajemy, że znamy Jezusa,
jeżeli zachowujemy Jego przykazania.
[1J 2,3]

Wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko czyńcie w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego.
[Kol 3,17]

Umiłowani: To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce, bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione, oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli, abyście i wy mieli łączność z nami. A mieć z nami łączność, znaczy: mieć ją z Ojcem i z Jego Synem, Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.
[1J 1,1-4]

Jan - świadek, uczeń Jezusa. Obcował z Nim i Go słuchał. Był świadkiem nie tylko Jego życia, ale też śmierci i zmartwychwstania. Nie może o tym nie mówić. Chce się tym dzielić, abyśmy również poznali Jezusa, a przez to byli w łączności z Nim. Inne tłumaczenia mówią o współuczestnictwie.

Bo prawdziwa wspólnota buduje się właśnie w ten sposób - poprzez łączność z Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Poprzez współuczestnictwo we Wspólnocie Trójcy Świętej. I to daje pełnię radości.

Zbyszek

Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
[Mt 10,22b]

Wytrwać:

• w opiece nad niedołężnym rodzicem, z którym nie ma kontaktu,
• w walce o życie dziecka dotkniętego chorobą "nieuleczalną" lub taką, której leczenie wymaga niewyobrażalnych pieniędzy i wysiłku,
• w wychowywaniu autystycznego syna,
• w walce z nałogiem,
• w najbliższej relacji z alkoholikiem lub narkomanem,
• w normalnym, zgodnym z przykazaniami Bożymi życiu...

A jeśli już nie masz siły, módl się:

Bądź dla mnie skałą schronienia, 
warownią, która ocala.
Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, 
kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię.
[Ps 31,3b-4]

Zbyszek

Zajaśniał nam dzień święty,
pójdźcie, narody, oddajcie pokłon Panu,
bo wielka światłość zstąpiła dzisiaj na ziemię.

Jutro będzie zgładzona nieprawość ziemi
i Zbawiciel świata będzie panował nad nami.

Podnieście głowy, bo Zbawca nadchodzi. 

Królu narodów, kamieniu węgielny Kościoła,
przyjdź i zbaw człowieka, którego z mułu utworzyłeś. 

Bogu, który jedynie jest mądry,
przez Jezusa Chrystusa,
niech będzie chwała na wieki wieków.

Kluczu Dawida,
który otwierasz bramy wiecznego królestwa,
przyjdź i wyprowadź z więzienia
jeńca siedzącego w ciemnościach.

Korzeniu Jessego, który stoisz jako sztandar narodów,
przyjdź nas uwolnić, racz dłużej nie zwlekać.

Wodzu domu Izraela,
który na Synaju dałeś Prawo Mojżeszowi,
przyjdź nas odkupić mocą Twojego ramienia.

Mądrości Najwyższego,
która urządzasz wszystko mocno i łagodnie,
przyjdź i naucz nas drogi roztropności.

Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.

Pan słyszy wołających o pomoc
i ratuje ich od wszelkiej udręki.

Pan odkupi dusze sług swoich,
nie zazna kary, kto się doń ucieka.

Dobry jest Pan i prawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
pokornych uczy dróg swoich.

W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was.

Wzbudź Twą potęgę
i przyjdź nam na pomoc!
O Boże, odnów nas 
i okaż Twe pogodne oblicze, abyśmy doznali zbawienia.
[Ps 80,3b-4]

Tak mówi Pan, twój Odkupiciel,
Święty Izraela:
"Jam jest Pan, twój Bóg,
pouczający cię w tym, co pożyteczne,
kierujący tobą na drodze, którą kroczysz.
O, gdybyś zważał na me przykazania,
stałby się twój pokój jak rzeka,
a sprawiedliwość twoja jak morskie fale."

Ja, Pan, twój Bóg,
ująłem cię za prawicę,
mówiąc ci: "Nie lękaj się,
przychodzę ci z pomocą".
Nie bój się, robaczku Jakubie,
nieboraku, o Izraelu!

...uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem... (Mt 11, 29)

Cichy i pokorny.
Wszechmogący i potężny. Wszystko masz w swej dłoni. Ale nie narzucasz się, nie rozpychasz się łokciami, nie pchasz się na siłę. Przychodzisz na tyle, na ile Ci pozwolę. Czekasz cierpliwie aż oderwę się od "swoich" spraw, aż przestanę kręcić się w kółko wokół siebie, aż zwrócę swe myśli, pragnienia, swe życie ku Tobie.
A wtedy... Pokój... i cisza. Nareszcie.

Uwielbiam Cię, najcichsza Obecności
Zachwycasz mnie łagodnym pięknem Twym
Pokorny tak, że jedna moja myśl zasłania Ciebie...

Pan to Bóg wieczny,
Stwórca krańców ziemi.
On się nie męczy ani nie nuży,
Jego mądrość jest niezgłębiona.
On dodaje mocy zmęczonemu
i pomnaża siły omdlałego.

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Jak wam się zdaje? Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę powiadam wam : cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały.
Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych”.

Rzekł Bóg: "Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego zakazałem ci jeść?" (Rdz 3, 11)

Nieposłuszeństwo wobec Boga zawsze kończy się jakąś stratą. Pomóż mi o tym pamiętać, Panie Boże.

Zosia

Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego;
wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.

On leczy złamanych na duchu
i przewiązuje im rany.
Pan dźwiga pokornych,
karki grzeszników zgina do ziemi.

Oczekuj Pana, bądź mężny, *
nabierz odwagi i oczekuj Pana.

Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony.

Pan jest moim pasterzem, 
niczego mi nie braknie.

Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: "Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie." (Łk 10, 21)

Wbrew pozorom, łatwiej ulec "uczoności" niż poddać się prostocie...

Zosia

Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: "Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary." /.../"Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś." (Mt 8, 10, 13)

Dlaczego wiara jest tak ważna? Ponieważ jak silnik wprawia w ruch, zachęca, inspiruje, pcha...

Zosia

Ani ucho nie słyszało,
ani oko nie widziało,
żeby jakiś bóg poza Tobą działał tyle
dla tego, co w nim pokłada ufność.
(Księga Izajasza)

Uważajcie na siebie, żeby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka jak potrzask.
(Łk 21, 34)

Pan Bóg zachęca nas do lekkości od trosk (jak trudno je oddać!) i ...do umiaru.  A jeśli On do czegoś zachęca - to znaczy, że jest to w naszym zasięgu.

Zosia

A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie. (Łk 21, 28)

Niesamowita jest dynamika ostatnich czytań, szczególnie Apokalipsy. Powyższy cytat, aczkolwiek z Ewangelii Św. Łukasza - jakże adekwatny. Mamy nabrać ducha - Ducha, bo sami niewiele zdołamy, ale z Bogiem - wszystko jest możliwe. Otwórzmy się na możliwości Boże, ku nim podnieśmy głowy...

Zosia

Alleluja. Zbawienie i chwała, i moc należą do Boga naszego, bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe. (Ap 19, 1-2)

Nasz Bóg. Zbawienie, chwała i moc - Jego - są także naszym udziałem. Uwierzmy w to, żyjmy Jego mocą.

Zosia

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do dawania świadectwa." (Łk 21, 12-13)

Powiedzenie "Panu Bogu świeczkę, a diabłu ogarek" nie jest nowe. Zachowawcze, lękliwe i konformistyczne chrześcijaństwo uspokaja sumienie i nie prowadzi do zatargów z otoczeniem, jednakże... czy to jest droga do Pana Boga, do Nieba?

Zosia

Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia. (Ap 2, 10)

Gdy słyszę o prześladowaniach chrześcijan w dzisiejszym świecie, kulę się z trwogi. Wytrwać w wierności Bogu w takich okolicznościach... Panie Boże, proszę Cię o wierność Tobie do ostatniego tchnienia bez względu na okoliczności. I pamiętaj,  że jestem strasznym tchórzem...

Zosia

Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę Bogu z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie. (Łk 21, 3-4)

Nieraz zastanawiałam się nad tym, że oddając zużyte i niepotrzebne ubrania oraz inne przedmioty w celach dobroczynnych, tak naprawdę czynimy sobie dobroczynność, bo sprzątamy sobie szafy. Tak sobie myślę, że ważna, chyba bardziej niż oddawane przedmioty, jest nasza postawa, z jaką je oddajemy. Czy będąca tylko zadowoleniem, że sobie posprzątałam, czy że komuś pomogłam. Ta nasza postawa  może być dostrzeżona chociażby w jakości oddawanych rzeczy. Idą święta, będą porządki...

Zosia

Zaprawdę powiadam wam, wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili. I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego. (Mt 25, 45-46)

Otworzyć oczy, a nade wszystko serce...

Zosia

To mówi Pan Bóg: "Oto ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne." [Ez 34,11-12]

On - Król - On sam uwolni nas ze wszystkich miejsc, gdzie się rozproszyliśmy, pogubiliśmy, zabłąkaliśmy.

Zbyszek

Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla niego żyją. (Łk 20,38)

On pragnie obdarzać nas życiem. Jeśli tylko Mu na to pozwolimy, On będzie je odnawiał, uzdrawiał, przemieniał, uświęcał. Aż doprowadzi nas do celu, to jest do pełni życia w Sobie w wieczności.

Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości. Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. (J 10, 10-11)

Bądź pochwalony, Jezu, który przez swoją mękę i śmierć wybawiłeś nas od śmierci wiecznej.

as

Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył, a na życie rzucił światło przez Ewangelię.

Dziękuję Ci, Panie, za Światło, które nas prowadzi i dodaje otuchy, gdy zbierają się chmury.

Zosia

Ja, Jan, znów usłyszałem głos z nieba, jak zwracał się do mnie w słowach: "Idź, weź księgę otwartą w ręce anioła stojącego na morzu i ziemi." Poszedłem więc do anioła, mówiąc mu, by dał mi książeczkę. (Ap 10, 8-9)

Anioł stojący na morzu i na ziemi - cóż za porywający, fenomenalny obraz. I posłuszeństwo... poszedłem więc... nie pytałem "dlaczego", nie grymasiłem, że mi się nie chce...

Zosia

Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego. (Ps 95,8)

Otwierać serce na Boży głos, przepędzać ograniczający wrzask świata, betonujący nasze życie.

Zosia

Jezus opowiedział przypowieść, dlatego że był blisko Jerozolimy, a oni myśleli, że królestwo Boże zaraz się zjawi.
Mówił więc: "Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się w kraj daleki, aby uzyskać dla siebie godność królewską i wrócić. Przywołał więc dziesięciu sług swoich, dał im dziesięć min i rzekł do nich: «Zarabiajcie nimi, aż wrócę». Ale jego współobywatele nienawidzili go i wysłali za nim poselstwo z oświadczeniem: «Nie chcemy, żeby ten królował nad nami».
Gdy po otrzymaniu godności królewskiej wrócił, kazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, co każdy zyskał.
Stawił się więc pierwszy i rzekł: «Panie, twoja mina przysporzyła dziesięć min». Odpowiedział mu: «Dobrze, sługo dobry; ponieważ w drobnej rzeczy okazałeś się wierny, sprawuj władzę nad dziesięciu miastami».
Także drugi przyszedł i rzekł: «Panie, twoja mina przyniosła pięć min». Temu też powiedział: «I ty miej władzę nad pięciu miastami».
Następny przyszedł i rzekł: «Panie, tu jest twoja mina, którą trzymałem zawiniętą w chustce. Lękałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym: chcesz brać, czegoś nie położył i żąć, czegoś nie posiał».
Odpowiedział mu: «Według słów twoich sądzę cię, zły sługo. Wiedziałeś, że jestem człowiekiem surowym: chcę brać, gdzie nie położyłem, i żąć, gdziem nie posiał. Czemu więc nie dałeś moich pieniędzy do banku? A ja po powrocie byłbym je z zyskiem odebrał».
Do obecnych zaś rzekł: «Odbierzcie mu minę i dajcie temu, który ma dziesięć min». Odpowiedzieli mu: «Panie, ma już dziesięć min». Powiadam wam: «Każdemu, kto ma, będzie dodane; a temu, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. Tych zaś przeciwników moich, którzy nie chcieli, żebym panował nad nimi, przyprowadźcie tu i pościnajcie w moich oczach»". Po tych słowach ruszył na przedzie zdążając do Jerozolimy.

Oczywiście - znam tę przypowieść. Nie raz ją czytałem. I - na dobrą sprawę - nigdy jej w pełni nie zrozumiałem.
Dziś postanowiłem sięgnąć do komentarzy. I oczy mi się otworzyły. Jezus mówi o sobie.
Uzyskać godność królewską - cierpiąc mękę i śmierć na krzyżu. Wrócić - na końcu świata. Sługa, który dostał minę - to ja. Co powiem królowi, gdy wróci? Jak zagospodarowałem minę? Jezus mówi wyraźnie: zarabiajcie nimi - czy ja cokolwiek zarobiłem?
Mam wielką nadzieję, że nie znajdę się wśród tych ściętych...
Swoją drogą - co z tego mogli zrozumieć uczniowie słuchający Jezusa? Myślę, że zrozumieli później.

Zbyszek

Święty, Święty, Święty, Pan Bóg wszechmogący, Który był i Który jest, i Który przychodzi. (Refren, Ap. 4, 8)

Rozważaj w sercu świętość Boga.

Zosia

Ja wszystkich, których kocham, karcę i ćwiczę. Bądź więc gorliwy i nawróć się. (Ap 3,19)

Bądź więc gorący...

Zosia

Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: "Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu".

Chciał, ale nie mógł. Każdemu się takie przeżycie zdarza - chcieć czegoś (dobrego), ale nie móc z powodu najprzeróżniejszych ograniczeń.

Ale Zacheusz nie zatrzymał się na tym, że nie ma możliwości. Chciało mu się znaleźć sposób i inaczej osiągnąć to, czego chciał.
Kosztowało to trochę wysiłku, ale Jezus tego wysiłku nie pozostawił bez swojej odpowiedzi.

Jego łaska wyszła naprzeciw staraniom Zacheusza.

Marysia

Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości. Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i nawróć się, i pierwsze czyny podejmij. (Ap 2, 5)

Odejście lub oddalenie się od Pana Boga jest zawsze jazdą w dół. Dobrze, że powrót jest możliwy.

Zosia

Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść: "Pewien człowiek, mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jedo zdolności, i odjechał." (Mt  25, 14-15)

Pamiętamy, że ten, który dostał najmniej, zaniechał wszelkiego działania. Ot, przechować i oddać. A w życiu przechowywanie na nic się zda. Życie to ruch. Trzeba rozwijać, rosnąć, pomnażać - naturalnie, w zgodzie z Panem Bogiem.

Zosia

A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie? (Łk 18, 7-8)

Błogosławiony człowiek, który boi się Pana i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach. /.../ Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje. (Ps 112, 1, 6)

Kto się boi Pana, ten ma pokój w sercu.

Zosia

Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je. (Łk 17,33)

Zauważyłam, że im bardziej się nad sobą trzęsę i niemądrze zabiegam o życie - tym bardziej jałowieję...

Zosia

Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba, kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim. (Ps 146, 5)

Pan Bóg pomocy nie odmawia. Ale też się z nią nie narzuca. Umieć Panu Bogu zawierzyć i umieć przyjąć Jego pomoc. Polegać na Nim, nie na sobie.

Zosia

Jezus zaś rzekł: "Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec." (Łk 17, 17-18)

Świat wyznaje zasadę - wszystko mi się należy - a taka postawa jest odległa od wdzięczności i  miłości. Szczęśliwy człowiek, który umie być wdzięczny ...

Zosia

Za wszystko dziękujcie Bogu, taka jest bowiem wola Boża względem was w Jezusie Chrystusie. (1 Tes 5, 18)

Wskazanie na dziś, na jutro i na każdy kolejny dzień życia.
Dziękujmy Bogu za wszystko i uwielbiajmy Go w każdej sytuacji.
Cóż masz, czego byś nie otrzymał? (1 Kor 4, 7)

as

Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków. (Tt 2, 11-14)

Obyśmy byli ludem, jakiego pragnie dla siebie Pan - wolnym od wszelkiej nieprawości, gorliwie spełniającym dobre uczynki, żyjącym rozumnie, sprawiedliwie, pobożnie.

as

Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: "Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać." (Łk 17,10)

Służba, służyć - to niemodne i degradujące, a jeśli już służyć, to najlepiej sobie. Ucz mnie, Panie, serdecznej służby Tobie i drugiemu człowiekowi.

Zosia

Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa, posłany do szerzenia wśród wybranych Bożych wiary i poznania prawdy wiodącej do życia w pobożności, w nadziei życia wiecznego... (Tt 1, 1-2)

Każdy z nas, jako uczeń Chrystusa, jest powołany do szerzenia wiary, do głoszenia Dobrej Nowiny. Każdy chrześcijanin powinien być uczniem-misjonarzem.
Ale żeby głosić innym prawdę o miłości Boga, o zbawieniu, które zostało nam dane poprzez krzyż Jezusa Chrystusa, o płynącej z niego nadziei na wieczne szczęście w niebie, trzeba najpierw samemu naprawdę w to wierzyć.

Czy wierzysz zapewnieniu Jezusa, że On kocha ciebie, właśnie ciebie osobiście, z całego Serca? Że nieskończenie zależy Mu na tobie, na twoim szczęściu? Że chce w tobie i przez ciebie działać?

Apostołowie prosili Pana: Przymnóż nam wiary. Pan rzekł: Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a byłaby wam posłuszna. (Łk 17, 5-6)

Panie, przymnóż nam wiary!

as

Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: "Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska". Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: "Gorliwość o dom Twój pożera Mnie".
W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: "Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?"
Jezus dał im taką odpowiedź: "Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo".
Powiedzieli do Niego Żydzi: "Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?" On zaś mówił o świątyni swego Ciała.
Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

W tym fragmencie dwa razy jest napisane, że uczniowie Jego sobie przypomnieli - Słowo Boże.

To nauka dla mnie: aby sobie przypomnieć, muszę wcześniej usłyszeć, przeczytać, poznać... Aby ktoś sobie mógł przypomnieć, musi wcześniej usłyszeć - ode mnie?

Zbyszek

Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: „Gorliwość o dom Twój pożera Mnie”. (J 2, 17)

O Panie, niech i nas pożera gorliwość o dom Twój, o Twój Kościół, o jego świętość.

as

Bóg jest dla nas ucieczką i siłą: *
najpewniejszą pomocą w trudnościach. 

Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia.
[Flp 4,13]

Wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyża Chrystusowego, o których często wam mówiłem, a teraz mówię z płaczem. (...) To ci, których dążenia są przyziemne. Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. (Flp 3,18-20)

Jakie są twoje dążenia? Czego pragniesz? Co jest twoim podstawowym celem?

Szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale. (Kol 3, 1-4)

O Panie, wzbudź w nas pragnienie Nieba!

as

Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście utrudzeni i obciążeni, a Ja was pokrzepię. 

Pan moim światłem i zbawieniem moim,
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia,
przed kim miałbym czuć trwogę?

O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam,
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu,
przez wszystkie dni mego życia;
abym kosztował słodyczy Pana,
stale się radował Jego świątynią.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny,
nabierz odwagi i oczekuj Pana.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy,
którzy jesteście utrudzeni i obciążeni,
a Ja was pokrzepię.
[Mt 11,28]

Słońce zachodzi, a ciemność się zbliża,
Lecz Ty zostajesz, wierny Przyjacielu;
Ukaż nam teraz spokojne oblicze
Twojego Bóstwa.

......dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. 

Tak Bóg umiłował świat,
że dał swojego Syna Jednorodzonego;
każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.
[J 3,16]

Najmilsi: Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: Zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego.

Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się to objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jaki jest.

Każdy zaś, kto pokłada w Nim nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty.

On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił.

Chcę być uzdrowiony. A czy pozwalam Jezusowi na dotknięcie mnie?

Zbyszek

Jako swych posłów używasz wichry, jako sługi - ogień i płomienie.
[Ps 104,4]

Z Godziny Czytań

W końcu, bracia, bądźcie mocni w Panu siłą Jego potęgi.
Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu.

Bracia: Zrozumiejcie, że synami Abrahama są ci, którzy polegają na wierze. /.../ I dlatego tylko ci, którzy polegają na wierze, mają uczestnictwo w  błogosławieństwie wraz z Abrahamem, który dał posłuch wierze. (Gal 3, 7, 9)

Dla Boga nasza wiara jest bardzo ważna. Wierzyć, to przecież ufać, szczególnie wtedy, gdy nasze misterne plany zaczynają się walić...

Zosia

I ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajdzie, a kołaczącemu otworzą.

Co znaczy "powiadam wam", które Jezus co jakiś czas powtarza w swoich wypowiedziach? Po co On to robi? To takie trochę niedzisiejsze słowo w polskim tłumaczeniu, już rzadko używane (albo wcale).........

Może robi to, by zwrócić moją uwagę: "teraz będzie coś szczególnie ważnego, skup się i posłuchaj".
Ileż razy ja sama powtarzam to wyrażenie w relacjach z innymi: "mówię ci, to i tamto" albo "słuchaj, to i tamto".

Skup się. Słuchaj.

Mówię do ciebie.

Marysia

Proście, a będzie wam dane. /.../  Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą. (Łk 11, 9, 13)

A jeśli zatroszczymy się najpierw o Boże sprawy, to wszystko inne będzie nam dodane - i z doświadczenia własnego dodam, że Pan Bóg ma szczodrą rękę.

Zosia

Otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym wołamy: Abba, Ojcze. (Rz 8, 15)

A On rzekł do nich: "Kiedy się modlicie, mówcie: "Ojcze, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje /.../". (Łk 11, 2)

Co to dla mnie znaczy: "być dzieckiem Boga"?

Zosia

Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, +
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz moje wszystkie drogi.

Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *
i utkałeś mnie w łonie mej matki.
Sławię Cię, żeś mnie tak cudownie stworzył, *
godne podziwu są Twoje dzieła.

I duszę moją znasz do głębi. *
Nie byłem dla Ciebie tajemnicą,
kiedy w ukryciu nabierałem kształtów, *
utkany we wnętrzu ziemi. 

Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. (Łk 1, 51-53)

Nauczyć się prawdziwie polegać na Panu Bogu...

Zosia