Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana».

Dziś kobiety walczą o godność, o równe płace etc., a jednocześnie same sobie podkładają nogi: obmowy, oszczerstwa, narzekanie, pycha, pogarda mężatek wobec niezamężnych, nienawiść, kłótnie, złośliwości, pamiętliwość, manipulowanie najbliższymi, zawiść, wbijanie sobie szpil, narzekanie... Długo można wymieniać grzechy nasze - kobiet XXI wieku.

Ale nie było grzechu w tych dwóch, dziś opisywanych przez ewangelistę: Maryja i Elżbieta spotykają się w radości. Uwielbiają Boga, rozpoznają Go między sobą, a potem spędzają razem czas, pracując i usługując sobie wzajemnie. Miriam pomaga Elżbiecie przez opiekę i wsparcie, Elżbieta pomaga Miriam przez doświadczenie, zrozumienie, wysłuchanie. Bóg był między nimi. 

Takich spotkań dawaj nam, Panie, jak najwięcej. Świętych spotkań między świętymi kobietami.
Na świadectwo światu. 

Marysia