Pasterze zaś uciekli i rozpowiedzieli o tym w mieście i po osiedlach. A ludzie wyszli zobaczyć, co się stało. Gdy przyszli do Jezusa, ujrzeli opętanego, który miał w sobie „legion”, jak siedział ubrany i przy zdrowych zmysłach. Strach ich ogarnął. A ci, którzy widzieli, opowiedzieli im, co się stało z opętanym, a także o świniach. Wtedy zaczęli Go prosić, żeby odszedł z ich granic. Gdy wsiadał do łodzi, prosił Go opętany, żeby mógł przy Nim zostać. (Mk 5, 14-18)

Jedna sytuacja, a dwie skrajnie różne reakcje. Ciekawe...

Ale nie zgodził się na to, tylko rzekł do niego: "Wracaj do domu, do swoich, i opowiedz im wszystko, co Pan ci uczynił i jak ulitował się nad tobą". Poszedł więc i zaczął rozgłaszać w Dekapolu wszystko, co Jezus mu uczynił, a wszyscy się dziwili. (Mk 5, 19-20)

Ten, który został uwolniony, zapałał dobrym pragnieniem. Ale Jezus skorygował jego pomysł. Zamiast dobrego, wskazał mu lepsze.

Być może ci, którzy prosili Jezusa, by odszedł z ich granic, potrzebowali nie tylko zobaczyć na własne oczy działanie Jezusa w życiu opętanego. Chociaż można zadać sobie pytanie - to czego jeszcze potrzebują? Ale może wtedy to wszystko było dla nich zbyt niezwykłe. Może zwyczajnie nie byli gotowi na przyjęcie Jezusa. Być może oprócz tego, co sami widzeli, potrzebowali jeszcze wysłuchać świadectwa. 

Może i w Twoim otoczeniu są osoby, które widzą na własne oczy skutki działania Jezusa w Twoim życiu, ale to dla nich za mało, by się przełamali. Być może potrzebują usłyszeć od Ciebie o tym, co widzą. Zatem opowiedz im wszystko, co Pan ci uczynił i jak ulitował się nad tobą.

ad