„Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają”.

By pozwolić Jezusowi na działanie w moim życiu muszę uznać moją chorobę. A jeśli jej nie widzę? To muszę modlić się o uzdrowienie mojego wzroku, który najwyraźniej nie funkcjonuje właściwie. Dostojewski powiedział kiedyś, że ludzi należy traktować albo jak dzieci, albo jako chorych. Można powiedzieć, że to naiwność. Ale czy grzech nie jest chorobą duszy?

Jezu, pokaż mi miejsca w moim życiu, które wymagają uzdrowienia. I wejdź w nie ze swoją mocą i  życiem.

mb