W dialogu z Jezusem uczniowie mogli poczuć się lepsi, dojrzalsi, wspanialsi. "Wiemy o Jezusie to, czego nie wiedzą inni : jest Mesjaszem. Znamy Go lepiej, jesteśmy bliżej, nic - tylko trwać w duchowej satysfakcji....".

Jezus kilkoma zdaniami zwala ich ze szczytu zadowolenia i entuzjazmu na samo dno. Zaczyna mówić o cierpieniu i o śmierci, o nienawiści ze świata, bólu i odrzuceniu.

Nie chcą tego słuchać. Nie chcą czuć się zaskoczeni i zawstydzeni faktem że to, co do tej pory o Nim wiedzieli i to jak do tej pory Go znali, jest ziarnem piasku wobec całej o Nim prawdy. Wszystko, co od tej pory im objawi o Sobie, będzie miażdżyło ich wyobrażenia o Nim.

Nie chcą czuć się zszokowani swoim Bogiem i dlatego wycofują się z dalszego poznawania Go. Wolą pozostać w swoim pobożnym świecie, niż iść za Bogiem w Jego świat.

A my ?