Nie wiem, co wydarzy się jutro. Czy wokół mnie będą ci sami ludzie co dzisiaj. Czy będę pracować tu gdzie dotychczas. Czy nasza Ojczyzna będzie wolna, czy nie przyjdzie wojna i głód. Czy będę żyła jeszcze lat pięćdziesiąt, pięć, czy może tylko tydzień. 

Sytuacja dynamicznie się zmienia i nie jestem w stanie przewidzieć przyszłości, ani się na nią świadomie przygotować. Jedyne, czego mogę być pewna, to to, że niebawem stanę przed Panem twarzą w twarz.
Moim nadrzędnym celem powinno być właściwie się do tego spotkania przygotować.
Jak? Przez dobre i owocne życie, dzień po dniu.

 

Śmierć i spotkanie z Panem to najpewniejsza rzecz, jaka mnie czeka. Wszystko inne jest niepewne. Dlatego nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. (Ga 6, 14)

as