Panie, Ty jesteś prawdziwie Zbawicielem świata, daj nam wody żywej, byśmy nie pragnęli. (por. J 4, 42.15)

Bez wody nie ma życia. Ale żeby woda niosła życie, musi spełniać jeden warunek – musi być czysta. Woda brudna, zanieczyszczona niesie śmierć.

Skąd czerpiesz? Czym poisz swoją duszę? Czerpiesz ze Źródła wody żywej, jakim jest Jezus? Czy może siedzisz bezczynnie przy jakiejś sadzawce? Może wykopałeś sobie zamiast tego cysterny?
Bo podwójne zło popełnił mój naród: 
opuścili Mnie, źródło żywej wody, 
żeby wykopać sobie cysterny, 
cysterny popękane, 
które nie utrzymują wody. (Jr 2, 13)

Wyobraź sobie cysternę ze stojącą wodą. Napracowałeś się, żeby ją wybudować. Woda jest ciepła od słońca, nieco już trochę zanieczyszona liśćmi i piaskiem. Powoli staje się mętna, i zmienia kolor na bardziej zielony. I 'zapach' coraz bardziej intensywny... I wyobraź sobie górski potok, z wodą zimną i czystą. Tyle, że trzeba podjąć wysiłek, żeby na górę do tego źródła dojść. Co wybierzesz?

Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu. (J 4, 14)

Panie, daj mi tej wody, abym już nie pragnęła i bym nie szukała zaspokojenia nigdzie indziej.

as