Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał. (J 15, 16)

Istota chrześcijańskiego życia – iść i przynosić owoc.

To jest moje przeznaczenie. Do tego Jezus mnie przeznaczył i do tego mnie powołuje. Abym czerpiąc miłość i siły od Niego samego, szła w świat i rozdawała hojnie tę miłość. Bym przynosiła owoc obfity.

Panie, daj mi zapał i gorliwość w poszukiwaniu mądrości. Pomóż mi, proszę, skupić się w życiu na tym, co najistotniejsze, i dążyć do tego ze wszystkich sił. Pomóż mi nie marnować czasu, talentów, ani Twoich łask. Tak bym w godzinie śmierci mogła z czystym sercem powiedzieć:

Noga moja wstąpiła na prostą drogę, od młodości mojej idę śladami mądrości. Nakłoniłem tylko trochę ucha mego, a już ją otrzymałem i znalazłem dla siebie rozległą wiedzę. Postąpiłem w niej, a Temu, który mi dał mądrość, chcę oddać cześć. Postanowiłem bowiem wprowadzić ją w czyn, zapłonąłem gorliwością o dobro i nie doznałem wstydu. Dusza moja walczyła o nią i z całą starannością usiłowałem zachować Prawo; ręce wyciągałem w górę, a błędy przeciwko niej opłakiwałem. Skierowałem ku niej moją duszę i znalazłem ją dzięki czystości; z nią od początku zyskałem rozum, dlatego nie będę opuszczony. (Syr 51, 15-20)

as