Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie.

Jest z tym zdaniem związane pewne niebezpieczeństwo. Mianowicie takie, że jeśli zacznę czynić innym to, czego sama chciałabym doświadczać, zrodzą się we mnie oczekiwania, choć nie do końca mogą one być uświadomione. Jeśli staram się szanować innych, to chciałabym też być szanowana. Jeśli staram się słuchać innych, to chciałabym też być słuchana, i tak dalej.

To ludzkie. Ale na handelku nie można się zatrzymać. Krokiem dalej byłoby - czynić dobrze innym i nie oczekiwać wzajemności, tym bardziej, że w gruncie rzeczy to też jest najbardziej realne podejście - bo świat jaki jest, każdy widzi....

I w tym punkcie możemy być podobni do Boga, który wciąż daje hojnie pomimo braku odwzajemnienia miłością ze strony tak wielu ludzi.
A z tego podobieństwa może popłynąć dla nas wielka siła.

Marysia