Trwajcież w karności! Bóg obchodzi się z wami jak z dziećmi. Jakiż to bowiem syn, którego by ojciec nie karcił? (Hbr 12, 7)

To Słowo wywraca do góry nogami moje patrzenie na trudności, z jakimi w życiu codziennym przychodzi mi się mierzyć.
Na myśl o trudnościach, których doświadczam, a które tak często wymagają przekraczania siebie, teraz tak po prostu rodzi się w sercu... wdzięczność. Wdzięczność w stosunku do Ojca, który mnie kocha i troszczy się o moje wychowanie i rozwój. Przecież znając dobroć i mądrość Boga mogę być pewna, że to karcenie jest dla mnie bardzo pożyteczne.

as