Jakże jest wielka dobroć Twoja, Panie,
którą zachowałeś dla bogobojnych.
Okazujesz ją tym, którzy uciekają się do Ciebie
na oczach ludzi.

Osłaniasz ich Twoją obecnością
od spisku mężów,
ukrywasz ich w swoim namiocie
przed swarliwym językiem.

Miłujcie Pana wszyscy,
którzy Go czcicie
Pan chroni wiernych,
a pysznym z nawiązką odpłaca. 

Bo strach to nic innego jak zdradziecka odmowa pomocy ze strony rozumowania,
a im mniejsze jest wewnątrz oczekiwanie [pomocy], 
tym bardziej wyolbrzymia nieznaną, dręczącą przyczynę. [Mdr 17,11-12]