Złożyłem w Panu całą nadzieję; 
On schylił się nade mną 
i wysłuchał mego wołania. 

Wydobył mnie z dołu zagłady 
i z kałuży błota, 
a stopy moje postawił na skale 
i umocnił moje kroki. 

Otoczyły mnie bowiem nieszczęścia, 
których nie ma liczby, 
winy moje mnie ogarnęły, 
a gdybym mógł je widzieć, 
byłyby liczniejsze niż włosy na mej głowie, 
więc we mnie serce ustaje.

Ja zaś jestem ubogi i nędzny, 
ale Pan troszczy się o mnie. 
Ty jesteś wspomożycielem moim i wybawcą; 
Boże mój, nie zwlekaj!
(Ps 40,2-3.13.18)