Pewnego dnia, gdy Jezus nauczał, siedzieli przy tym faryzeusze i uczeni w Prawie, którzy przyszli ze wszystkich miejscowości Galilei, Judei i Jerozolimy. A była w Nim moc Pańska, że mógł uzdrawiać. Wtem jacyś ludzie niosąc na łożu człowieka, który był sparaliżowany, starali się go wnieść i położyć przed Nim. Nie mogąc z powodu tłumu w żaden sposób go przynieść, wyszli na płaski dach i przez powałę spuścili go wraz z łożem w sam środek przed Jezusa. On widząc ich wiarę rzekł: Człowieku, odpuszczają ci się twoje grzechy. (Łk 5, 17-20)

Ileż wysiłku włożyło tych kilku ludzi, aby położyć sparaliżowanego przed Jezusem. Przynieśli go, na różne sposoby próbowali się przecisnąć przez tłum, a gdy nic nie skutkowało, wdrapali się na dach. Nie wiem, jak w tamtych czasach budowane były domy i czy wejście na dach było łatwo dostępne. Jednak nie mam wątpliwości, że wniesienie na piętro sparaliżowanego na łożu do łatwych zadań nie należy.
Nasuwają mi się w związku z tym dwie refleksje. Po pierwsze - ci ludzie musieli znać Jezusa, że podjęli się takiego zadania. Wydaje się, że bardzo im zależało, aby ich znajomy mógł Go spotkać. Nie sądzę, że byliby gotowi do takiego wysiłku, gdyby nie znali dobroci i mocy Jezusa, gdyby w Niego nie wierzyli. Po drugie - w grupie siła. Nie wiem, czy jeden człowiek zdołałby wciągnąć na dach sparaliżowanego na łożu. Raczej niewykonalne.
A zatem - skoro doświadczyłam osobistego spotkania z Jezusem, powinnam rozbudzić w sobie pragnienie, aby przyprowadzać innych - być może duchowo sparaliżowanych - do Niezawodnego Przyjaciela i Lekarza. Modlitwa wstawiennicza jest wyrazem miłości Boga i bliźniego. Druga sprawa to wspólnota i tzw. efekt synergii. (Z internetowej Encyklopedii Zarządzania: Efekt synergii oznacza uzyskiwanie zwielokrotnionych korzyści dzięki umiejętnemu połączeniu części składowych całości.) Mówiąc prosto - razem możemy więcej. Potrzebujemy siebie nawzajem, aby objawiać innym chwałę i wspaniałość naszego Boga. W końcu stanowimy różne członki jednego Ciała.
Duchu Święty, obdarz Swój Kościół darem jedności.

as