Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze.

Skarb - już "jest". Czas teraźniejszy.

Serce - dopiero "będzie". Czas przyszły.

Zmierzam do królestwa, którego jeszcze teraz moje serce nie jest gotowe przyjąć, bo potrzebuje przemiany.

Jeszcze jestem w drodze, jak podróżnik zmierzający do upragnionego celu - o którym wie, że przekracza jego najśmielsze wyobrażenia. Gdyby zobaczył go dziś, nie zniósłby tego, nie będąc w pełni gotowym.

Panie, uczyń mnie zdolną do poddania się Twoim zabiegom przygotowawczym.

Marysia