To Pan daje śmierć i życie, w grób wtrąca i zeń wywodzi.
Pan uboży i wzbogaca, poniża i wywyższa.
Z pyłu podnosi biedaka, z barłogu dźwiga nędzarza,
by go wśród możnych posadzić, by dać mu stolicę chwały. (1 Sm 2, 6-8a)

Panie, w Tobie jest moja moc. Ty jesteś moją siłą. W Tobie ma źródło moje życie. Poddźwignij mnie, proszę. Znasz przecież dobrze moją nędzę, wiesz jak uboga jestem przed Tobą. Podnieś mnie i podtrzymaj. Bądź moją skałą, opoką moją, zamkiem warownym, aby mnie ocalić.

Choć przychodzą trudne chwile, moje serce się nie lęka; w Twoim miłosierdziu pokładam swoją nadzieję. Twoje obietnice pełne są pokoju.

Raduje się me serce w Panu,
moc moja dzięki Panu się wznosi,
rozwarły się me usta na wrogów moich,
gdyż cieszyć się mogę Twoją pomocą. (1 Sm 2, 1)

Nikt tak święty jak Pan, prócz Ciebie nie ma nikogo, nikt poza Tobą, nikt taką Opoką jak Bóg nasz! (1 Sm 2, 2)

as