Ci wszyscy, co uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne. Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby. Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca. Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do nich życzliwie. (Dz 2, 44-47a)

Święcenie pożywienia. Dzielenie się pożywieniem. Jedzenie jest dla człowieka, jak benzyna dla samochodu. Ale dzielenie się bez miłości może być jak trucizna...

Zosia