On zaś rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: „Stań tu na środku”. A do nich powiedział: „Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego, czy coś złego? Życie ocalić czy zabić?” Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy wkoło po wszystkich z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serca, rzekł do człowieka: „Wyciągnij rękę”. Wyciągnął i ręka jego stała się znów zdrowa.

Domyślam się, jak mógł się poczuć ów człowiek wyciągnięty na środek.
W gruncie rzeczy, wcale nie musiał wychodzić. Mógł odmówić; powiedzieć że nie chce, że się boi, że się wstydzi, że może później porozmawiamy na osobności, Nauczycielu....

A jednak zaryzykował.

Warto było.

Marysia