Nad ranem, gdy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił. Pośpieszył za Nim Szymon z towarzyszami, a gdy Go znaleźli, powiedzieli Mu: Wszyscy Cię szukają. Lecz On rzekł do nich: Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo na to wyszedłem. I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy. (Mk 1, 35-39)
Szymon mówi do Jezusa: "Wszyscy Cię szukają." Jezus odpowiada, że chciałby iść gdzie indziej. Chce iść dalej, do sąsiednich miejscowości – aby uzdrawiać, nauczać, by odszukać owce, które się pogubiły, które zaginęły.
To Bóg szuka człowieka – by obdarzyć go swoją miłością, swoim zbawieniem, swoim uzdrowieniem. Dzisiaj trudno byłoby powiedzieć, że wszyscy szukają Jezusa. Jednak Jezus nie przestaje poszukiwać swoich zaginionych owiec. A my, jako chrześcijanie, uczniowie Chrystusa, powinniśmy pozwolić Mu posługiwać się nami w tych poszukiwaniach. Mamy być Jego nogami, Jego rękami, Jego ustami. Do tego jednak potrzeba jedności z Ojcem, Synem i Duchem Świętym, jedności budowanej poprzez głęboką, pełną oddania modlitwę.
as
|
