Ja, Jan, ujrzałem innego anioła - zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały jego rozbłysła. I głosem potężnym tak zawołał: "Upadł, upadł Babilon - stolica." (...) Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie - mówiący: "Alleluja! Zbawienie i chwała, i moc u Boga naszego, bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe, bo osądził Wielką Nierządnicę, co znieprawiała nierządem swym ziemię, i zażądał od niej poniesienia kary za krew swoich sług". I rzekli powtórnie: "Alleluja!" A dym jej wznosi się na wieki wieków. I mówi mi: "Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka!" (Ap 18,1-2;19,1-3.9a)

Upadł wielki Babilon, a w niebie słychać radosne Alleluja. Nadeszły definitywnie gody Baranka. Chrystus - Baranek poślubia swoją Oblubienicę - Kościół.

Warto tu przypomnieć, w jaki sposób zawierano małżeństwa w Izraelu. Dokonywało się to w dwóch etapach. Najpierw ojciec pana młodego umawiał się z rodziną panny młodej co do opłaty, jaką należy wnieść za to, że przyszła panna młoda przejdzie do innej rodziny. Zauważmy, że w naszej kulturze myślano przede wszystkim o posagu kobiety; tam natomiast, owszem, panna młoda wnosiła posag, ale uwzględniano przede wszystkim fakt, że jej rodzina ponosi stratę, którą należy jakoś wyrównać. Podpisywano zatem umowę ślubną i od tej pory dwoje młodych ludzi już było sobie poślubionych; choć jeszcze nie żyli ze sobą, pod względem prawnym byli już małżeństwem i byli zobowiązani do dochowania wzajemnej wierności. Po pewnym czasie, najczęściej po roku, oblubieniec wprowadzał oblubienicę do swojego domu i wtedy odbywało się wielkie wesele.

Kościół został poślubiony Chrystusowi przez chrzest, zatem to wtedy rozpoczął się pierwszy etap: Kościół już należy do Chrystusa i jest zobowiązany do wierności. Natomiast kiedyś nadejdzie dzień, Dzień Ostateczny, kiedy Oblubieniec wprowadzi Oblubienicę do swojego domu. Nastąpią gody Baranka. Wszyscy jesteśmy zaproszeni na te gody, bo wszyscy jesteśmy częścią Oblubienicy - Kościoła.

Tekst pochodzi z: "Zeszyty Formacji Duchowej 53/2011 - Orędzie na nasze czasy. Księga Apokalipsy"

A Duch i Oblubienica mówią: "Przyjdź!" A kto słyszy niech powie: "Przyjdź!" (...)
"Zaiste, przyjdę niebawem."
Amen. Przyjdź Panie Jezu!
(Ap 22, 17.20)

Przyjdź Panie Jezu i wprowadź nas do swojego domu, niech rozpocznie się wielkie wesele!

as