Jezus powiedział do tłumów: Nikt nie zapala lampy i nie przykrywa jej garncem ani nie stawia pod łóżkiem; lecz stawia na świeczniku, aby widzieli światło ci, którzy wchodzą. (Łk 8, 16)

Obdarzyłeś mnie Panie wielką łaską - łaską poznawania Ciebie, odkrywania Dobrej Nowiny. Ale czy zdaję sobie sprawę z tego daru? Czy go doceniam? Czy mogę powtórzyć za świętym Pawłem: Świadom jestem ciążącego na mnie obowiązku. Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii! (1 Kor 9, 16) ?

To nic, że jestem słaba, że wciąż się na swojej drodze potykam. Ty wybrałeś właśnie to, co niemocne i to, co głupie w oczach świata. Oczekujesz ode mnie nie tyle bezbłędności, ile umiejętności przyznawania się do błędów. Ważne, żebym była przejrzysta, wiarygodna, w tym, co głoszę i czym żyję.

Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajemnego, co by nie było poznane i na jaw nie wyszło. Uważajcie więc, jak słuchacie. (Łk 8, 18)

Powinnam uważniej Ciebie słuchać. Wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. (Rz 10, 17) Powinnam więcej czasu spędzać na słuchaniu Ciebie, wyłącznie słuchaniu. Czas wykorzystany dla chwały Boga i zbawienia duszy nie jest nigdy czasem źle wykorzystanym. (Ojciec Pio)

as