Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? (1 Kor 5, 6)

Parę kropel kwasu zakwasza całe ciasto. Podobnie odrobina egoizmu zakwasza atmosferę rodzinnego spotkania. Podobnie też odrobina zazdrości buduje mur i rodzi gorycz, psując radość z tego, co zostało mi dane. Drobna nieuczciwość, odrobina lenistwa czy nieopanowania, które być może nawet pozostają ukryte przed wzrokiem innych ludzi, niszczą moją zdolność do ofiarnej miłości.

Każdy mój grzech, choćby najdrobniejszy, ma wpływ na innych ludzi. Kwas w moim sercu psuje nie tylko mnie, ale też wpływa negatywnie na wspólnotę Kościoła, którego częścią jestem.

A z drugiej strony – oznacza to, że moje osobiste dążenie do świętości, praca nad sobą, wyzbywanie się kwasu wpływa pozytywnie na wspólnotę Kościoła, przyczynia się do jej uświęcenia. Dlatego z głębi mej duszy wołam:

Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste
i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego! (Ps 51, 12)

as