Pan skierował do mnie następujące słowa: Przepasz swoje biodra, wstań i mów wszystko, co ci rozkażę. Nie lękaj się ich, bym cię czasem nie napełnił lękiem przed nimi. A oto Ja czynię cię dzisiaj twierdzą warowną, kolumną żelazną i murem spiżowym przeciw całej ziemi, przeciw królom judzkim i ich przywódcom, ich kapłanom i ludowi tej ziemi. Będą walczyć przeciw tobie, ale nie zdołają cię zwyciężyć, gdyż Ja jestem z tobą - wyrocznia Pana - by cię ochraniać. (Jr 1,17-19)

Skoro wzrok mój padł na ten właśnie fragment Pisma Świętego, to chyba mogę przyjąć, że te słowa są skierowane także do mnie… Przyznam, że tego dziś potrzebowałam, przypomnienia i umocnienia. Właśnie staję do walki z kolejnymi niepowodzeniami i przeciwnościami losu. Jeszcze wczoraj chciałam się poddać, ale teraz dotarły do mnie słowa Pana i już wiem, że nic mnie nie pokona. Być może dziś jest pierwszy dzień mojego nowego życia. Bez zniewoleń, bez strachu i bólu. Może w końcu do mojej pustej głowy trafi to, że nie jestem sama, mam największego Przyjaciela i Obrońcę. Potężnego Ojca, który nigdy nie zostawi mnie samej? Więc po co się martwię? Dlaczego? Chyba jeszcze jestem słaba i nieporadna, ale już wkrótce… Już wkrótce to się zmieni!

Nutka