W Tobie, Panie, ucieczka moja, *
niech wstydu nie zaznam na wieki.
Wyzwól mnie i ratuj w Twej sprawiedliwości, *
nakłoń ku mnie swe ucho i ześlij ocalenie.

"Nakłoń ku mnie swe ucho" - być blisko ucha, to już być blisko twarzy, o włos od policzka. Coś Ci powiem na ucho, coś tylko dla Ciebie, czego nie umiem nikomu innemu powiedzieć.

Bo są takie sprawy, o których trudno się rozmawia z ludźmi. Ale może się zdarzyć, że właśnie one wyzwolą w nas wreszcie prawdziwą modlitwę.

Marysia