"Jezus powołał Jakuba, syna Zebedusza i jego brata, Jana, gdy w łodzi naprawiali sieci. Oni natychmiast porzucili sieci ojca i poszli za Jezusem." (Jutrznia, antyfony)
Natychmiast. Bez dywagacji, zabezpieczania, warunków. Czy wyobrażacie sobie zdumienie ojca tych rybaków? Może się i zdenerwował na nich, może i na Jezusa? A oni - tak po prostu poszli...
