W owych dniach król Ezechiasz zachorował śmiertelnie. Prorok Izajasz, syn Amosa, przyszedł do niego i rzekł mu: «Tak mówi Pan: „Rozporządź domem twoim, bo umrzesz i nie będziesz żył"». Wtedy Ezechiasz odwrócił się do ściany i modlił się do Pana. A mówił tak: «Ach, Panie, wspomnij na to, proszę, że postępowałem wobec Ciebie wiernie i z doskonałym sercem, że czyniłem, co miłe oczom Twoim».   (Iz 38, 1-3)

Ach, żebym mogła w chwili śmierci modlić się słowami Ezechiasza: Panie, wspomnij na to, proszę, że czyniłam, co miłe oczom Twoim... Ufam, Boże, że Ty w swojej nieskończonej miłości pragniesz zachować mnie od śmierci wiecznej. Zabiegasz o to, bym żyła, bardziej niż ja sama. Dziękuję Ci, Nauczycielu, że wskazujesz mi, co jest miłe Twoim oczom:

Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary. (Mt 12, 6)

No tak - Mt 5, 7.
Jezu, proszę, ucz mnie kochać.

as