„Bierzcie, to jest Ciało moje”

Kiedyś nie rozumiałem Uroczystości Bożego Ciała. Jeśli już się wybrałem na procesję, to szedłem w tłumie zainteresowanym różnymi rzeczami, usiłując nie pozostać na samym końcu.

Pewnego roku postanowiłem odbyć procesję w taki sposób, aby być jak najbliżej księdza niosącego monstrancję. Tak, aby nie stracić Go z oczu. 

Okazało się, że jest to możliwe. I przyszło zrozumienie: Oto Jezus, oto Bóg idzie naszymi ulicami. Ze mną. Ze wszystkimi tymi ludźmi, którzy są zainteresowani różnymi rzeczami. Idzie pokornie, a jednocześnie radośnie. Naszymi ulicami. Mogę iść obok Niego. Mogę Go widzieć. I nawet nie patrząc wiem, że jest fizycznie tuż obok...

Tak - procesja Bożego Ciała to Adoracja Jezusa. To skupienie na obecności Boga wśród nas, na obecności Boga tuż obok mnie, we mnie. I radość, z którą się wraca do domu - ze świadomością, że Jezus nadal idzie razem ze mną.

zz