....Krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu.

Nie lubiłam dawniej tego świątecznego dnia: Bożego Ciała. Kojarzyło mi się z nudną procesją, podczas której ludzie bardziej oglądają się wzajemnie - kto w czym przyszedł ubrany - niż oglądają Boga ukrytego w Hostii. Kojarzyło mi się bardziej z upałem, znudzeniem i długim staniem na rynku, niż z przeżyciem adoracji i więzi z bliskim.

Po nawróceniu odkryłam, że Ciało Chrystusa to..... także Kościół święty. Dziękując za obecność Jezusa w Eucharystii, dziękowałam Mu też za Kościół, który z niej właśnie czerpie najczystszą miłość jak z najgłębszego źródła.

Wrażliwa jest konsekrowana Hostia - Ciało Chrystusa, na każdą plamę kurzu i każde uszkodzenie, na dotyk, na złamanie palcami. Wrażliwy jest i Kościół - na każdą plamę mojego grzechu i każde uszkodzenie czystości serca, na dotyk złym słowem, na złamanie wierności. Niech mi się nigdy nie wydaje, że skoro Kościół tak nieogarnięcie powszechny i dosięga nieba, czyśćca poza nami na ziemi, skoro tak pełen działania Bożego - to moje grzechy są mu obojętne, i moje postępy w łasce nie liczą się za bardzo.

Liczą się zawsze. Dla uświęcania rzeczywistości Kościoła każdy nasz osobisty moment oczyszczenia - nawet najmniejszy i niewidoczny dla innych - ma znaczenie.

Przypominaj nam o tym, Duchu Święty.

meroutka