„W tym świętym czasie powrotu do Ciebie,
Gdy dajesz łaskę pokuty,
O miłosierdzie błagamy z nadzieją
I zło naprawić pragniemy.”

Zobaczyć swoje własne zło – wobec siebie i innych jest znacznie trudniej, niż zobaczyć je u kogoś. A jednak to swoje zło muszę uznać przed Panem Bogiem i sobą, żeby móc  powrócić. Mało tego – jeszcze je trzeba naprawić. Jak? Miłością. Cierpliwością. To seminarium, przez które teraz przechodzimy jak przez morze, z pewnością nam to umożliwia. Łatwo nie jest, ale jest wykonalne, bo „Ty jesteś Bogiem działającym cuda” (Ps 77).
 

Zosia