Kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie; kto chce, niech wody życia zaczerpnie
(Ap 22, 17)

Jak łania pragnie wody ze strumieni, *
tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.
     Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, *
     kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?

Czemu zgnębiona jesteś, duszo moja, *
i czemu trwożysz się we mnie?
     Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę: *
     On zbawieniem mojego oblicza i moim Bogiem!