Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. (Mt 4,4b)

Czytałem kiedyś artykuł nieżyjącego już księdza Franciszek Blachnickiego, który poruszył ten temat, poruszając jednocześnie moje sumienie:

„A my tymczasem często żyjemy rzeczywiście tylko samym chlebem. Chlebem w znaczeniu szerszym. Całe nasze życie koncentruje się wyłącznie na sprawach bytowych, materialnych. Myślimy nie tylko o chlebie powszednim, koniecznym do życia, ale o innych dobrach materialnych. Myślimy o tym, żeby zabezpieczyć swoją egzystencję materialną. Oczywiście to jest uzasadnione i to jest na pewno pierwszy nasz obowiązek. Walczymy po prostu o chleb powszedni, o egzystencję, o przeżycie.

Skoro człowiek jako tako się ustabilizuje, otrzyma już takie czy inne prawa, zasiłek, pracę, to wtedy im lepiej mu się powodzi, tym mniej ma czasu dla Pana Boga. Zaczyna się pogoń już nie za środkami niezbędnymi do życia, ale za środkami potrzebnymi do coraz lepszego życia. Wtedy te sprawy przysłaniają nam wszystko inne. Zapominamy o tym, że jesteśmy dziećmi Bożymi i że jesteśmy członkami Ludu Bożego wezwanymi do przymierza z Bogiem.

Musimy ciągle walczyć z tą potrójną pokusą: materializmu, żądzy władzy i żądzy potęgi. W chwilach tej pokusy Chrystus jest z nami. On już zwyciężył w naszym imieniu. Jeżeli oprzemy się na Nim, na Jego słowie, wtedy i my będziemy zdolni odrzucać i zwyciężać wszystkie te pokusy.”

Doskonale powiedziane. Warto te słowa przyjąć głęboko do serca.

Maciej