Ta teściowa to jedyny przypadek uzdrowienia z gorączki.

Niemoc pozwalała jej nic nie robić. Wszyscy wokół niej chodzili na palcach. Jezus ją podniósł z tego chorobliwego znieruchomienia. Spojrzała na otoczenie z innej perspektywy. Ale nie siadła do stołu, ani do Jego stóp. Wzięła się do pracy od razu. Natychmiastowa zmiana tego, co oswojone, moje, długotrwałe - czy na taką zmianę jestem gotowa?

Leżenie w łóżku było wygodne. Jezus burzy tę wygodę, zabiera świat osoby chorej i tworzy nowy świat osoby zdrowej. Taki świat to nic nadzwyczajnego dla zdrowych, ale dla chorych to zawsze nowość.... Oto ta pani - zamiast nadal być biernym obserwatorem, staje się aktywnym uczestnikiem sytuacji. To, co działo się po uzdrowieniu, było zupełnym odwróceniem tego, co działo się z nią przedtem.

- Jestem kompletnym przeciwieństwem tego, czym byłam wcześniej - pomyślała teściowa wieczorem, siadając na łóżku. Łóżko, które przez pewien czas było jej światem, stało się odtąd tylko miejscem koniecznego odpoczynku. Bóg zmienił jej życie, i dopiero wtedy naprawdę każdy element tego życia zaczął odgrywać właściwą - nie wyolbrzymioną - rolę.

- Śmieją się w świecie z teściowych? Dowcipy opowiadają? - pomyślała z mocą. - Niech się śmieją. W Ewangelii jestem świadectwem mocy Jezusa.

meroutka