Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.
(Ps 51,12-13)

Jakże miłosierny Bóg mógłby odrzucić mnie od swojego oblicza i odebrać mi ducha swego? Bóg jest przecież nieskończoną miłością… Ale to chyba nie znaczy, że mogę sobie igrać z Bogiem, łazić wciąż po manowcach i oczekiwać pobłażliwości. Ale Bóg z pewnością nie odrzuci mnie od siebie, to raczej ja błądząc po przeróżnych życiowych zakamarkach gubię Jego drogę.

Słyszałem kiedyś o pewnej kobiecie, która odmawiając pacierz pomijała słowa „i nie wódź nas na pokuszenie”, twierdząc, że Bóg na pewno nie będzie jej prowadził tam, gdzie nie trzeba. Coś w tym jest… Proszę Cię więc Panie, nie pozwól abym ja odsunął się od Twego Oblicza, nie pozwól żebym utracił Twojego Świętego Ducha! Nie pozwól mi się zgubić!

Maciej