Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie. (Ps 98,1-4)

Tylko się cieszyć i radować! To dlaczego jak patrzę na ludzi wokoło, widzę ponure miny i spuszczone głowy? Dlaczego wszędzie słychać narzekania i utyskiwania? Gdzie ta radość? Ale po co szukać daleko u innych ludzi? Gdy popatrzę na siebie, gdy posłucham swoich myśli i słów, to wcale nie jestem lepszy. Narzekanie i marudzenie, to chyba moja cecha główna. Jest przy mnie najwspanialszy, miłosierny Bóg, który opiekuje się mną, daje wszystko czego mi potrzeba, prowadzi mnie ku życiu wiecznemu, ku zbawieniu… A ja ciągle narzekam i lamentuję. To o co w tym wszystkim chodzi?

No cóż, nie patrz Panie, na te moje ludzkie niedoskonałości. Tak, to już ze mną czasem jest. Choć cieszę się i kocham Cię nieskończenie, to nie zawsze potrafię pokazać to na zewnątrz. Dziękuję Ci za to, że jesteś każdego dnia!

Maciej