Bądź dla mnie skałą schronienia
i zamkiem warownym, aby mnie ocalić.
Bo Ty jesteś moją opoką i twierdzą,
Boże mój, wyrwij mnie z rąk niegodziwca.
(Ps 71, 3-4)

Wybaw mnie Panie z rąk zwątpienia. Oszczędź od strachu i trwogi. Ocal od znużenia, od przygnębienia. Ochroń gdy nadchodzi poczucie bezsensu i brak nadziei. Gdy zgaśnie uśmiech, a chmury zasłonią słońce, gdy zniknie radość i przyjdzie ból. Ocal mnie, Panie, ocal od nienawiści i złości. Od poniżenia i upadku...

Bądź dla mnie opoką i twierdzą… Tak, Ty mnie ocalisz, Ty mnie nie opuścisz. Ty mnie wyzwolisz… Dlaczego ciągle waham się, by Tobie oddać wszystkie moje lęki i zwątpienia? Pewnie jestem jak Tomasz, nie uwierzę, póki nie dotknę, nie doznam, nie przeżyję… Tak…, jestem jak Tomasz…No, nic w tym przecież dziwnego, takie imię dostałem bowiem na chrzcie świętym. Dobrze chociaż, że jako drugie…

Maciej Tomasz