Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie! W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was. Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie! Wszystko badajcie, a co szlachetne - zachowujcie! Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła. Sam Bóg pokoju niech was całkowicie uświęca, aby nienaruszony duch wasz, dusza i ciało bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wierny jest Ten, który was wzywa: On też tego dokona. (1 Tes 5,16-24)

Przychodzą czasem dni trudne, a wśród nich jeszcze trudniejsze. Przychodzi czas, że sił już brakuje i nadzieja gaśnie. Czas smutku, trwogi i samotności. Przychodzą chwile, że zawodzą przyjaciele i ból zadają na koniec. Od wrogów i szyderców można się spodziewać ran, ale od najbliższych bolą one poważniej. I gdy wszystko nie ma już sensu i drogi nie widać dalszej, On wyciąga rękę i mówi: Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie! To moja nadzieja. Może już ostatnia. Jeśli odrzucę Jego dłoń, to co mi pozostanie? Nic, pustka…Bagienna okolica wokół, utonąć łatwo.

Ale Pan we mnie wierzy, widzi we mnie to, czego ja nie dostrzegam. Siłę. W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was. Więc to wszystko ma jakiś sens? Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie! Dziękuję Ci, Panie za Twą wiarę we mnie. I za nadzieję, którą we mnie wlewasz. Dziękuję Ci za Twą dłoń pomocną i za Twą miłość. Sam Bóg pokoju niech was całkowicie uświęca, aby nienaruszony duch wasz, dusza i ciało bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa. Niech się tak stanie!

Maciej